Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TONUZLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

donuzluq. doğuzluq. danquzluq. boş. bomboş.
el köçəa, yurdu danuzluq qalır

TONÜRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

donürək. (don ürək). tənqsiz. insafsız. acımaz

TONYAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

donyağı.
içyağı.
soğuq. ilgisiz. istəksiz. maraqsız. kovasız. durqun. meyilsiz. əğimsiz. maraqsız. qayğısız. quru. sakin. əlaqəsiz. buzdaş. daşbuz. cansız. qatıq. sərt. edgisiz. batlıq. yatqın. yatışmış. tutqun. toqtun. yanğsız. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. qımıltısız. hərəkətsiz. axımsız. tutumsuz. oturuq. çökük. səssiz. qeydsiz. münfəil. xunsa.
xoşa gedməyən. ətacı. sevimsiz. saydamsız. mükəddər. antipatik

TOP : Arin Turkish Etimology Dictionary

{
topun içini qazan arac.
topun yatan yeri}.
topqazğan. kan. çox. (kanon (latin): top). 1 < metatez > pot. ( p < > m) tom. < toplanmış. tolup. topul.
daxma. gümə. koma. kümə. qəbir ( < qab).
bütün. büsbütün.
top gəldi top getdi.
top alıb top verən kişi.
topdan top olar \\ topsuz boş olar.
ağrı inciq. top canın boyadı. top dolaşdı. sarıldı. tapa bilmədi. göylüm top göündü (göynədi). canım yandı. top qaranlığda. top unudub yaddan çıxdı. top həfdədə iki kərə.
biləzik. burma.
iki küp bir top.
yumaq. dəğirim ( > dayrə). girdə. çevrə. yuvalaq. güllə.
top daşı: güllə. top olmaq: toplanmaq. topalmaq. qohumları top olup gəldilər. top otu: barıt.
düğün. ilmək. yumruq. birik. tup. yığıq.
pota. topuq.
topuz. topuq.
tükətək. yığın. topluluq. bütünlük. toqa. taqqa.
ərk.
qurup.
topiq. topuq.
bürçük. dənə.
top top olmaq: qulmaqlanmaq.
topıq. girdə yuvarlaq olan.
təpə. uc. zirvə. dümsək. alanğ. yüksək.
tikrim. təkir. təkər. dəgirmi. girdə. yığın. yuvarlaq nəsnələr.
yuvarlaq. büktə (ş < > k ) püştə.
yuvar. yuvarlaq. girdə. kürə. şar. qozaq. yuvarlaq. qabar. quy. qoy. yuvarlaq.- yer topu: yer kürəsi.
yuvarlaq. girdə. kürəvi.
top üz.
top kahı.
top aqasya.
barut, kələ ilə doldurulub atılan böyük yaraq.
qala topu: yerə top. topun yerisi.
çöl topu: düz yerdə işlənən, təkərləkli, heyvanlarla çəkilən top.
dağ topu: sarp yerlədə işlənən, qatır dalında çəkilən top.
topun atılması, boşanması, səsi.
salam topu.
iftar topu.
alqış topu.
sağu topu: böyüklərin ölüsün quylayanda, yaslarında atılan top.- yanqın topu.
san topu.
dan topu: səhər topu.
bütün. həpsi. həp.
topu gəldilər. topunu gördük.
gözəllərin topuna qurban.
topun sən götürdün, bəs bizə nə qaldı.
yığılmış. toplanmış. məcmu;.
top yekun.
həpsini to:p edəlim.
qatlanıb bağlanmış, bir dəngə, tay, bağ, dəsdə bəsdə halına qoyulmuş nərsə.
parça topu.
ip topu.
