Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TOMUŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzgözün asma. küsmə. darqınlığın bəlirtmək. narazıçılıq edmə

TOMUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

domuz. doğuz. donğuz. donqa. donqal. donqaz. donqıl. donqul. tonqa. tonğqa. toqqa. danqa. danqaz. çevrişsiz. çevrimsiz. keçimsiz. geçişsiz. tutamsız. törəsiz. durumsuz. duruğsuz. qonuşsuz. barışsız. varışsız. boluşsuz. oluşsuz. çatımsız. biçişsiz. taxımsız. çapsız. qılıqsız. çataq. qaqırcanğ. bükülməz. tərs. dik. tıxız. sırtıq. üzdən gedməz. qarastar (qara astar). yarçın. yarşın. koryat. çalan. çalanğ. qınzır. qıncır. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. gödən. qırbal. qırban. ləcuc. inad. pisqılıq. pisrəftar. bədəxlaq. xuysuz.əxlaqsız

TOMUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

domuz. doğuz. donuz. donğuz. qınzır. qıncır. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. tərs. gödən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad.
qaracavar. qaraccavar. qaracanavar. qara acanaq. qaracanaq. qaracnaq. qaraböcü. qarapürcək.
doğuz. acılı < > azılı.
domuzluqdan, domuz qaçmaz (doğuzluqdan, doğuz qaçmaz).
güttüyüm domuzu mənə öğrətmə: mənim işimi, mənə öğrətmə.
it dişi, domuz dərisi: iki kötü, yaramazın bir birinynən tutuşması, yaxalaşması.
yaban domuzu: azılı. acılı. qaban.
domuz arabası: domuz daşqası: ağır ağamlı nərsələri daşımaqda işlənən, qalın kütüklərdən yapılan döşəmə.
domuz kimi:
dikqafa. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. daşbaş. başdaş.
çirkin.
şişman. hoşur < qoşur qocur. dolqun.
domuz bazarlığı: aydın arın, düz olmayan davranış.
domuz dərisi post olmaz, əsgi yağı dost olmaz:
domuzdan qıl qoparan: yumurtadan tük qırxan

TOMUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalıq, pislik, güclülük simgəsi olan heyvan.
tomuz yavrusu: çürpə. çörpə.
dişi domuz: beqəcən.
domuz yavrusu: çoçqa.
bir aylıqtan böyük domuz yavrusu: qoşt.
yaban domuzu: qarageyik.- nə tomuzdur bu: nə gobut kişidir bu.
tomuz ayağı:
tüfəngdə işləyən bir burqu.
düşman ayağına batmaq üzrə, yol arasına atılan sivri uclu, üç bucaqlı dəmirdən, ayağ çəngəli, oltası.
domuz balası: cocqa < cocuq. cocuq.
domuz burnu: qurlağan. dolama çeşiti. ət yaran.- domuz quyruğu: bitgi adı.- acı, qudurqan domuz: ılğıncar.- domuz burnu: barmağı tutan şişli, irinli xəstəlik. qurlağan. tolama. dolama. ət yaranın yüngülü.- tomuz arabası: bir çeşit yaraqlı araba.
tomuz alması: domalan. dombalan.
tomuz başı: sıraca (daül xinazir) xəstəliyi çeşitlərindən.
tomuz balığı: yunis balığının böyüyü

TOMUZLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

domuzlanmaq. dikqafalanmaq. inad edmək. daşbaşamaq. başdaşlanmaq

TOMUZLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

domuzluqdan, domuz qaçmaz (doğuzluqdan, doğuz qaçmaz)

TOMUZLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

inadlıq.
genə tomuzluq tutdu

TOMUZUNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

domuzuna. tərsinə. inadına

TON TON : Arin Turkish Etimology Dictionary

don don. tolu tolu: dolu dolu: dənə dənə. dən dən

TON : Arin Turkish Etimology Dictionary

don.
boya. rəng. günə.
açıq, soluq, qoyu don.
bağ. səs aralığı. pərdə.
örtü. örtük. qapanca. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti. hayil.
ahəng. məqam.
bölüm.
(tilivizyon. sinama) pəncərə. ekran.
çeşit. tür. cür. nov;.
süslənşik. süsəniş. süsləniş. bəzəşik. bəzəniş. bəzəmə. bəzəkiş. bəzəyiş. donatış. donayış. donsayış. dekor. dekor. dekorasyon. (tiyatr). səhnə yeri, mətni, zəminəsi.
durum. orun. yağday. vəziyyət.
geyəcək.
qılıq.geyiniş. görnüş. görünüş. üz. siyim. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. zahir.
boya. rəng. günə.
tuman. iç şalvar. alt şalvar.
buz. buzlaşma. buzlama.
dona çəkmək: çox soğumaq.
donu çözülmək: ərimək. açılmaq.
qatı. sərt. bərk.
don köynək: don paça: tuman köynək: iç geyimli. ev paltarlı.
donuna yapmaq: tumanına sıçmaq. tumanın batırmaq.
dəmir don: zireh.
kaftan < qaptan.
mallaların, at minənlərin gənə bol donu, geyimi: miniş.
börkli don: kaput ( < qap: örtük). örtgü.- biçilmiş don (kaftan < qaptan): ən ölçülü. ən uyqun. ən əlverişli.
üz. geçim. geyim. qapsaq. örtü. örtük. qapanca. şərəf.
yağday. durmuş. durum. görnüş. görünüş. şəkil. siyim. qılıq. görnüş. üz. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. zahir. heyə;t.
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil. (don: üz).
astara baxıb, üz biçir, üzünə baxıb, don tikir.- dondan içəri: ötgək. mə;nəvi.- gəlişigözəl yar olmaz ( gəlişigözəl: rasgələ. hərgələ), biçilsə don, dar olmaz.
gərəyə görə yol açır, boyuna görə don biçir.
sallaq olan don, buz parçası: donqala. gülbaşaq.don: üz
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil.
üz donu: peçə. üz örtüsü.
ağ səpgilli görnüş, dəri, boya, don: qaryağdı.
anlaşıldı kişinin donu: kişinin içi açıldı.
atdon. içdon. içgeyim. atgeyim. atsar. atsarı. atpaltar. atyama > atcama.
bir balaca doyu var, dünya boyu donu var.
bir don bir köynək: yarı çıplaqlıq.- dışdon:üzdarıq. üsdarıq. eşik geyimi.
dondan endirmək: üzdən aparmaq.
donu çözütmək, açıtmaq: əritmək. qatılıqdan çıxarıb sıvıqlaşdırmaq, suyuqlaşdırmaq, yumşatmaq.- içdon: qamdon. çapdon. candon.
sürəkli don dəğişmək: qalıbdan qlıba soxulmaq, girmək. qabqaballaşmaq.- qara don: uşağı olmayan qadın, ərkək.
yer yer qaraya çalan qır at donu: bağlaqırı > paxlaqırı.
dondan dona qalmaq: haldan hala qalmaq. sıxıla sıxıla qalmaq

TON : Arin Turkish Etimology Dictionary

don. tom. dom.
yığılma. cəmlənmə. cəm. iclas.
dolanış. davranış. biçim. licim. qiyafə. qılığ. boya.
nə donda kişidi bu.
ton edilmək: don edilmək donalmaq.
ton dəğişmək: {
ölmək.
içi üzünü gizlətmək. oportünist}.
ton dəğişmək: {
ölmək.
içi üzünü gizlətmək. oportünist}.
şalvar.
im, nişan olaraq, nərsiyə bağlanılan, geydirilən don, bağ, parça.
tavqlarvın, quşlarıvın ayağına don tik, başqalıynan qarışmasın.
yük daşqalarının qıraqlarına qoyulan örtük, qorunaq.
donuq. don üzlü. quru. somurtqan. içinə qapanmış soğuq kişi.
ağacın yapraqları, örtüyü.
girdə olub, göydən yağan, don, buz dənələri. dolu. təgərək. təgrək ( > təgərg (fars) ).
dondon: iri dolu.
xam. qarba. olmamış. olqunlaşmamış.
geyim. örtük.
qarma don: iki çeşit sapdan toxunmuş don.
qara donlu: suçlu. müttəhim.
donun ağarsın: paltar yuğanlara ‘qolay gəlsin’ anlamında deyilən söz.
( < tom. tum. tün. tünq. tüq). örtük. pərdə. duvaq. girdək. gərdək. şərşəv. çərşəv. paltar. bəzək toxuq.
(nərsənin (suyun. gözün.) örtülməsi, donması, yığışması. buz.
ton düşmək: don düşmək. don başlamaq. ton atmaq: ton atmaq: {
nərsənin donu, buzu çözülmək.
soğuqdan don vurmadan, pozulub çıxmayan tuxum}.
ton kəsmək: don kəsmək. {
don vurmaq. donmaq. don almaq.
işdə birbirini qabaqlayıb, yarışmaq. bir birin dalı qoyub obirin qabaqlamaq}.
ton üzlü: don üzlü. tunuq. qaramsar. somurtqan. qaşqabaqlı.
ton qazığı: don qazığı. ( < dön. dönmək). daşqada, təyərin oynamasını sağlayan oyuq, ox, dirək.
donq donq, danq danq edən nərsə. mal davara taxılan zınqıro, çan.
bürk. bürkə. kürk.
bağ. pərhiz. mane;.
üşük. qırıcı, dondurucu. soğuq.
üşük qan: donuq, ləxtələnmiş qan.
paltar. ötrən. örtən.
üm. yum. şalvar.
sat tükünün rəngi.
bu atın donu gözəl.
torı don: açıq don.
donat. bəzək. təzyin.
donlu donatlı ev.
boya.
qoyu al don, boya: kürən (at).
qın. geyim. örtük. qabıq.
şalvar. salvar ( salınıb, vurulan nərsə) üm. yum.
don yağı: qəliz yağ.
çəpən. ( < çapmaq: taxmaq). çəkmən. paltar. cəbə. camə.- qulaq don: qolları (yenləri) qısa paltar.- sıq don. yuxarısı bol, gen, aşağısı dar olan.- bol, gen, qıssa iç donu: tuman.
bir don bir köynək: özün örtməyə yalnız donla köynəyi əğnində olan.
donun doldurmaq: tumanın doldurmaq: özün batırmaq.
külə çalar at donu: durna qırı.
qarailə qızıl arasında olan boya, don: turi. duri.
yağız duri.
kəstana duri.
açıq duri.
xurma durisi

