Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TİRƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəng.
inad.
qoy. döz. toxda. dayan. səbr

TİRƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəng.
oturma. otraq. məks.
tirən. dirən. dirənc. qarşı qoyuş. dirilik. muqavimət. ( > derəng (fars)).
muqavim

TİRƏNQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngəç. dəstək. dayanaq

TİRƏNQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngən. göğüslü. döşlü. taqətli. təhəmmüllü. mütəhəmmil. muqavimətli. muqavim. dayanıqlı. dayanımlı. dayanışlı. dayanqan. muqavim

TİRƏNQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngən. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qarşat. tərs. inadçı

TİRƏNQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngəşmək duranğaşmaq. (< duruşmaq). sürənğəşmək. sürənğişmək. əğləşmək. əkləşmək. sallaşmaq. aslaşmaq. axsınışmaq. dinlənişmək

TİRƏNQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirənqıl.
ança anqar dirənqıl: o ilə öylə qılınqıl: uğraş, davran, rəfdar ed

TİRƏNQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngin. dirəngən. düddürü. diddiri. simitən. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr

TİRƏNQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngmək. duranğamaq. (< durmaq). durulmaq. bəklənmək. əğlənmək. əklənmək. sallanmaq. aslanmaq. sürənğəmək. sürənğizmək. axsınmaq. dinlənmək. təvəqqüf edmək

TİRƏNQSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəngsiz < duranğsız ( < durmaq).
sürənğsiz. sürəncsiz. durmazın.durmadan. ha birə. sallanmadan. aslanmadan. sürətli. axsınmadan. titizcə. dinlənmədən. əğlənmədən. təvəqqüf

TİRƏNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirənti. dirəncmə. dirənc. dirənmə. dirəniş. dirənim. qınzır. qıncır. domuz. doğuz. donğuz. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. tərs. gödən. çigid > cühüd. cüvüd. yiğid. tutma. tərslik. uzlaşmaz. alışmaz. oyuqma. zorbalıq. tərslik. uymaz. baş əğməz. tutmaz. düşməz. yarıqmaz. söz dinləməz. baybaş. yol bilməz. söz dinləməz. yaramaz. həşəri. koryat. qalın. tərbiyəsiz. ədəpsiz. çevrişsiz. çevrimsiz. keçimsiz. geçişsiz. tutamsız. törəsiz. durumsuz. duruğsuz. qonuşsuz. barışsız. varışsız. boluşsuz. oluşsuz. biçişsiz. çapsız. qılıqsız. qırbal. qırban. çataq. qaqırcanğ. bükülməz. tərs. dik. çatımsız. donquz. tonğqa. tonqa. toqqa. danqaz. tıxız. pisqılıq. əxlaqsız. pisrəftar. yarçın. yarşın. koryat. çalan. çalanğ. bədəxlaq. xuysuz. donquz. tonğqa. tonqa. toqqa. danqaz. keçimsiz. qılıqsız. qırbal. qırban. əxlaqsız. xuysuz. qatbaş. qanğırıq. dikqafa. əğri. qısqanc. muqavimət. qarşılıq. bəkinmə. bərkinmə. bəkiniş. bərkiniş. bəkinişmə. bərkinişmə. bəgginişmə. israr. yerində, sözündə durma. üstələmə. israr edmə. sabit durma. müsirr olma. qanğırıq. dikqafa. daşbaş. başdaş. domuz kimi. tərslik qapaqafalı. didirən. dirgən. birdamar. təkdamar. gödən. söz götürməz. dirəncən. dirəngən. dirənən. əğri. dikə. qalqıq. üz uğra. təpir. təpirçi. təpikçi. dəmirçi. israrlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. israrlı. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad

TİRƏNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirənti. müzahim. yaramaz. qoşuntu. darqaşayıt. yardaq

