Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

{toğ. doğ. (toğ. doğ. < > oğ: öğ: öğə)}. {. tox. toyuq}. {toquşmaq: töq: töqüşmək < tuq}.
alqa. həlqə. təkər ( < dığır). girdə.
bir ata anadan ya da bir atadan olan qardaşlər:bunlar doğ qardaşdilər.
aşığın şişgin yanı.
bağ.
qalın. sıx. sıq. (- tıkmaq. sıxmaq). ( < toq. tuq. ). düz. doğru. bağlı.
tox danışmaq: xoşa gəlməzdə olsa sözün düzün demək.
zəncir. bağ. xalta. toxla.
qalın. dolu. yoğun. dolqun. dolu. tox dana.- tox dənə: dolu dənə.
bənd. həlqə. təsmə. boyuna keçirilən zəncir.
tüt. iti. koyu. quyuy.
qırmızı.
irilik. qatılıq. dayanıqlıq. yoğunluq.
toxuş. vuruş.
dək. im. simgə. simbol. əlamət. işarə. şifrə. rəmz.
(tuq). kambır. tümsək. qabarıq. pota.
tox kişi.
tox. qanar. qane;. bükər. firutən. mütəvazi;.
bükər kişi.
toğ. tuğ. tor. toz.
oq. uq. tüq. tüy. tos. tus. tös. özü kimi.
dolu. quvvətli. sağlam. dayanıqlı. iri yapılı. sıx. dost. arxadaş.
tox. doymuş. ac olmayan.
toq toq edmək: tax tux edmək.
doymuş.
dolqun. qalın. sıx.
tox qumaş.
tuq. sıq. tutaş. toquz. sıx.
toquz qumaş.
qalın. gobut. gobult. qalın. qaba. kəsif. zəxim. qəliz. koloft (fars).
sağın. pərhizkar. təqvalı.
sağın kişi.
toq özüdü: oq özüdü.
əsmər, tox boyalı:yağız rəngli.- tüy sana dedim: elə sənə dedim.
tüy atuva lə;nət: cəddabadıva lə;nət.- yana doğru: yantın. yandan.- toq sanlı: sağlam yapılı. güclü

TOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tox.
dəğ. məsh. məsh.
toq çəkmək: dəğ çəkmək: məs çəkmək.
< > toq. gəmilərin yatağı olan bağlı, qapalı su. hovuz.
dolmuş. doymuş. biniyaz.
doymuş. doyuq. doluq. müstəğni.
əlitox. əlidolu. əlibol. doluq. doyuq. tamay. yaşamlı. yaşmal. qanlağ. kanlağ.kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. bəygil. bayqıl.
tox gözlü. gözü tox. güvcək. mütməin.
tamay. yaşamlı. yaşmal. qarun. qavurn. (< qavmaq: qavarmaq: qaburmaq < qab). kanlı. barlı. varlı. qalın. bay. bay. baysar. bəy. bəyik. bəygil. bayqıl. əlitox. əlidolu. əlibol. dincəş. dolqun. dolu. doyuq. dolmuş. gərəksiz. günlü. günü bacada. keçimli. qanıq. qanıc. qanış. qanıt. pullu. mallı. usa. qanlağ. kanlağ.kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. şanslı. nəgələli. devlətli. dövlətli. imkanlı. mürəffəh.
tok. şok. toxu. zərbə. darba.
acın imanı, toxun amanı olmaz. (acın imanı, toxun amanı yox.).
acınan toxun, arası bir çörək.
mən gedirəm, yol gedsin, çılpaq gəlib boş gedsin. nə əkən var nə biçən, toxda gəlsə, ac gedsin.
üzdən tox, içdən pox: iri yapılı, qara qafalı. yekə kündəli, içi kövrəli. iri qapalı, içi kavalı. yapısı iri, kof, boş içli. gözü qara (böyük), küflü qafa. kavalan. kalağan. çalağan. çağalan. qaqalan. qaqadan. qabalan. qabavan. qabadan.
gözü tox: qanığan. doyqun. nəfsi təmiz: qanıq könül: qanıq göz.
könlü tox: içgin. ərgin. içi dolu. müstəğni.
tox göyüllü: tox gözlü: qanıq könül.
tox göz: göü tox: yetinən. yetingən. qanmış. qane;.
gözü tox: toxul. qanıq. qanıc. qanış. qanıqlı. tutumlu. əlində ki ilən yetinən. yetingən. razi. qənaətkar.
qarnım tox: sözlərin, yalanların mənə etgisi yox.
qarnı tox, sözü yox