TONA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dona.
geyimli. varlı. yaxışıqlı.
savut. savut saba. silah. təchizat.
tona qalmaq: qarışqanmaq. qarıncalanmaq. uyuşmaq.
butları qarışqandı: bacaqları uyuşmuş.
otaq. oturaq

TONAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaç. söğuq dəğmə

TONAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaq. donam. bax > tunuq.
süs. bəzək.
gəlin, qadın geyimi.
gəlin olacaq qıza gərəkli nərsələr. cehiz. yoğluq. bodut. göstəriş. dartıq. qalat. qalım. qalınq. qalın. qalqın. quyum. yoğluq. qoraq. çeyiz. özgələy. yönəkəy. quruq.
ərməğan. başlıq. töhvə.
ev əşyası. gərəç. aracgərək. düzənək. donanma. dizgə. taxım. yaraq, arxa, vəsilə.
yeni yapılan bir evin qap pəncərə kimi gərəkləri, yaraqları.
törən. seremoni.
buzlama. buzlama devri.
donaq evi: gəlin evi.
geyim. örtük.
donaq. donuq. tonuq. tonqlaq. donqlaq. tonuş. donuş. buzlamış. yığlanmış ( > yaxlanmış. yax (fars) < yığ)

TONAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaq. donuq. donqa. buz.
dibdonaq: buzdolab. dibdon. dondolab. donluq. qarlıq. buzluq. firizer

TONAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

donəkə.
iri. yekə. böyük.
donağa qafalı oğlan.
iri aşıq, sığır aşığ gəmiyi

TONAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonağac. donmuş durum. ıslaq parçanın donub, zuğ kimi dayanmış durumu. qorxudan qılıqsız, hərəkətsiz olmuş kimsə

TONAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaqalmaq.
donub, quruyub, çivilənib qalmaq. balta kəsilmək. şaşıb qalmaq. mat qalmaq. heyrətlənmək.
heç bir nərsə əldə edəməmək

TONAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonqarmaq.
yaşlanmaq. böyüyüb qartalmaq.
yeni zəngin olmaq. taza pula çatmaq

TONAQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük. iri. yekə.
tonqaralması: dənəsi yarım kilo gələn iri alma

TONAQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonqalmaq.
yaşlanmaq. böyüyüb qartalmaq.
yeni zəngin olmaq. taza pula çatmaq

TONAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

donağçı. qurşun

TONAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaqı. tunaqı. mat. donuq rəngli

TONAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaqlamaq. doncumaq. qanı donmaq. quruyub qalmaq. çox şaşırmaq. şaşıb çaşmaq. buz kəsilmək.
şaşqınlıqdan donaqlamaq: mıxlanmaq çaxılmaq.
bu söz üzərinə çaxılıb qaldı.
onun işlərin görüb çaxılıb qaldı

TONAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

donaqlı. donamlı. süslü. bəzəkli. bəzənli. asım taxımlı. quyumlu. taxım