Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TÖN ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

dön !. ıra !. yıra !. uzaq ol. uzaqlaş

TÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dön. yan.
dörd döndən, yandan: hər yöndən

TÖNBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönbə.
hörgüc. qalxıq. dayaq. düz, hamar yerdə olan qalıq (çuxur), qalxıq yer.
yol dönbə: yol üzərində olan hörgüc.
mane;.
bir dönbə çıxardıki, gəl görəsən.
yolda çoxlu dönbələr çıxdı.
bu dönbə: bu mane;

TÖNBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönbək. məkə patlatmağa yarar

TÖNBÜLTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönbüldəmək. dəngəsiz yerimək

TÖNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonc. dönc.
dönəc. dönmüş (qazılıb çuxurlanmış. # yaxud dikəlib, yığılıb tümsəklənmiş) yer, topraq. tarla, kərdi sınırı. arxın qırağında olan tümsəklik, topraq yığını.
tünəc. yırtıcı heyvan nini

TÖNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döncə.
dönək. danuq. yadsıyan. rədd edən. xayin.
yalanlama. təkzib. inkar

TÖNCƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

danmaq. rədd edmək

TÖNCÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döncünmək. bir nərsənin çevrəsinə dönmək.
təpəni dncündüm başım döndü

TÖNÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tönçək. üç ayağlı iki saplı böyük qab

TÖNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönə.
geri.
dönəsindən gerisindən. dönəsinə keç.
dönəsindən gedmək: gerisindən gedmək. tə;qib edmək.
genə. dubarə.
dönə dönə: dalbadal. genə genə.
döne. döndü, dönder. kərə. dəfə.
qarşıt görüş. görüşün əvəzi.
dönə çıxmaq: kimsələrin görüşünün qaşıtın yapmaq.- dönə dönə: dönərin. qaytarın. qayta qayta. yenərin. yenyenidən. kərrən. təkərin. təkər təkər.- dönə dönə bükülmüş: tolanbac ( n < > m ) tolambac. bərk dolaşıq qarışıq. dalan ba dalan. dolan ba dolan. labirənt (latin)

TÖNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönə. dönəm. dövrə. çağ. sürə.
dolaylı olaraq, dönə dönə sorub oyusun, fikrin öğrənməyə çalışmaq: gəpsələkləmək. qaslaqlamaq. qazlaqlamaq. ağız aramaq. ağız qoxulamaq.
çevirə çevirə, dönə dönə hər çevrəyə, yana baxmaq. evirib çevirmək.
dönə dönə, dolana dolana bükülüb, qıvrılıb gedən nərsə: dolambac. dolamac. dolanı. əğri büğrü. qant qunt. qantın quntun. qayta quyta. qanqal. qıvrıc.
dönə dönə: əkə əkə. təkər təkər. təkrarən.
dönə dönə: qaytadan. qayta qayta. qayıda qayıda. qaytalab. təkər təkər. telim, kan, çox gəzək, yolam

TÖNƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəc. hərəkətli bölüm. rötur

TÖNƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəc. tonc. dönc. dönmüş (qazılıb çuxurlanmış. # yaxud dikəlib, yığılıb tümsəklənmiş) yer, topraq. tarla, kərdi sınırı. arxın qırağında olan tümsəklik, topraq yığını

TÖNƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəcə. dönəncə. qırafik cızıq, xətt. nərsənin bıraxdığı düz, əğri, yaya (kəmani, münhəni), devir çevir, ziqzaq cızığı, xətti

TÖNƏCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəcəyi çağ: dönüşün. dönüşdə. dönərkən. qayıdanda. qayıdışın. qayıdırkən. rücə’tdə. ovdəddə

TÖNƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəç. təprəkli, hərəkətli bölüm

TÖNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönək. döngə.
girdab < girdəv. dolşaq.
sözündən dönən. əhdində durmaz. sübatsız. əlvan. mütəlləvvən.
bərk dönək kişidir.
dönək. allaq. aldaq. sözündə durmayan.
iradəsiz. axarağlı. duyqu, hissin axarı ilə. düşünmədən davranan.
çoqqaylan. dönmək. səma;.
dönəlgə. buruq. burqac. dönək. döngə. girdab. dönük. tönəməç: dönəməç. dömbəc. dönəğən. dönəklə. dönərgə. dönəyən. dönmə. büküntü. bürküntü. döləng.
yaşam dönəyi.
dönəkdən keçdik.
birinci dönəkdə qaldıq.
toxdamsız. dayaqlı durmayan. qərarsız. sübatsız.
viraj.
çuxur. yol üsdə olan sulu palçıqlı çuxur.
su çevrisi. girdağ.
mallaq.
əngəl. bağ. saxınc. köstək.
durulmaq.
su dönədi.
yaltaq. yəltək. yelə baxan. sübatsız

TÖNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönək. qancıq.
kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal. qalağ. qəhbə.
dönək evrən: qəhbə dünya.
fürsət tələb. oportünist.
kələk. kələk. qallaş. kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal. hiləkarkar.
allaq. güvənilməz.
dəğişən.
dönəməc. çəkrək. çəkəcək. çəkcək. dalqa. qatlaq. çevrik. dolab. girdab.
oransız. oranşsız. qərarsız. duraqsız. dayaqsız. dayasız. durumsuz. durmaz. dayanmaz. tayaqsız. tayasız. dayamsız. dəvamsız. dibsiz. cıdamsız. bozyel. poyraz.
tutaqsız. arxasız. yasasız. təkyəsiz. söyəksiz. söyəngəsiz. tapıqsız. allaq. güvənilməz. sürəksiz. yeltək. gəlgeç. subatsız.
dəğişən.
dönəməc. çəkrək. çəkəcək. çəkcək. dalqa. qatlaq. çevrik. dolab. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qanğıl. qatalaq.
sözün tutmaz. bəd qovl.
iradəsiz. karaktersiz.
üzük. xain. munafiq.
qaypaq. götlək. namussuz.
döngə. geçici. geçən. keçəgən. keçib gedən. keçəri. ötücü. əslək. əsnək. dayimi olmayan. müvəqqəti. tünək. dünək. tüngə. düngə. (
< tün: gecə.
tünğ < tüqn: düğn: düğün: qapalı.
< dönmək).
tünək dönəyinə çarpmaq: dünya kələyinə düşmək.
dönək içli: dönək təbiətli, xuylu. qancıq

TÖNƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəkcə. xainanə.munafiqyana

TÖNƏQET : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəged. yanın. yandan. geyin. qıçın. quşqulu. şəggili. mütərəddidyanə.
yanın gedirdi.
nə yanın yanın düşünürsən.
yanın yanın baxışlar

TÖNƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəgə. bostanda suyun dönən yeri.
su dönəgədən gəlmir

TÖNƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəgən. döndürək. döndön. döndürək. dönək. qararsız. sözündə durmayan

TÖNƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəgən. dönəngi. dolanan fırlanan nəsnə. dolanan nərsənin dolağ düşməməsi üçün taxılan həlqə

TÖNƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəkləşmək. iradəsizləşmək. karaktersizləşmək