Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TOLACLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəməcli, dolaclı, burşuq nərsə, yol: qanqal. qanğıl

TOLAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolaç. ırq. arx. axar. bulaq. göz. qaynar. kök. motiv

TOLAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolça. susıq. kova

TOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolağ.
buxca. buxcama.
paket. piçət. qapaq. bağ. örtük

TOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolağ. dolama şəklində corab. çulqav. dolan. toqqa. tuqqa. toqay. həlqə. biləzlik. tolqa. toğla. toqal. pərhiz

TOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolağ. tolqay
dolanğ. dolangi. > doləng (fars) < kələk.
tozluq yerinə baldıra dolağan, bağlanan keçə çuxa qırağı, şəriti. patavar.
tolqaq. dərd. ağrı. sıxıntı.
dolu. dolqun. dinc. könlü sakin kişi. ağır.
ac ivək, tox dolaq.
yünd, qoyu boya.
palıt. qəhvəyi boya. kəstana.
tümən. kələk. duzaq.
yörgəncü. sarqı.
buruq. çəki. ağrı. sancı. dərd. ələm.
dolambac. dolamac. kovlav. girdab. tovlaq.
güvən. təzmin

TOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolaq.
qərqərə. boğata.
boyunbağı.
dolac. baldıra dolanan çalaq, qatlaq, ensiz parça.
duzağ. büküm. büklüm. məhləkə. qatalaq. girdağ (> girdab. girdbad).
yesirçilik.
bu nə dolağıdı biz düşəli.
keyl. peymanə.
( bax > aldatan. kələkçi). kələkçi. qalayçı. yapalaq. duzaq. hiləli. dümençi. dalaverəçi.
duzağa, dolağa salmaq: çalaqapa çəkmək. başına iş açmaq.
dönəm dolağı: zaman duzağı

TOLAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolağa.
ağacın hündür dalların, döndərib, əğib yemişdərməkdə işlənən uzun, başı çevik arac.
çevgən. topu vurub tullağa yarar, başı çevik (çevrik), əğri ağac. çomaq.
tınavurdu oyunu. bu oyunda başı düğünlənmiş sırıq parça

TOLAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolaqa. döləgə. böləgə. bolaqa. olaqa. çövərə < > dövərə. dəvərə < > çevərə. dayirə. qalaqay

TOLAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolağay. döləgə. bölgəğəy. bolqağay. olqağay. qalğaqay. çəmbərik. çövrəgəy < > dövrəgəy. dəvrəgəy < > çevrəgəy. dayirəvi. girdəvər. müdəvvər

TOLALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolalamaq. tolanmaq. dolanmaq dollanmaq. dollanmaq. şişmək. səmizmək

TOLALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolalı. dolqun. bəsili. iriyarı

TOLALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolmalıq. dolmayış. dolayış. dolanış. anlamlıq. anlama. anlayış. anlanma. alınım. alnama. alnağış. alnayış. alabilik. çıxarlıq. çıxarma. çıxarım. çıxarış. çıxınma. qursaq. kavsaq. kovsaq. qavramlıq. qavrayış. qavraranma. qavrama. qablıq. qablayış. qablaşma. qablanma. qablayım. qapalım. kapasitə. qoncayış. quncayış. qonlayış. ( < qonmaq)

TOLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolam.
piç. bur. burqu.
dövr. dövür. çevir. çevri. çevrə.
dolama. sarım. sarma. sarıq.
piç. piş. buru. burqu. toğlama. tovlama. fırlama

TOLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolam. sarım. bir dövürdə sarılan ölçək, miqdar. sarığa (əmmamiyə) sarılan hər dövür. sarılan nəyin, bir kərə sarılması.
bu sapdan iki dolam verin.
on dolamlı sarğı.
onun sarığın beş dolam dola

TOLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolama (
( < dol. dolmaq.
< dönmək).
üzük. üslük. üstlük. üzüklük. yardış. salyarlıq. işlik paltar. iş örtüsü. pəçə. kirlik. ovsəlik. köğüslük. ağlıq. aldılıq. döşlük. düşlük. düşüklük. təmizlik üçün paltarın üstündən geyilən paltar, önlük. önlü. yancaq. ağlıq. qorucu nərsə. aldayapğuç. alyapkuç. köğüslük. hər nəsnənin onarılması, düzəlməsi üçün qoyulan, artırılan tikə.
bez, qabar, turuq, kimi olannərsə.
üz gözə, başa əğinə geyilən bürgək, parça. düğündə gəlinlik paltarı, duvağı, gərəklərinin topu.
dolama gəlinin özündən bahaya çıxdı.
xuruş. duzluq. əkmək qatığı. qaplama. dalama. örtüm. örtük. örtmə.
çarşab. yaylıq. yağlıq ( < av). avlayan. yığan, hopan parça. hovlə ( < hopla < hopan).
baş örtüsü. şal. dəsmal.
ürəyi gedmək. qarında üzülmə duymaq.
bir tikə tut, dolaman gedsin.
yük. əngəl. sorum. problem.
artırılmış. yamaq, yamaqlıq nərsə. çul, səmər, döşək içinə qoyulan cırım cında, qırım pırti (əsgi. köhnə paltar. keçə. yun. qırxım.).
görüş. görünüş. yardış. zahir.
qaramtıl dolama: qara boyalı.
yabancı. özgə. iligisiz.
ayağ üsdü, yüngül yemək. atakişi üzlük. dan üzlük.
yağday. çevrə. ortam. qoşul. şərayit. mihit. dolay. bölgə. yörə. kəsim. civar. dövrəbər. ətraf. üzsuyu (abı havanı), hal əhvalı sağlayan qoşullar, şərait, gərəklər.
qoy bir dolama alıb, özünə gəlsin.
quşluq. səhərlən günorta arasında yeyilən çörək. kolasyon (fırans).
aralıq. qopan. fasilə. iki nərsənin arasında olan aralıq. antırakt.
oyunun birinci dolamasından sonra.
dolama qılmadan vururdular: dayanmadan.
dönəm. düşüklü. pozuqluq. dağqın. dağınlıq. xarablıq.
dolama uğramadan.
devlətrəin gəlişi, dolamı: üzlüyü.
devlətlətlərin üzlüyü: dağılışı.
önlük.
dönəməç. dolayı. dalqa. büzük. burum. qıvrım. qıvrıntı. çevirmə. sapma. yuvarlaq. qatlama. tavlancaq. tavtar (saç). hörgən.
dolama. metatez domala. dolma: domla.
gen bol çuxa çeşiti olub, iç paltarı kimi, önü açıq olaraq qavuşdurulub, üstünə quşaq bağlanılır geyim.
entari. rub dö şambr.
barmağı tutan şişli, irinli xəstəlik. qurlağan. ət yaranın yüngülü. domuz burnu.
dolma. tolğama. toqlama. tuqlama. büktürmə. pinələnmək.
dolama şəklində corab: çulqav.- dolama çeşiti: qurlağan. ət yaran. domuz burnu

TOLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolama.
dolam. sarım. sarma. sarıq.
önü açıq çuxa ( < çulqa), çatma.
dolanmış nərsənin hər bir dolağı, qatı.
dolamac. sərimə. yalan. aldağ.
dolama. bağalaq. bez. bezə. yumru. quddə.
ağır çiban çeşiti. qarağbar. qaraqabar.
çalaq. qalaq.
dərinə işləyən dolama, çiban, yara: ətyaran

TOLAMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamac.
tolaq. dolaq. büklüm. büküm. duzağ. məhləkə. qatalaq. girdağ (> girdab. ). qasırğa.
dolambac. dolambaclı. dolanı. əğri büğrü. qant qunt. qantın quntun. qayta quyta. qanqal. qıvrıc.
viraj. dönəməc. büküntü.
dolama. sərimə. yalan. aldağ.
dolamac almaq: dolamaclamaq: yalanın örtbas eləmək üçün başqa bir yalan söyləmək.
dolambac. buruk. çalaçın. qulaqçın. qıvrıq. sarmal. sarmaşıl. girdəvə. girdəvər. ilankavı. ilan kimi burulan. marpiç. hələzoni

TOLAMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamac. dolambac. kovlav. dolağ. tovlaq. girdab

TOLAMACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamaclamaq. dolamac almaq: yalanın örtbas eləmək üçün başqa bir yalan söyləmək

TOLAMACLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamaclı. piçəpiç. pişpişə. burabur

TOLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamaq.
( < doğru. doğrulamaq). toğlamaq. düz yola qoymaq.
mərsiyə dolanmaq, baş vurmaq.
( < doldurmaq). güvəndirmək. təzmin edmək.
dolamaq. torlamaq. sarmaq.
çaldışdırmaq. kənətləmək. çırmamaq. sarmaq. çulqamaq. salmaq.
bağlamaq. aylamaq. oramaq. sarιmaq. danqamaq. fırlamaq. fırlatmaq. yaylamaq. döndərmək.
bulamaq. oynatmaq. qartmaq. it quyruğun buluyur. hava bulanmış. ürəyim bulandı.
kökləmək. yükləmək. yapışdırmaq. yığmaq. sarımaq. çırmamaq. bağlamaq.
ödəmək.
donamaq. razı edmək.
yuvarlamaq. yumarlamaq.
üzünə yun dolqa.
tovlamaq. tövləmək. tavlamaq. təvləmək. ip bağlayıb dolandırmaq. alqatmaq. aldatmaq.
çevirmək. çevrəmək. quşatmaq. yörəyə, çövrəyə döndərmək.
başına bi şal dola.
belivə bir quşaq dola, soyuqdu.
nərsəni birinə yükləmək. ağır, işgilli bir nəyi, birinə göndərmək, ilişdirmək. aldatmaq. oyalamaq. oynatmaq. baş qatmaq. yozmaq. iğfal edmək.
bu işi mənim başıma doladı.
yörgəmək. yörəmək. döğrəmək. çevrəmək. qurşamaq

TOLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolamaq.
(pələsənğləmək. < balsamaq < bəlsəmək. < bələmək) bulamaq. bağlamaq.
dilimə balsadı: dilimə bağladı.
çevirmək. döndürmək. sarmaq.
dalqa keçmək başı bulutlarda gəzmək. alaylamaq. ciddi olmamaq.
güc bir işi başqasına yükləmək, irca vermək.
sarılmaq. sarmaq. qarılmaq.
dilinə dolamaq: bir konuda çox qonuşmaq, çox sıx danışmaq

TOLAMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolmamaq. doymamaq. doyamamaq. qanıqmamaq.
doluya qoyursan alamır, boş qoyursan, dolamır: düşünülən yolların heç biri çözüm, çıxış yolu sağlamamaq, düzəltməmək

TOLAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolaman (
< dolmaq.
< dönmək).
alala. tülip.
şişik sözlü. dibsiz, dərin olmayan. sözünün başı dibi olmayan. maymax. papax. düşüncəsi ərməz nərsədən danışan, bilmədən qonuşan