Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

disginmək. daşlanmaq. ürpərmək. hürpərmək. hürkmək. ürkmək. səsqənmək ( sq < metatez > qs) səksənmək.
səkəmək. siksinmək. sigrimək. səkrəmək.
tetsinmək. siskinmək. silkinmək. sirkinmək. yuxudan xələcanla oyanmaq.iqrənmək. qaçınmaq. əçkinmək. nifrət edmək.
tizqinmək. iqrənmək. uzqarmaq. nifrət edmək.
irmək. irkmək. ürkmək. daşlanmaq.
< diksinmək.
dışqarmaq. özündən çıqkmaq. pozulmaq

TİSQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

disginmək. tiksinmək.
çiğrimək. düşmək. vurulmaq.
yeməkdən düşdüm.
disgirmək. dikşirmək. ürpərmək. ürkərmək. çimçəşmək. çımqışmaq.
iğrənmək. kərahətlənmək.
qorxub çəkinmək. üyşünmək. üşünmək. üşənmək. ürpərmək. ürkmək. ürkümək. ürükmək. örkümək. örükmək. irkmək. birkmək. irikmək. birikmək. irkilmək. birkilmək. irkinmək. birkinmək

TİSQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

disginmək. tiksinmək. iğrənmək. kərahətlənmək

TİSQİNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

disginti. tiksinti. ürküntü. ürpərmə. üyşüntü. üşüntü. üşənti. qorxub çəkiniş. irkinti. birkinti. irkinmə. birkinmə. irkmə. irkilmə. birkmə. irkilmə. irkilti. birkilti. irikinti. birikinti. irikilti. birikilti

TİSQİNTİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

disgindirən. diksindirən. diksindirici disgindirici. iğrənc. kərih. mənfur

TİSQİNTİRİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

disgindirici. diksindirici. diksindirən. disgindirən. iğrənc. kərih. mənfur

TİSQİNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

disgindirmək. çiğritmək. düşürmək.
yeməkdən düşürülüb

TİSQİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

disgirmək. disginmək. dikşirmək. ürpərmək. çimçəşmək. çımqışmaq. ürpərmək. ürkərmək

TİSTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dişlər

TİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iri, iti dişli: azavlı. azavan. asavlı. asavan

TİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diş < dinc. arsat. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinğlik. dinlik. tınlıq. tınğlıq. tınma. tınış. tınıc. tınıq. tınaq. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diş.
çıxıntı.
düvən daşı. xərməndə, əkini sapından ayırmada işlənən, altı çaxmaq daşlı taxda. aclıq baş itirdər, diş itildər.
bərkə düşsə daşdır, dişə batsa, aşdır. tapdısa, qalmır, tapmasa qaçmır (əlinə düşəndə kəçinmir, vaz keçmir, əlindən qaçırsa izləmir. dalısaca gedmir).
bələş atın dişinə baxılmaz.
diş keçirən: qəddar.
dişlərin cicişməsi, qıcırması: qamaşmaq.
çivi dişi: doqquz yaşında çıxan diş.- dişi açıq: sırıtqan. güləyən.
diş diş edmək: çantmaq. çaltmaq. çəntmək. kəntmək. kərtmək. kantmaq. qantmaq.
dişin açmaq: güləmək. gülmək. sırıtmaq.
dişlərini qıcırdatmaq: çatırdatmaq.
onun dişləri quruşdu: kilitləndi.
yünün daraq dişi: kürk. kürgə. sütük. yünün daraq dişi.- dişlərin qırçıldatma: qıcırma. qıcırdanmaq. qamaşmaq. qırctılamaq. qırçalamaq.
qıraqları diş diş kəsilmiş biçim: dəndənkəsmə.
pul qırağında olan dişlər: dantel. dişdil. deşdil.
özün dişinə taxmaq: böyük çaba göstərmək.
əğrəti diş: taxma, qoyma, məsnoi diş.
əli dişində, üzündə qalmaq: çaşıb qalmaq.- dışına baxma, dişinə bax, dişinə baxma, işinə bax.- diş əti: qızıl ət: qıncıq. ləsə.- diş koggəsi: əğək. ərək. misvak. (arıtladan, təmizləmək arac). özəlliklə diş arassalayan ayqıt.- dişi incidən, dili iğnədən: ətacı. ağıcağız. zəhləgedməli.
saqqızı daşdan olanın, çəlikdən dişi olmalı.
dişləri tökülmüş: dişsiz. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı.
ərənin (əğənin) dişlərinə verilən düzən: qaradüzən.
üst dodaqla diş arasında çıxan bir qabarcıq: qara sarılıq.
iki dişdən çıxmaq: söylənmək. ağızdan çıxmaq.- inci kimi dişlər: incik dişlər.- işdən artmaz, dişdən artar: çalışmaq yetməz, savuruş, israfdan qaçınmaq gərək.- it dişi, domuz dərisi: iki kötü, yaramazın bir birinynən tutuşması, yaxalaşması.
ox ovçunun, iş bilənin, diş yiyənin, geyim geyənindi.
qafadişi: azıdiş. acıdiş. ağıl dişi.
diş dəyir deşilir, iş gəlir, eşinir.- qaradiş: qaraçiş. yaşı üçdən çox olan qoç.
diş taqqıldatan şaxda: çox soğuq.
şüşə sındıqca itiləşir, diş, pıçaq, işləndikcə kortlaşır.
dəvə dişi: iri dənəli.
diş açmaq: dişəmək.- diş biləmək: dişin ititmək. öc üçün açığlıq, fürsət güdmək. dişlərin qıcırdatmaq, qırıcdadmaq.
diş diş: girintili çıxıntılı. oyuq oyuq.
diş keçirəməmək: gücü yetməmək.
diş kəsmək: çeynətmək. çərxləmək. çərxlətmək. dişlətmək. dişəmək. deşəmək. deşləmək.
dişi taqırdamaq: diş diş olmaq. diş dişə dəğmək. çox üşümək.
diş payı: çay pulu. şaydana.
dişdən artırmaq: boğazdan kəsmək.
dişinin kovuğuna yetməmək: dişin dibində qalmaq. çox az olmaq.
dişini sökmək: dişin çəkmək. yaraqsızlatmaq. yamanlıq edəmiyəcək duruma gətirmək.
dişini sıxmaq: dözmək. durub dayanmaq. təhəmmül edmək.- dişinə görə: gücünə yetəcək qədər.
dişini gör, işini ver.- dişindən dırnağından artırmaq: güclə, sıxıntıyla uc uca gətirmək, birikim sağlamaq.
dişi kəsməmək: diş keçirəməmək: gücü yetməmək.
dişi dişini yemək: diş qıcırdatmaq: çox qızmaq, öpgənmək. öpgələnmək. öfgənmək. öfgələnmək.
dişə toxunur: önəmli sayılabiləcək.
dişə diş: taydaşıt. taydaşıq. tayın qarşılıq vermə. qisas.
diş yoğur: diş xəmiri.
diş ödək: diş kirası. oruc açmaya gələnlərə para bağışı.
diş görsətmək: buynuz çəkmək: qorxutmaq. təhdid edmək.
diş açmaq: dişəmək. dişlətmə. deşəmək. deşləmək

TİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diş. tış. dış.
sapan dəmiri.
tinğ. dik. düz.
tinğ durmaq: dik durmaq.
tin dur: diş dur.
(# deş).çıl.
diş donu: diş əti.
diş sancağı. xilal.
dəndənə.
darağın neçə dişi qırılmış.
diş çıxmaq: dişin bitməsi.
diş çıxarmaq: diş çəkmək.
diş badamı: fırıx badam. incə qabıqlı badam.
diş biləmək: hirslənmək. yeməyə hazırlanmaq.
diş buğdayı: dişlik. hədik. cocuqların diş çıxaranda qaynadılıb açılmış buğda.
kərtik. kərtə. nişan. işarə. çəntik. çizgi.
çıtlanın kərtəsi.
heyvan qulağının kərtəsi.
dış. yad.
için; qarşıtı.
açıqdan adam alınmır.
diş qadamaq: diş biləmək, ititmək.
diş ber (ver): çöz. salı ver. burax.
tiş saldırmaq: diş taxdırmaq, qoydurmaq.
diş çuxuru: düşmüş dişin oyuğu. gədik: qıcay.- diş ətləri: kiriş.
diş aylandırmaq: diş çıxarmaq.
azı diş: azıv.
iri köpək dişli: azavlu.
köpək dişi: azav.
köpək, domuz kimi heyvanların azı dişi: ketmən.
al tişlər: ön dişlər.
asav tiş: köpək dişi.
cayaq tiş: azı diş.
qazuv tişlər: arxa dişlər.
qırıs tişlər: seyrək dişlər.
qalaq tişlər: ön dişlər.
tiş aldırmaq: diş çəktirmək.
tiş aylandırmaq: diş çıxarmaq.
tiş biləmək: kin tutmaq.
tiş durmaq: dik durmaq. şaha qalxmaq. şahlanmaq.
tişi ışarmaqan: üzgün. mahzun. kədərli.
tişləri düşgüncü maxtamaq: çox övmək. göylərə çıxarmaq.
tişlərin sanamaq: dövmək.
tişlərin sanatmaq: dövülmək. dayaq yemək.
şiş. sivri dəmir.
tişqə çançmaq: şişə geçirmək.
yığın (əkin).- tiş qalamaq: əkin dəmətlərini yığmaq.- dişlərin sırıtıb gülüşmək: yılışmaq.- diş diş kəsmək: tırtıl kəsmək.
balıq dişi ki ondan piçaq kimi ayqıtlara sap yapılır: som.
diş badamı # daş badam: qabığı bərk badam
diş diş, dən dən olan: tarama. darama.
darama küri: kürinin( xavyar) diş diş duran çeşiti.- diş durmaq: tək durmaz. dənğ durmaq: dinc durmaq. rahat durmaq.
o tək duramaz.
sıçan dişi: hər nəyin qırağında olan incə, sivri oya.
yeməkdə dişlərə yapışan köçək: tırtır.
quzu dişi: cocuqlar çıxaran ilkin diş, ki yedi yaşına dək töküb dəğişir.
dişləri qıcıqlamaq: gəmrənmək.
gəmrənib dururdu.- gədik gədik, diş diş edmək: qədmək. kərtmək. kətmək. ( < gədik. kərdik < kər). oymaq. çəntmək. çəntmək.
ön dişilərindən düşüyü olan kərik: gədik.
gədik həsən. gədik paşa

TİŞALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dişaltı. dilaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq. məzə