TİRƏP : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəp. qalğaq

TİRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirək. ( < dirik: dik. qalxız). dirildən. diri saxlayan.
situn boğaldaq.
dayaq. tikmə. dəsdək. dirsək.
dirilik. sağlamlıq. ayağda qalmaq.
təməl. dayanaq.
vəzir. baxan.
tavanı, damı dirsəldib, saxlayan kiriş, situn. söyək. qaşla. qaşı yuxarnı saxlayan.
təkür: dirək təkür (təkər).
dirəmək: uzatmaq. sürmək. qalxızmaq.
qoqa. sopa. taqan. dəstək. baqan. dəstək. ana sütun. çıpın. çatı girişi. çiqinci. sarqıt. çatının ortasından geçən ana kiriş: arğav. bağanaq. orta dirək. situn.
dirgə. tirkək. tirəqü. ox. sırıq. qələmə. situn. sutun. ustun. üstə saxlayan ( > situn (fars)). kəndisinə bir nərsə dayanılan, kəndisiylə bir nərsə durdurulan hər nəsnə. dirəcən.
kərəstə ( < kərmək). kəsilmiş ağac. (kərstə özəlliklə yassı kəsilmiş kiriş taxdalar). situn. qoçan. dikəlmiş, duralmış, qalxıq, uzanmış olan. hər nəyin dayaqı. üstun. situn. hər nəyin qaldığı, dirsəlməyi üçün gərək olan dayaq. odun. dayaq. situn. tirgə. dirgə. tirlənmiş. dal. tal. uzun.
qazıq. qazaq.
təmirqazaq: qutb ulduzı. bağam. dəstək. balar. dirsək. situn. əmud. təriq. dal. qovaq. sərv. tərslik. muxalifət. muqavimət.- evin dirəği: əvşüq.
dirək baçqa: park.
ara dirəği: qadama.- dirək ornatmaq: ağac tikmək.
dirək, tamırına bazar: ağac kökünə güvənir.
tirəyin gögəti, dibinə tüşər: ağacın yemişi dibinə düşər.- qalın dirək: baqana. bağana. çatıyı tutan ana dirək. sütun.
təməl dirək: ara baqana.
dirək ağacı: qazıq. qazuq.- döşəməlik uzun dirək, ağac: yollama dirək, kiriş.- quru dirək: yelkənsiz olaraq, ki yelə qapılır.- dirək kürsisi.
uzun qalın kəsilmiş dirək. saran. sərən.- qapı odunu.
göyün dirəklərəi alınmış kimi: qiyamət qopdu. şıdırğına yağmır yağdı.
dal boylum.
sıq dirək. yuxarısı bol, gen, aşağısı dar olan.- dirəyin, sərənin. kərəstənin yoğun aşağısı: topuq

TİRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirək. dürək ( < dirəmək. dürtmək)
dürtək. biz. miz.
çuvaldız.
sosi iğnə. böyük iğnə

TİRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tirək. tirik.
dal. dar.
dar ağacı.
dayanaq. dəsdək.
dayağ. söyə. sütun. əmud.
çox uzun kişi. dəğənək.
gəmi sərəni.
bükülməz. əğilməz. muqavim.
bir; sayısı.
doğru. dikə. müstəqim.
dəğənək. dikdator. dəlibalta. qıyın. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. özbaşdaq. özbaşat. zalim. müstəbidd.
situn. dayaq < > payaq. paya.
imad.
dayaq. payaq. paya. güvən.
dayıq. dayaq. qaldıraq. qaltırayaq. çaltaq. qaltaq.qalca. qaldıt. ustan. situn. sutun.
dirsək. dayaq. qatıl. (qatıladan, durduran).
sutun. qazıq.
usadan. ucadan. astın. sutun. situn. dursat.
müstəqim.
dartıq. gərgin qopacaq duruma gəlmiş.
ikisinin ilgiləri çox tirik, gərgin.
tivərək. dilayaq. dalayaq. durqaq. durdal. dirdal. ördal. urdal (< hörmə, yasama dal). tikdal. situn. sutun.
dal. dar.
dar ağacı.
dayanaq.
dayağ. söyə. sütun. əmud.
anasitun, dirək: tikən. dikən. tikər. dikər. omurqa. onurqa.- dikə, dikinə durmuş dirək: dikəc. situn. sütün.
ortadan bükülmüş dirək: dirsək.
uzun dəğənək, dirək: arda. sırıq ağac.
gəmi dirəyi: dikəl > dəkəl (fars).
tamı dirəyi: çox suçlu.
çatı yapmada işlənən enli, boylu dirəklər: qapaq.
dəmirdirək: dəmirtir. dəmirtel: çəkmə. (əritilmiş nərsəni bacalardan keçirməklə əldə edilən tel).
qayığın ortasındaki, yelkənin dayandığı dirək: qadıağacı.- nərsənin altına qoyulan dirək: yükrül. qaprıl. hamil.
tikintidə işlənən yoğun, qalın dirək: qaqma.
yapıda, çardaqda ağırlığı çəkən, uzunlamasına qoyulan qalın ağac, dirək: qatır. çatır.
yapılada dikə qoyulan yoğun dirək: qatıl. sutun.
yapılarda, yükü daşıyan atı, dirək: qanat. qonat.
arabanın sürünməməsi üçün, təkərləri önünə qoyulan iki kiçik, bir böyük dirəklə yapılan əngəl: qaraqol.
bu axıya inanma, buzdan dirək, dayanma.
dirək, situnun dayandığı, durduğu yuva, oyuq, dayaq: ısqaca. qısqaca.
dirək, sutun, düz nərsinin şişik yeri: qarın.
qalın dirək, ağac, təxdə: küp. küt. kot.
neçə dirək təxdəni, yanyana birbirinə çiviləyib (mıxlayıb), tutturulmalarına yarar ağac parçası: qapur. qabur.- nərsiyə dirək, dayaq, göz bəbəyi, qəlbi yerində olan ürək.
ölkəmizin, durmuşumuzun ürəyi.
yelkəni dirəyə çəkən qərqərə: qarnı yarıq

TİRƏQBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dirəkbaş. dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı