Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TOYUNTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toyundurmaq. doyurmaq

TOYUR ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyur !. büküt !

TOYUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkin, evi doyur, qalsa eşikdə sovur

TOYURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyuran totqurçı. todqurqan. todurqan. totquruqlı: todquruqlı

TOYURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyuran.
doluran. işba; edən.
tutumlu. kafi.
qandırıcı. toxdadan.
qanıtan. istək bağışlayan: ləzzət verən.
doyurucu. qandırıcı. qandıran. qanıqdırıcı. qanıqdıran. qanqıdan. qanıtan. toxadan. toxladan.
doyuran kimdir, doyan kim.
ac doyuran: süfrəsi açıq. çörəkli azıqlı

TOYURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurma. inandırıb, dincəltmə. tətmin.
qarın doyurma:
yemək yemək.
geçim, yaşam sağlamaq

TOYURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurmaq. ( y < > z ). tozurmaq. doyurmaq ( o < > u ) duyurmaq.
qandırmaq.
todqurmaq. bıqdırmaq. tuqurmaq. todurmaq. qandurmaq.
tozqurmadı itimni: doyurmadı itimi.
doyurmaq. toqurmaq. tuqarmaq. tuğarmaq. becərtmək. barşırmaq. pərvəriş vermək.
toğaytmaq

TOYURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurmaq. inandırıb, dincəltmək tətmin edmək.
toxlatmaq. tutumdurmaq. qamandırmaq. inandırmaq. qandırmaq. qanındırmaq. qanıqdırmaq. qanıqlatmaq. yetindirmək. yetgindirmək. razi edmək. qane;, iqna; edmək.
suya, nərsiyə doyurmaq: boluna sulamaq. qərqitmək. qərq edmək. qanıqdırmaq. qandırmaq. qarığdırmaq. qardırmaq.
gənclərin tapatın (həvəs. dəlilik) doyurmaqla yatırmaq gərək, susuz qalıb, susamışı, su ilə qanırmaq gərək

TOYURMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurmamaq. az vermək. qoxulatmaq.
görsətib qoxulatıb getddi.
onun işi qoxulatmaqdı, hay küyünə baxma

TOYURTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurtmaq. totqurtmaq. todqurtmaq

TOYURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurucu. doyuran. qandırıcı. qandıran. qanıqdırıcı. qanıqdıran. qanqıdan. qanıtan. toxadan. toxladan

TOYURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyurucu. qanığar. qanıqqar. qanıqdıran. qanıqarlı. gəvgin. çivgin. yağlı. bəsləyici. sinir. sınır. həzm olunan nərsə. içlənənən nərsə. dadlı

TOYUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyuş. doyma. doyum. doyqunluq. doymuşluq. işba;

TOYUŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyuşma. doyma. doysayış. razılaşma. qanıqsayış

TOYUTULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doyutulmaq. toxatılmaq. toxlatılmaq. qandırılmaq. qanıqdırılmaq. qanqıdınmaq. qanıtılmaq

TOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öz. cirgə. usarə.
qapara > ğobar (fars). (nərsənin üstünə qonub, qaplayan, örtük).
qırdı. qıttı. şəkər.
ot.
qabartma, abartma tozu, otu: acıtma tozu, otu: yoğuru (xəmiri) aşıtan, acıtan, qarbartan öğə, öznə.
kərt (> gərd (fars)) (kərtmiş: qırıq oğuq) (< kərmək: kəsmək).
hiroyin. hiroin. pudr durumunda olan uyarıcı, muxəddirə nərsə.
çöp. aşğal. çürük. zibil. səpil. saçıq. sapal. sapıl. çəpəl. çapal. çapıl.
boyumu üzüyün tozu qondu (qapdı). (üzüq: həsrət. üzüyün: həsrətivin).
taxıl dənələrinin içi qara tozla dolduran ağrıq, kəsəl: qaralıq.
toz fırtınası. kavaqas. kavqas.
yolçu keçsə izi qalar, topraq əssə, tozu qalar.
olqun başaqların çiçək tozu saçma bölümü: çalat. çənət. çanat.- qoyu toz, kül rəngi: duman boyalı.- dumanı, tozu üstündə: çox yeni, taza.
ayağının tozuyla: gəlir gəlməz. həmən.
diş tozu, xəmiri: diş yoğur.
toz bulutu: tozanaq. duman.
toz olub gedmək: tozlaşmaq. ortalıqda görünməmək. dumanlaşmaq. yoxalmaq. heçəlmək.
qadınların işlətdiyi qızıl boyalı toz: gəlinalı. allıq. ənlik.
çağlar kəçər, tozlar köçər güzgüyə

TOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

töz. tuz. (( z < > r )
tör).
(toz: tor: tut). tozaq: duzax. toraq. tutsaq.
kədər.
yaylara bağlanan ağac çubuğu.
çanğ. çən. çağ. çalınğ. çanğıl. ovuq. toz qazıq. qum.
toxan.
toy. bir quş adı.
tuz. duz.
tuman. duman. püs. sis.
buqu. pura. çürük. pozuk. qırıntı. qayın ağacının qabuğu. ağac qabığı. qapçüq. çöp. kiçik çöp parçası. pulma.
yaylara sarıtan sırım.
öc. qın. kin. kədürət.
xırda qırda, kiçik nərsələr. çanğ. topalanğ. parça (# barça).
toz topraq. qonqa. kovunqa. çanğ. qubar. gərd. toğ. tos. tuğ. tor. topraq. tofraq.
toz qazıq:. ovuq. çanğıl. çalınğ. çanğ. çən. çağ. çanğ. toz.
toz qondurmaq: ittiham vurmaq.- toz saman: ufaq ufaq qırılmış, burçaqların (hibubatın) qabıq, qılçıqırından oluşan incə saman.- toz qoparmaq:.
iz ad buraqmaq.
meydanı alt üst edmək.
toz qoparmaq:. ütmək. ötmək.
toz topraq:. kərşən. kirşan. duman. tozanaq.
toz topraq: avar. avraq. oğraq. oğuq ( < oğmaq). hər nəyin oğuntusu