Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TOPLANTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplanma. toplaşma.
irkinti. birkinti. irkinmə. birkinmə. irkmə. irkilmə. birkmə. irkilmə. irkilti. birkilti. irikinti. birikinti. irikilti. birikilti. birləşmə.
yığva. qatışaq. cələsə. qonqalav. qonqalağ. məclis.
oturum.
iclas. birləşim. birəşim. iniqad.
bəzm. cələsə. birləşim. anma. törən. tərhim məclisi.
gənəl qurul toplantısı: cələseyi həməqani. qurultay. konqirə.
iclas. birləşim. birəşim. iniqad. əqd edilmə

TOPLANTIRILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplandırılmaq.cəmlətilmək. birikdirilmək. yığdırılmaq

TOPLARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplantı. tosun

TOPLARTAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplardamar.
ürəyə qanı yığan, toplayan anadamar. (# atardamar: ürəkdən qanı dağıdan anadamar).
isfənqter

TOPLAŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplanma. toplantı. irkinti. birkinti. irkinmə. birkinmə. irkmə. irkilmə. birkmə. irkilmə. irkilti. birkilti. irikinti. birikinti. irikilti. birikilti. birləşmə

TOPLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığmaq. dolmaq. yerləşmək. birikmək. yığışmaq. biraraya gəlmək

TOPLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağlışmaq. ağışmaq. yığışmaq. avalamaq. avmaq. avlamaq. avdarmaq. yığmaq. üşüşmək.
qurulaşmaq. quruhlaşmaq. yığışmaq. ənbükləşmək. çaqışmaq. dərişmək. çatışmaq. uyquşmaq. uyqunlaşmaq.
üşüşmək. qoşuşmaq. yığlışmaq

TOPLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurturmaq. qurdurmaq

TOPLAYAMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

saxlayamayan. qaldıramayan. devşirəməyən

TOPLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

övsər. avsar. ( < ov. av). yığan. cəmləyən. başılıq edən. ( > əfsər (fars)). dərgüçi. dərən.
avşar. avgar. təşgilatçı.
xərmənçi. qarmançı. yığan.
tərimçi. yığan. biçici.
yığdaçı. yığan

TOPLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplayıcı. tomlayan. tomlayıcı. cəmləyən. came;.
çəkilmiş siqarların kötüyün toplayan, çəkən: izqalatçı. izqalçı. izqalıtçı. maqoçu. baqoçu.
vergi, maliyat toplayan görəvli: vergiçi. qapaqçı

TOPLAYARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

topdan. qallanqop. qaparma. hamısı. hammısı. həpsi. cümlətən. cəmən. cəm edərək

TOPLAYIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsədən geriyə qalan, tökülən bölümlər toplayıb, işlədən, yeyən: izqalatçı. izqalçı. izqalıtçı. artıqçı. tökütçü

TOPLAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kollektor. toplayan. tomlayan. tomlayıcı. cəmləyən. came;

TOPLAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıqancur. yığancur. yiqənçur. yiğən. yığan. yığıcı. yıqac. təşgilatçı

TOPLAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplaş. eanə yığma. pul yığm

TOPLEV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonağ ev. hotel. musfirxana

TOPLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağras. üsdü başlı: üslü başlı > eslü başlu ayıq hissili ağıllı adam. ağır. başlı.
ovadan. bollu. geniş. yoğurtlu. yoğurt.
ucunda, başında topu, yuvarlağı olan.
toplu çadır.
toplu iğnə: götdü iğnə. dibli iğnə.
toplanmış. düzənli. səlqəli. dağınıq olmayan. müntəzəm. mürəttəb.
toplu idarə.
toplu şəhər.
toplu iş.
toplu paltar.
toplu kitabxana.
toplu yığva.
toplu sayı: hesab. dərli toplu qadın.
müəddəb. tərbiyəli.
toplu uşaq.
toplu otur.
səmiz. bəsli. ətli. dolu. arıq olmayan.
bu kərə onu toplu gördüm.
tıqnaz.
avcuman ( < av. ev). tığın. yığın ( < yığıqın). eldar ( < eldər). idarəli.
toplanmış olan hər nərsə. tərgin. buquq. boğuq. bükük. dərgin. çox. yumqı. yumqı. çox.
yığımtıq. birləşik.
dərli toplu: düzüvən. dizivən. müntəzəm. tərtibli. düzənli. məzbut.
toplı olmayan: dağınıq. yavan. yayvan. pərişan. ğeyri məzbut.- toplu iğnə: göttü iğnə. dibli iğnə.
toplu olmayan: yaymaçı. dağınıq. pərişanlıq.- avuc kimi toplu yer: dərə içi. toqqa. tuqa. tuqa.
toplu köstək ki doğanın ayağına vurulur: tomağa

TOPLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

dərli toplu. düzənli. yığcam. qaydalı. münəzzəm.
toplu iğnə: sancaq.- dərli toplu: dərtop. tamtamalı. yığyığcam.
dərli toplu: dolandıran. idarəli. dəğirli. avçıman. evçimən. ev eşiyi, iş gücü, topluluğu iyi dolandıran kimsə.
dərlitoplu: çəkidüzən. düzgünlük. duzənlik. qılıq biçik. intizam. müntəzəmlik.
dərli, toplu söz: qısa, göstərişli söz: yapıcı güdə söz: qut, qıt söz: özlü, qısa söz: us, qıs söz: ötəyiş. ötləyiş. özdeyiş. muxtəsər, müfid kəlam. vəciz

TOPLUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələlicmal. bir arada. birgə. bahəm.
həp birdən. bir ağızda.
həp birdən. hammısı birgə. birlikdə.
qısa. öz. xilasə. icmali

TOPLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölüm. kəmp.
camiə.
dəmət. dəsdə. kümə. koma. kümür. kümül. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. yığın. çoğa. kopa. öbək.
məcmə;. təşgilat.
incələmə mincələmə, incəltiş mincəltiş, tədqiqat təhqiqat, oxu, mutaliə topluq (məcmə;, təşgilat) işi: bilgitiniş. bilginişmə. bilgşinmə. bilgişiniş. bəlgitinmə. bəlgitiniş. bəlgitişmə. bəlgişinmə. bəlgişiniş. öğrəşinmə. öğrəşiniş. öğrəginmə. öğrətinmə. istixbarat

TOPLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

coppu. yoppu. qurub.
çoxluq. əğrim. imrəm. ögür. sürü. bölük. tüdə. düdə. cəm. cəmiyyət

TOPLULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çoxluq.
tapqur. tabur. dizi. qafilə.
ulus. xalq. düzə

TOPLULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

umum. xalq.
takım. heyə’t. cumhur.
alay. qalabalıq. qalaboluq. qalabolluq.
kütlə. kitlə. tudə. bitişik yapılar. kürtük. yığın.
quruhi. quruhluq.birikişli. toplanış.
qurum. sazman.
toplum. barana. bağana. quruh. cəmaat. toplum. cəmiyyət. quruh.
toplum. qol.
yazar qolu: yazıçılar qolu: yazıçılar toplumu.
camaat. xalq.
sürü. sürək.
çevrə. aralıq.
yazar çevrəsi: yızıçılar toplumu.
qapaq.
taxım. qurub. ekib. dəsdə.
cimhur. qalabalıq. qalaboluq. qalabolluq. toplama. cəm. alay. mərasim. toplum. cəmaət.
yazar topluluğu: yazar cəmaəti.
səfehlər topluluğu: sapaqlar cumhuru.
qara el topluluğu: ayaq taxımı.
avaralar topluluğu: qarqa dərnəği, it yığnağı.
birlikdə yolçuluq edən topluluq: bağuq. qurut. qurup. qafilə.
birinci bağuq dün gəldi.
söz topluluğu: tümcə. cümlə.
dəğərsiz, ərdəmsizlər topluluğu: it sürüsü

TOPLUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

topluluq cəmaət.
yazar topluluğu: yazar cəmaəti.
almanaq. dəğnək. cüng. məcmuə.
topluluq. barana. bağana. quruh. topluluq. köpçülük. xalq. millət. topluluq. cəmiyyət. quruh. qol. cəmaat.
xəlq.
düzənsiz toplum: başpozuq.
içgi toplumu: çaxıntı.
yazıçılar toplumu: yazıçılar qolu: yazar qolu.
yazar qolu: yazıçılar toplumu.
toplumun pozuq qatı: gədə güdə. ovbaş. ovlaş. oğbaş. oğlaş.
toplum qarmaşıqları. (soruları). məsaili içtimai.
bir sürüyə, topluma qarışmayan kimsə, malqara. yançı. yangəzən. qanatçı. firqəçi.- bir toplumun işə qatılan bölüm: işgüc.- bir yığına, topluma, sürüyə, işə otaqlaşan, qatılan: qoşunc. qatınc. ortaq. şərik. bölümçü. böləkçi. səhmli. səhamdar.
nərsənin çevrəsinə çəmbərlənən el, toplum, əncümən, cəmaat: qanqal. qonqal. çöngəl. büklüm. burqu.
tonqal qanqalı: od dövrəsinə yığılan el.- topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri.
topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri. ittila; rəsaniye imumi