Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TÖRÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazıb yaratmaq. tədvin edmək

TÖRÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

tolid.
iran törütü

TÖRÜTQEN : Arin Turkish Etimology Dictionary

törütgen. yaratıcı. yaratan. xliq

TÖRÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

türütmək. törətmək. durutmaq. yaratmaq. düzəltmək. onarmaq. yonqamaq. ıslah edilmək

TÖRÜYÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

törəyə uyqun

TÖS : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəniz. üz. yüz. sıray. çıray. önq. irənönq. menğiz. bet. bit.
uq. tüq. tüy. toq. tos. tus. özü kimi.
toq özüdü: oq özüdü.
tüy sana dedim: elə sənə dedim.
tüy atuva lə;nət: cəddabadıva lə;nət

TÖSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dözmək. tosmaq. bəkləmək. püskələmək. sübati qərar edmək

TÖSTƏRMƏDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göstərmədən. duyurmadan. fıslatmadan. açmazdan. altdan. gizlicə. gizirdən. gizqüdən. gizəmdən. basıqdan. gömüdən. kitmədən. bürküdən. büküdən. büklücə. qapıldan. saxlıca. saxlıdan. sakından. sinidən. bağlıca. bağlıdan. yaşrıdan. yasutca. korsadan ( < kor). doncadan. güdüdən. güdücə. örtüdən. xəfiyyən. müstətirən. pünhani

TÖŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döş.
< > tuş. töş döş. göğüsün başı.
məmə. damır. göğüs.
örs.
yamac. təpə. dağ.
tuqş. tuş. ( < tuqmaq: bağlamaq).
gövdə. tən. bədən.
güc. zor. tuqş. tuş.
köks. sinə.
böyük döş: buğa. boğa.
tos.
tös toğru: dop doğru.
tuş. birəbir. çox doğru, uyqun. ən uyqun. elə özü.
töş qanqa: göğüş qəfəsi.
çalqı töş: tırpanın üzərinə qonularaq çəkiclə vurmaq suratiylə ağzının kəsginləşdirildiği örs.
töş ağac: örsü üzərinə qonulduğu kötüğ

TÖŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döş.
göğüs. gövüs. sinə.
qabırqa altı.
quşaq. soy sop. döl. ırq. ailə. nəsil. qan. damar. kök.
yamac. bayır.
yön. tərəf.
qarşı. muqabil.
nov;. cins. tür. cür.
dağ yamacı, döşü: axarbaxar. kövşən.
döşün məməsin oxşamaq, oynatmaq, əlləmək göğüsləmək. döşləmək.- döşün məməsin oxşama, oynatma, əlləmə: göğüsləmə. döşləmə.
dəvədöşlü: qarnı içə çəkik, cumuq. (at).
döş çıxarmaq: döşlənmək. göğüslənmək.
dağın döşü: qıran.- döşə çəkmək: nərsiyə gücün qatlanmaq

TÖŞENMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşənmək

TÖŞƏ MÖŞƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşək möşək. yataq

TÖŞƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşək. ( < düşək).
düşülən, döşənən, yatılan, uzanan, örtülən, tikilən, əkilən yer.
sərilib, açılıb, yayılaraq yapılan yer.
zəminə. diblik.
fərş.
yorqan döşək: yatıca.
döşəkcə. mindər.- kiçik döşək: döşəkcə. küpcük. küpürcük.
qardöşəyi:
çiğ. çis. sis. çən.
qar yağmadan qabağ yağan sulu qar dənələri.
dinəc döşək: dinc döşək:
ölüm yatağı.
iyi, normal şərayit

TÖŞƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşək.
yatıq. uyku, yuxu döşəyi. yatacaq yer.
mə;dən.
düşük. dik olmayıb alçaq yer. açal. açıl. açıq.
yataq taxımı. yer. urın.
mamıq döşək: pambıq döşək.
düşgək. düşlik.
düşgək. döşək. açıq. açılmış. sərik. çapğut. çaput. palaz. salın. salıncaq. şiltə. yasım. yatım. bekik. beşik.
tülük yasım: tüklü, pürüzlü, döşək.
döşəkli döşək. döşənək döşək: döşənmiş döşək.
salınıb, sərilib, yatırılıb, üstündə oturulan, qonulan, yatan nərsə.
döşək yaturmağı buyurdular: döşək salmağı.
fərş.
körpəcə. bəstər. yataq.
dayaqlı döşəkli: döşəli dayaqlı: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış.
döşəli dayalı bir ev.- döşək yaymaq: döşək, yayqı açmaq. şuraya bir yayğı, kilim yaymalı.
cabaqı döşək: yün döşək.
quş döşək: quş tükü ilə doldurlmuş döşək.
salam döşək: saman dolu döşək.
döşək bolmaq: ağır xəsdə olmaq.
döşəkə tüşmək: xəstələnmək

TÖŞƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkcə. döşək. mindər

TÖŞƏQQANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkxana.
gənc. gəncinə.
sanıqxana. qulluq nərsələrin, aracların, paltar, boxca, bağlılar qoyulan yer. mehtərxana

TÖŞƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkli.
yataqlı. yatımlı. sabit.
çox enli olub yalpası az gəmi. # narın yapılı

TÖŞƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkli. döşəmli. döşəli. döşəməli. döşənili. döşənikli.
oturaqlı dayaqlı, köklü basımlı, yayvan geniş, sabit olan nərsə.
çox çalxalanmayan, yayıq, geniş gəmi.
yataqlı. kəsəl. xəsdə.- bir parçanı, bezi istədiyi biçimdə qaldırmaq, durdurmaq üçün, iki yekə döşəkli, buxarlı arac arasında sıxışdırmaq, ütüləmək: qalandır

TÖŞƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəklik. döşəkli. döşək yiyəsi. döşəyə özgü.
döşəklik barçın. döşək bənzəri nərsələri yapmaq üzərə hazırlanıp ayrılmış olan

TÖŞƏQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəqu. tüşəqü. düşəqü. tuşaqu. tuşaq. gişən. köstək. bukağı. buxov

TÖŞƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəli.
döşəməli. döşəmli. döşəkli. döşənili. döşənikli. döşənmiş. sərilmiş. məfruş.
döşəli dayalı: iyi döşənmişli.
açıq. sərik. sərih. geniş.
qoşlu. qoşulu. yüklü. yükümlü. taxımlı. moblə. vər vəsayilli. əşyalı.
yüklü otaq: gərəlilərlə döşənmiş olan oda.
yüksüz otaq: çılpaq, yalın, lüt oda.
dayalı döşəli:
duraqlı durumlu.
hər bir nəyi gəyi kimi yerləşdirilmiş

TÖŞƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşənmək.
yatmaq.
yıxılmaq. yerə sərilmək.
vurulmaq

TÖŞƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəm.
döşəngi. məfruşat.
tə;sisat

TÖŞƏMÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəmçi. döşəyici. yapıcı. qurucu. müəssis

TÖŞƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəmə kirişləri: qoğuş.
sokaklarda döşəməyə sərilən kiçik daş: qırma daş