kağız topu.
şərit topu.
qeytan topu.
taqa.
topaq. yumaq. yuvarlaq nərsə.
bir topaq ip, sap.
öbək. öpək. obaq. oba. yığın. bölük. toplu. avcuman ( < av. ev). tığın. yığın ( < yığıqın). eldar ( < eldər). idarəli.
topa vurmaq: tulmaq.
top qundağında, parça tıxılacaq güclü çəngəl: qoç buynuzu
top doğrı:. dümdüz.- top kimi:. topac. toparlaq. dolqun.- top top:. kütlənən. bukca bukca. çoğdam çoğdam. dəngi dəngi. dəstə bəstə. kültəm kültəm. kültüm kültüm. kümə kümə. küt küt. qucaq qucaq. öbək öbək. taxım taxım. tapqır tapqır. topar topar. yığın yığın.
dop dop edmək: gərəksiz yerə çox gəvəzəlik edmək.- tor top edmək: düzənsiz biçimdə yığıb yığışdırmaq.
paltarların tor top edib, bir buxağa atdı.
topdan: birlikdə. birdən. cümlətən. məcmuə;n.- top nə: baş.
bir çeşit top adı: atar tutar.
top kimi: ətli. topcaq. topul. gümrah.
top nərsə: qundaq. kündə.
topa bağlamaq. topallamaq. toparlmaq. təpələmək. təbələmək. təpəsindən vurub aşağlatmaq. əzmək. yendirmək. alçatmaq. təhqirləmək.- top yoluna gurlamaq: havayı yerə gedmək.- qar topu: {
yuvarlanıb böyük top yapılmış qar yığını.
oynamaq üçün əldə sıxdırılb top yapdıqları bir avuc qar.
ağ çiçək çeşiti.
çox ağ, səmiz olan kişi, cocuq}.
top qəməsi: topun quyruğunda qapaq işini görən ayqıt.
ışıq topı: ışıq damlası: çox gözəl cocuq.- top tüfəng sapartasına düşmək.
topun qalın çəmbəri: biləzik.
el top top (öbək öbək. obaq obaq. oba oba) oturmuşlar.
evləri var oba oba (öbək öbək.öpək öpək).
sıx bağlanmış top nərsə: qondaq. qundaq.
təkərləksiz top yatağı: qondaq. qundaq.- su qozağı: su qabarı.
top saqal.
ucunda, başında topu, yuvarlağı olan: toplu.- toplu çadır.
toplu iğnə.- ağacdan top: tomaq.
parça topu: taqa.- sopalı taqa.
bir taqa şal.
altın uluq taqa: som sırmalı taqa. qızıl sırma ilə işlənmiş parça topu.
top arabası qoşularından olan cübbəxana sandığı: toparlaq.- top topuz: qısa boylu, tıqnaz, topac olan.
top atmaq: top boşaltmaq. yazıq olmaq. sınmaq. iflas olmaq.
çox tükanların topu atıldı.
onunda topu atıldı.
topu atmaq: ölmək.
oda topu atdı.
top atımı:
bir kərə top boşanması.
topun atdığı kələyin vardığı yer.
top arabası: top daşımağa iki təkərli, alçaq araba.
top altı: qala alanı: qala meydanı: qala topları üçün açıq, alçaq kiçik yer.
altın topu: çox gözəl kiçik cocuq.
top ambarı: üç gögərtəli gəmilərin orta qatı.- topa tutmaq: topla döğmək.
top yoluna gedmək: topa gedmək: boşuna, havayı gedmək. hədər olmaq.
top kimi: quşqusuz. həmən.
qar topu: {
yuvarlayaraq qardan oluşan böyük yığın. şəpə. qar şəpəsi. bəhmən.
bir birinə vurmaq üçün, əldə sıxışdırıb, yuvarlatıb qar gülləsi.
qar topu oynamaq}.
ağ dombul uşaq.
çiçək adı.
bulamuq qulmaqlanıb qaldı: şorba top top olub qaldı

