Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > torta

TORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > torta

TORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

durdu. duran

TORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

durdu. dürd. dürdə. dürdi. tort. torta. tortu.
çöküntü. çökələk. çökəlti. çökəlit. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət. risub. tərəssüb.
uyutucu, əsrədən, sərxoşladan nəsnə. muxəddirə

TORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

torta. ( < durdu: duran. çökən).
çökək. çözəlti.çöküntü. çirk. daşaq. daşqaq. çiqlək. ( < çiq).
törti. durtu. dürdə. çökələk. çökəndi. risub.
bara. qazmaq. qazanın dibindəki kirəç. qulmu. bozanın dibinə çökən qoyu bölümü

TORTUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dorduqlanmaq. kibirmək. qabarmaq. çalım satmaq

TORTUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tortal. torta barikintisi

TORTULAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toncuqmaq. doncuqmaq. quyuqlaşmaq. qəlizləşmək

TORTULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

tortalı. toranlı. torunlu. donuq. boğuq. saydam, parraq olmayan

TORTUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çökəlmək. çökəltəmək. çökəltmək. çökələkmək

TORTUSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tortasız. toransız. torunsuz. saydam. parraq. şəffaf. zülal

TORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

doru.
qara al arası at donu, boyası.
yələ ilə quruğu qara, başqa yerləri qızıl al at

TORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

doru.
torıq.
qara ilə qırmızı qarışıq boya. ənnabi. yanığ qırmızı.
yələsi ilə quyruqu qara, başqa yerləri qırmızı at.
doruq. zirvə. 1 duruş. yaşam.
bolluq. bərəkət. artıqlıq.
lobu. baqla türü göylər.- doru at rəngi. tor.
doru at: torat.
qan toru: parlaq doru rəng.
toru ayqır: kiçik ayı ulduzlandıran biri

TORUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doruğ. namus. şərəf. iffət. ismət

TORUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doruq duruq. (
< dövrük < dövür ( dövürmək <
> çövürmək. ( < çörək: < çövrək: çevrək < > ( ç < > d ) dövrək).
< dolu: girdə).
doruq. doru. təpə. zirvə dağın zirvəsində. başında olan girdə yer. dağın təpəsi. çönmüş. devrilmiş. yuvarlaq. təpə. uc. sınır. yüksəklik. yüksək yer.
ağacın başında bitən körpə pürçüklər.
doru rəng.
incə. zayıf. xam. olmamış.
təpə.
nərsənin, başına dək duldurulması. komala, təpələmə doldurmaq.
duruqlu ölçək.
açıq. saf.
torıq. dorıq. doru rəng.
tüm toruq at.
cıqıray. təpə. töppə. təpə. zirvə. martın igirmibir otuzbir arasında doğanların ayı

TORUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doruq. duruq. (
< durmaq.
< tuqur. toqur: düğün. ).
üstük > estiğ. setiğ (fars). uc. ucalım. yüksəlim. qalxım. siud. zirvə. uruc nuqtəsi. təpə, dağın, böyük nərsənin ən yuxarsı, zirvəsi, ən yüksək yeri, ucu. yuxar. baş. təpə. çıxat. kərəmpə. qullə.
ucqar. çıxat. son. nəhayət. sınır. baş. qıyı. qıraq.
açıq doruğ: al.
dib doruq: başdan aşağı. tamamı.
qara doruq: nərsnin ən uc bölümü, ən sonu. həddi nəhayi. nəhayət. axir