Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TİYƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyərək. söylərək. diyə. deyi. fərz edərək.
olur diyə yapdı

TİYƏRSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxışıqsız. uyqunsuz. açıq saçıq. ağıza alınmaz

TİYƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyəsi. demək ki. yani. yə;ni. yanıki. yanki. başqa sözlə

TİYİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyilən. deyilən. denilən. dinilən.
deyilmiş. məzkur. məzbur.
səslənən. anılan. söylənən.
bu adla anılan başqa kimlər var mı?.
malqara adıyla anılan çoxlu canlılar var

TİYİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyilmək. tenilmək. denilmək. dinilmək. deyilmək.
anılmaq. anımsatmaq. zikr olunmaq.
denmək. söylənmək. buyrulmaq.
rivayətlənmək, olunmaq. söyləntilmək.
adlandırılmaq

TİYİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tiqilmək. tikilmək. tıxılmaq. ciğrimək. doymaq

TİYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. karet

TİYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tızıq: < metatez > tıqız. tikiz. tikiş. ( < tik. tuq: qapalı).
tıqış. əngəl.
pərhiz.
mane;. mən;. mümaniət

TİYİŞLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyqun. müsait

TİYLƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyləş. deyiş. deyləş. diyəcək. deyəcək. aytış. aytaş. eytiş. qonut. söylət. sözlət. söz. savat. savlat (< savmaq). dinləniş. dinəliş. dilləş. qarşıq. qarşın. qarşılıq. abat. düşüt. salıt. qayşaq. girnit. dikləş. dalaş. çapat. çalqıt. çapqıt. çıpqıt. çəmgit. kəmgit. qafa tutma. muxalifət. qəbul edməmə. e;tiraz

TİYLƏŞÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyləşçi. deyləşçi. değləşçi. ayıtışçı. aytaşçı. aytayışçı. aytlaşçı. eyitşiçi. eyləşçi. eytəşçi. söyləşçi. sözləşçi. danışan. qonşan. gəpləşçi. gurrunğçü. gürrünğçü. musahibəçi. mahavirəçi. müzakirəçi

TİYLƏŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyləşi. deyləşi. değləşi. ayıtış. aytaşı. aytayış. aytlaşı. eyitşi. eyləşi. eytəyiş. söyləşi. sözləşi. danışaq. danışıq. qonşaq. qonşıq. söhbət. gəpləşi. gurrunğ. gürrünğ. musahibə. mahavirə. bəhs

TİYLƏŞLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diyləşli. deyişli. diyəcəkli. deyəcəkli. dilləti. dinəli. dilləti. dinəli. aytışlı. aytaşlı. eytişli. qonutlu. söyləti. sözləti. sözlü. savatlı. savlatlı (< savmaq). düşütlü. salıtlı. qarşıqlı. qarşınlı. qarşılı. qayşaqlı. girnitli. dikli. dalaşlı. abatlı. çapatlı. çalqıtlı. çapqıtlı. çıpqıtlı. çəmgitli. kəmgitli. qafa tutan. muxalif. qəbul edməyən. e;tirazlı. mö;təriz

TİYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğmək. (xəsdəlik) bulaşmaq

TİYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

titmək. didmək. ( z < > y < > k < > q < > t < > d). tizmək. dizmək. tiqmək. ( z < > r) dirmək. tirmək. dikmək. (düz. tüz. tiz. diz. tiy. dik. tik. dir. tir. tit. did.)

TİYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

toxunmaq. dəğmək. (xəsdəlik) bulaşmaq.
tiyəqinə tiymək: alay edmək. iğnələmək

TİYRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

məhəllə. ellərin ayra ayrı yaşatıkları böyük məhəllələr.
tiyrəçi: köy sakinləri. qonşu qonşu

TİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

did. tizik. didik. didək. tıkıd. tıxız. incə. incik. tənik. arcıq. arqıq. arıq. acıq. darıq. nazik.
haşarı. həşəri. daşarı. iti. tiz. hiz. qızqın. darqın. sınırlı. xaşlaq.
zil. iti. incə. incğə. işgə.
incə səs.
çölməyi közdə, çörəyi dizdə. (əldə.). (evi yapılmış, qabı asılmış.).
diz çökmə: boyun əğmə. olcamışi. sınım. düşmə. təslim. yeniliş. uyma. müti;, təslim olma. bıraxma. qaptırı. inqiyad.
diz çökmə: qapalma. qamalma. əğilmə.- diz qapağına dək geniş, altı dar, dar paçalı, baldırlı, qatlı qırmalı qıvrımlı, buruşlu şalvar: sığba sıpqa. potur.- dizə köçürtmək: yenciştirmək. yenğiştirmək. yendirmək. amana gətirmək. məğlub edmək.
mal qaranın budü, qarınla diz (dizlə qasıq) araşındaki bölüm: qaçaq.
qaçqlı biri: budları ətli olan.- qıçın dizdən topuğa dək olan sümük (baldırın ön bölümündəki işgə sümük): incik.
dizə köçürtmək: yenciştirmək. yenğiştirmək. yendirmək. amana gətirmək. məğlub edmək.
diz çanağı: qıçqaq.- dəvəni dizindən, yağını gözündən vuran: iyi atıcı, nişançı.- diz ağırşağı: diz qapağı gəmiyi.
diz boyu: dizə dək dərinlikdə.
diz çaxşırı: dağçıların dizə dək lan qıssa şalvarları.
diz bağı: dizgə.
corabın dizə bağlanan bəndi, bağı.
diz balçaları, kasları, sınırları.
diz çökmək:
boyun əğmək. dizə gəlmək. yenilmək. müti;, təslim olmaq.
dizlərin bitişdirib, ayaqların baldırların, alta qoyub oturmaq.
diz dizə: çox yaxın.
dizə çıxmaq: pisliyin, kötülüyün çox artması.
dizinə döğmək: çox peşmanlanmaq.
dizinin bağı çözülmək, qırılmaq: yorqun arqın düşmək. gücü qalmamaq.
dizinin dibi: bərk yaxın.
dizlərinə qapanmaq: çox yalvarmaq.
diz büküb ayaqları çaprazlayaraq yapılan oturma: bağdaş. bağlaş.- qıçın dizdən ayağa dək olan bölümü: baldır.- uzun alt geyimin dizdən aşağ bölümü: baldıraq.- diz çanağı: topbaz.- dizdən aşağı bölüm: paça.
diz qapağından aşağısı daralan şalvar: çaxşır.- diz, corab bağı: dizgə. düzgə.
dizi üsdə çökürtmək: bir heyanı əlləri üsdə oturtmaq. abandırmaq.- dizlərin qıvırıb, ayaqları üzrə durmaq, yarı oturmaq: çömbəlmək. çömbətmək. köməlmək. çöməlmək. çömmək.- dizlərin qucaqlayıb oturmaq: əl qoncmaq. əl qucmaq. əllərin qucaqlayıb çömbəlib oturmaq.
dizi dizi, əlləri üsdə yerimək: əməkləmək. iməkləmək

TİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diz.
topuq.
incə.
tez. tir.
diz.
yüksək yer. hər nəyin, yerin yüksək yeri, yoxuş təpəsi. uca. dik. hündür. iti. yoğ.
dizdən yuxarı bölüm. bağındaş. bağda. bud. oyluq.
dizlərin bükülməsi. bağış. bağdaş. çadırın bağları.
titiz. yanağan. bövlənmiş. kəsgin. tünd. itik. iti. bərk. sərt. kəsgin. oq. ox. çabük. səbük. səpük. yeyin.
diz üzərində. diz üstündə: dizlər yerə qoyaraq.
diz bağı: dizgə: patavanı, səğəli corabı qıçda saxlamaq üçün dizin altından, yada yuxarsından bağlanan bağ.
diz çürütmək: bir işi görməkdə candan çalışmaq.
diz dizə: yan yana.
diz qapağı: diz ağırşağı: dizin öndə olan kasası.
çörəyi diz üstündə olmaq: bəfasızlığ edmək. yasıya, qanuna uymamaq, riayət edməmək.
dizlər qapanmaq: ayağlarına sarılmaq. yalvarmaq.
dizlərinə qapanmaq: heç nə düməmək. əlsiz, aciz qalmaq.
dizi dibində: götü dibində. dayima birlikdə. bərabər.
cocuğu dizi dibində böyütdü.- diz qapağı: diz ağırşağı: aşuqluq.
ağırlama üçün diz çökmək: yüküşmək. tə;zim edib diz çökmək.
diz bədiz. tizin tizin: dizin dizin: sıra sıra. sətir sətir. səf bəsəf.
tiz yer: uca yer.
tarıq art tiz. qaşqar;a yaxın bir yayla.
diz çökmək. çökünmək. sökünmək. əbd olmaq. ibadət edmək.
tanrıya çökünün

TİZÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dizçək. dizgə. döğüşdə geyilən diz qorucağı

TİZƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dizə. misra;

TİZƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dizə. qurlu. qoşlu düşənə. düşənə. yarşıq. yasıq. münəzzən

TİZƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tizgək.
tezgək. tezək. tələsik. ürkək. qaçqan.
tüzək. düzək. ərqiş. irqəş. (irt < > ərt < > art) ard ardı arda olan. qatar. sırıl

TİZƏLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tizəlmə. tizəliş. tizəlişmə. tizəlişiş. tizəlişim. biləmə. biləyiş. biləyim. biləğləmə. biləğləniş. biləğlənim. bilövlənmə. bilövləniş. bilövlənim. bilətinmə. bilətiniş. bilətinim. itilmə. itişmə. itinmə. itinişmə. itiniş. itinişim. itilişmə. itiliş. itilişim. kəsginmə. kəsginiş. kəsginim. kəsgir

TİZƏLİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tizəlmə. tizəlim. tizəlişmə. tizəlişiş. tizəlişim. biləmə. biləyiş. biləyim. biləğləmə. biləğləniş. biləğlənim. bilövlənmə. bilövləniş. bilövlənim. bilətinmə. bilətiniş. bilətinim. itilmə. itişmə. itinmə. itinişmə. itiniş. itinişim. itilişmə. itiliş. itilişim. kəsginmə. kəsginiş. kəsginim. kəsgir