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < tuq. toq). toğa.
( < toxmaq. toqan: döğən. yığan. dəğən). toğalaq. loqğa. tumaq. girdə.toxuka. toxunan yer. birləşdirən nərsə. toxunmaq işini görən alət.
doğa. doğallıq. ortaya çıxış. təbiət. xilqət. yaratılış. xuy. fitrət.
tox. sərt. qalın. qatı. yoğun. doymuş.
usul. yol. yordam.
döğüş. vuruş. vuruşma bələk. iznək. əlamət.
boyundur.
toqqa. həlqə. qullab ( < tuqmaq: taqmaq: qarışdırmaq. bağlamaq).
(səs). taq. taqtaq. taqqa. taqqıldatmaq. camların bir birinə vurulmasından çıxan səs.
toxat: silli.
bələk. iznək. əlamət.
təbiət. yaşıllıq. yisun. yasun. yosun. isun.
doğal davranış. içgəlik. içtən gələn. səmimiyyət

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğa. təbiət

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toxa.
bəla. fəlakət. müsibət.
baş toxa: baş bəlası.
sıxıntı. üzüntü.
toxuş. savaş. çatış. çataş. çatışma. yarqa. qavqa. hərb. mucadilə. ğailə.
çətin. gücünlü. zorunlu. çigit. möhkəm. tərs. bərk. qarışıq. çalalı. çallaq. yaman. müşəvvəş. gərgin. tarınmış.
doğa. özgülük. özəllik. təbiət

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toxa. toqqa. toka. doğa.
həlqə. il. ilək. ilgək.
at qulanı.
(toxunmuş. yapısınmış) əşya;. əsbab.
bəndək. aşiq məşuq. qoybağ.
baş daşı. sin daş.
çıxa. günçıx. günay. gün doğar

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqa toqu.
kəmər toqası.
xəstəlik. iç ağırliğı.
bağan. həlqə. boyunluq. boyun bağ

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqqa. ( < tuq). qayışı, ipi, bağı içinə keçirildib, nərsəni bağlamağa yarar, öz çevrəsin çörəklənmiş, çevrələnmiş, içi boş tikə. həlqə

TOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuqa. toqqa. toxa.
qovuşduracaq güclü bağ.
avuc kimi toplu yer. dərə içi.
qurşaq, qayış kimi nərsələri bağlamağa özəl, dilli başlı böyük qopca. qolan toqası.
quşaq toqası.
qılıc qayışı toqası.
qavuşdurma.
toqa edmək: qovuşdurmaq.
ayağlar (gilas) birbirinə çırpmaq.
toqalım!: toxuşduralım.
öylə. öğlə. iş. güc. məşquliyyət.
xəstəlik. iğ. qəm. kəmkə. kefsizlik. mun. iç ağırlığı

TOQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğac. filbədahə. bədahətən. özdəş. özdöş içdəş > içdiş. irtical.
doğal ayıqlanma: doğal ayıqlanma: tənazüi bəqa;.
toxac. toqqac. toxunac. yaxalac. avlama, tutma, yaxalama ayqıtları. avqar. tutmac. tutac. alac. almac. qapqac. qapac. qavrac. qavac. bulğac. bulac. saxlac. saxac. qasqac. qaslac. qasac. qısqac. qısac. çalqac. çalac. yaxalac.
döğüc.
doğac. düşünmədən, hazırlanmadan, içinə doğan, içdən gəldiyi kimi qonuşma, söyləmə, danışma, qoşma, bəstələmə, yapma. irtical. bilbədahə

TOQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırpıcı toxmağı

TOQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

toğac. doğac. toxaç.
qapının sürməsi.
filbədahə şiir.
topuz. paltar çırpıp yumaqda işlənən toxmaq, topuz.
parça. tikə top. bağlı.
iki topac sabın

TOQACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğaca. doğal. təbii

TOQACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toğacaq. toğacaq. hamilə. yenikü.
doğacaq qısraq: qulnaçı qısraq

TOQACALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğacalıq. doğalçılıq. naturalizm. təbiigiralıq