TOP : Arin Turkish Etimology Dictionary

adalaş. foc. ləşgər.
kümə. kürtük. yığın. avçıman. evçimən. evçiman.
çoxul. çoğul. çoxluq. cəm;.
bu sözün çoxluğu nəcürdi.
top top: çox çox.
topa bağlamaq: badalaşa tutmaq.
ağır top: güclü nərsə.
top daşarlanmaq:qaqırlanmaq. qızıqmaq.
top top: çox.
top toplam: külli hesab.
topa tutmaq: bombardman.
ağacdan düzəlmiş top: tomaq. tommaq.
düğmə düğmə, top top olmaq: düğmələnmək.
bilyard oyununuda, bir topun öbür toplara dəğməsi: qarambol.
əltopu: həndbol.
qantarın topu: qantar qolunu üzərində sürülən dəmir tikəsi.
qantarın topunu qaçırmaq: ölçüyü qaçırmaq, itirmək.
göyə top atmaq: boşuna çalışmaq. pambığa qılıc salmaq. göyə savurmaq.
göyə top atmaq: pambığa qılıc salmaq. boşuna çalışmaq. göyə savurmaq.
kimisi top oynadır, kimisi topunan oynur.
süpəng (süpəh) top, mincanaq (məncənaq) daşı, topu: qazuq. qazıq. (> zağuq (fars). zağuq (fars)). qopuq. (> ğabuq (fars)). qalmuq. qalmıq. qaluq. qalıq. (> ğaluq (fars)). güllə (> qelulə (fars)).
top başmağı: qala.
kətən başmaq: qala.
top lüləsinin arxasın qapıyan tikə: qama. çapa. qapa

TOPA TOZAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

toz

TOPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüpə.
girdə. qumsalış. topurlarıq.
uca. təpə. tüdə. alanğ. kütəl. təl.
topraq. toz.
topa çıxarmaq: toz çıxarmaq

TOPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

topaq. qatıp. qotıq.
(artılımış, yoğunmuş, yuvarlanıq). mazalaq. bazalaq. pazalaq. ucu sivri, başa doğru genişlənib, yuvarlaq uşaq oyunçağı.
yuvarlaq səbət, sələ, torba.
nərsənin şişgin, düğmə bölümü.
kündə. qopaq.
topca. komac. küməc. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. kündə

TOPACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdə. yuvarlaq.
topacıq boylu: yusyumru gövdəli

TOPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

atmar. oynanan aşıq.
şar. yuvarlaq. yumarlaq

TOPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

topac.
fırıldaq. bir gəğirdək (girdə). ortasında iki deşik var. bu deşikdən bir sap keçirilib. ucları düğünlənib. tavlayıb fırladıb çəkdikcə fılanır. uşaq oyunçağı.
top kimi. toparlaq. dolqun.
ibriq.
səbət. sələ.
qopaq. qabarıq. şişgin. urlaq. topaq. yuvarlaq. toparlaq. top kimi. topaç başlı. burma qulaq. gözü çuxur. burnu uca. topaç əmcək.
aylancüq.
gülək. güllə.
cocuqların qıbacla (iplə) döndürdükləri, təxdədən olub, soba (məxrut) biçimində, ucunda sivri bir çivisi olan oyuncaq. fırıldaq. pırlanqıc.
qayıq kürəyinin, qayığın içində qalan qalın, toparlaq yeri.
qıssa, qalın olaraq biçimsiz.
topaz. yaqutun sarı çeşitlərindən. zəbərcəd.
topaç kişi.
topaç qıra, xiyar.
topaç yapı.
qısa boylu, tıqnaz, topaç olan: top topuz

TOPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

topac. qatıp. qotıq.
(artılımış, yoğunmuş, yuvarlanıq). mazalaq. bazalaq. pazalaq. ucu sivri, başa doğru genişlənib, yuvarlaq uşaq oyunçağı.
yuvarlaq səbət, sələ, torba.
nərsənin şişgin, düğmə bölümü.
kündə. qopaq.
çapaq. sapaq. iğnə. kinayə.
topaq badımcan: bostan badımcanı.
ağac çomaq, topaq, topuz, güpz, gürz, gürüz: tomaq. tommaq.- yoğur ( xəmir) içində qalan açılmamış, sərt topaqlar, düğümlər: qarmıq

TOPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

topağ. toxu. ( < top: girdə. şar).
potg(pot < metatez > top < > təp). gopuz. çəküş. toxmaq. baluqa. yuvarlaq. topuq.
topac. topuq. hər girdə başlı nərsə. şişik. domba. topalaq.
topaq göz: dana göz.
başı daz quş.
tapağ keçi: buynuzsuz keçi.
kötük. kündə. tomruq. kök. dal budağı kəsilmiş ağac. əl ayağsız adam.
kəsik. qırıq. qırılmış.
topal teymur.
tamam. bütün: pulumun topağı budu.
topağ işlər düz gedir.
top. yumaq. yuvarlaq nərsə.
bir topaq ip, sap.
heyvan ayağının topuğu.
çulqam. paket. boqca. qırt. parça. qırtdı. qırtdam. qusuq. parça.
dönqülüq. bulçuğ. həlqə. ağıl. ayla. yuvaq. qurs.
topluca. toplanmış. yığın.
xülasə. iştə. işdə.
xəbərlərin topağı: iştə xəbər

TOPAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

topaqca, yoğun bibər: dolmabibəri. bulqar bibəri

TOPAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toxunalınmaq. sapaqlanmaq. çapaqlanmaq. iğnələnmək. kinayələnmək

TOPAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəli. sapaqlı. çapaqlı. topaqlı. toxunaqlı. incitici. dəlici. batıcı. bucaqlı. burcaqlı. quşəli. kinayəli.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq: iğnələmək

TOPAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapaqsız. topaqsız. toxunaqsız. iğnəsiz. bucaqsız. burcaqsız. quşəsiz. kinayəsiz

TOPAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağac gövdəsi.
mal pisliyi. təzək. mal tərsi, poxu.
> topalə (fars). hər yuvarlaq nərsiyə deyilir. kündə. ağac tənəsi.
topal biçimli kaktus çeşiti: qaynanayumruğu

TOPAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > təpəl. ( < təpmək: basmaq).
bir ayağın təpə təpə, itə itə yeriyən. axsaq. topalaq. topalan. tomalan.
budaqsız, düz olan. somal. yomal. yumal. şişik. girdə. eni boyu əşit olan.
ağsaq. ləng.
ayağlı nərsənin ayağlarından qırığı olan.
topal miz.
topal səndəl.
qusurlu. mə;lul. səqət.
kor topal.
çolaq. axsaq buxsaq. qıruq ayağ.
tüməl. düməl. dəmət. dəsdə. bəsdə. çiban.
aqsaq tuqsaq. aqsaq. asqaq. axsaq. yampıq. çolaq. kəsik.
maltın. baltın. iplik yumağı.
bodur

TOPALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toparlaq.
çolaq. axsaq.
səkrək, topalaq yerimək: axsamaq

TOPALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tombalaq. tombalaq. tumlaq. girdə.
tütünə bənzəyən bir tür yapraqlı ot.
yuvarlaq. girdə. kəllək. kəllə biçimində.
topalaq kişi.
bir topalaq pambıq: bir yumaq, bir yuvarlaq pambıq dəngi, dənəyi.
topalaq köki:
xolıcan; çeşiti.
topalaq ağacı:
xolan; deyilən ağac çeşiti

TOPALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toparlamaq. dövmək

TOPALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplamaq. dərmək. dərləmək. dərşirmək. dirşirmək. devşirmək. yığmaq. yığqamaq. cəmləmək

TOPALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarma qarışıq. düzənsiz. qavqa

TOPALANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarma qarışıqlıq. düzənsizlik salan. qavqaçı