Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TUÇAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

doçal. < donçal. donğçal. donğqal. donqal. doğal buzlaq. təbii yəxcəl

TUFAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tufağ.tıfaq. dam duvar

TUFAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < tüpən).
dolğun.
tayfun. qorxunc.
(yelkənli aracların) qasırqa, tufan etgisiylə devrilmək: qapaqlanmaq.
dün tufanında üç qayıq qapaqlandı

TUFAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tupan.( < tüpən < təpmək)
tipi. təbi. təpi. çapqur. çapğur. tupan. çatta. çadda. çata. cada. boran. qarlı yağmurlu fırtına.
yayıq. təprəm.
tüfən. tüpən. boran. çapqın. kuyun. davul. qöm çovğa. çavğa: gücli yelli ğay. çapğa. yağın. harasat. dolqunuş.
tüpi. çapqur. təprəm.
tüpi qopdu: tufan qalxdı.
afət.
qay. qasırqu. qasırqa. qasqur. tüpçil. tüpür. tozlu yel. ağır külək, yel

TUQ TULUP : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğ tulup. qoşun. ləşgər

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > toq. tuğ.
gəmilərin yatağı olan bağlı, qapalı su. hovuz.
bərk, dayaqlı qalın yelkən bezi.
çapud. halə.
çadır başına vurulan simgə. gənəlliklə at quyruğundan olur.
yuğ.
iki tuğlu: bəylər bəyi.
bayraq göndərinin (ağacının) ucundaki bağ, tuğ: bağırcıq

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > tüq. tuq. tuğ.
(növbətdə çalınan) davul. təbil.
tuğ vuruldu.
bayraq. sancaq.
hərhanki bir nəsnənin tıxacı, qapağı. bənd. səd. bağac. su bəndi. büvət. kərməç.
tuğa düşmək: girə düşmək.
suya tuğ qur, tuğ vur: bəd vur.
tor. tül. pərdə. örtük.
tünlük tuğu: pəncərə, baca tıxacı.
yığı. mane;.
tuğ törətmək.
tuğçu: mane; törədən.
qanun. müsəvvibə.
tuğ törə: qanun məclisi.
tuğla. kəskük. qısquc. həlqə. köpəyin boynuna keçirilən təsmə.
saf. hamar

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duq.{duk (fars)}.
həlqə.
qulladə. təsmə.
güc. taqət. ixtiyar. iqtidar.
mənim tuqumdan dışarı.
tuqu çatsa edər.
toğ. sığ. tutaş.
başa taxılan tuğ: sarğuc. sorğuc. çələng.
tuğ. yelkən bezinin iyi çeşiti.
toqaq. tuqaq. toqqa. həlqə.
> tuy (fars). nərsənin içi, tikili, qapalı bölümü.
qoxu. ətir.
duq bürk: qolonya sərpmək.
duq sabın: qoxulu sabun.
düq kərdən (fars) ( < tuq: düğün). bıqmaq. tuqmaq.
duq min: neçə min

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğ. < tük. ( < tüq: örtük. örtən. düğün). ( tüğmək: tuqmaq: əğmək. iğmək. bükmək.(bağlamaq).
düğün. yığın yığan.
< tük: qıl. qarqı (məkə) başına tükdən hörülmüş bağlı: yalav. pərçəm. bayraq. baydaq. dəvə at quyruğunun tük bağı.
otağa. çələng. başa vurulan bəzəkli hər bir nəsnə.
bayraq.
sancağın təpəsinə taxılan at quyruğu, qıldan yapılan dilim

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğ. tüy. tük.
çələng. təpəlik. qotuz. qozmıq. püsgül.
bayraq, sancaq başına bağlanan tük.
sorquc. cığa. tac. əfsər.
toz. toğ. tor.
cılı. cıqlı. cıqıl. həlqə.
quşların boğazına asılan tuğ, həlqə: çığıldan

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuqş. tuş. ( < tuqmaq: bağlamaq).
bucaq. burcaq. qıyın.
barmağın tuşundan bax.
göz tuşundan nə baxır gözlər.
iyi közü olub, dayancıqlı odun

TUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tük.
qıl. lələk.
tüy tüs: tük qıl. {necəki >
boy bos.
tor top: yığıb sıxmaq.
soy sop: qohum qardaş.
qap qacaq.
qonu qonşu: qonaq qonşu.
yat yarağ: qur quşat.
bənz bet: rəh ruh.
çul çaput.
çoluq cocuq: çiçik uşaq.
çarpıq çırpıq.
çanaq çömlək.
qab qazan.
herti perti.
yırtıq pırtıq.
cırıq sırıq.
əsgi püsgi.
paça purça.
qılıc mlıc.
yataq mataq.
çadır madır}

TUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuka.
tüdə. yığım. yığın. kümə. koma. püştə. yığılmış nə.
ağsaq

TUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuqa. toqqa.
qovuşduracaq güclü bağ.
avuc kimi toplu yer. dərə içi.
qurşaq, qayış kimi nərsələri bağlamağa özəl, dilli başlı böyük qopca. qolan toqası.
quşaq toqası.
qılıc qayışı toqası.
qavuşdurma.
toqa edmək: qovuşdurmaq.
tuqa salmaq: yaxa tutmaq. girləmək. girə salmaq

TUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuta. qapa. qapan. başçı

TUQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuşaq. kösük. köstək

TUQAÇLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuşaqlamaq. kösükləmək. köstəkləmək

TUQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğaq.
boğaq tuğaq: boğnaq tuğnaq. tuta düdə. duman tutan. duman düdən. tüstü püstü. çiğ biğ. çuğ buğ. isli hisli. darqın.
boğaq tuğaq: boğnaq tuğnaq. tutala düdala. dumanlı tutanlı. tüstlü püstülü. dumanlı tutanlı. dümənli düdənli. çiğli biğli. çuğlu buğlu. isli hisli. darqın

TUQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğaq.
duğaq. toqaq. toqqa. həlqə. duvağ. örtük. pərdə. duvaq. girdək. gərdək. şərşəv. çərşəv. toxuq.
toqaq. toqqa. tuq. həlqə

TUQAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğaqçı. tuqbəyi. saltər. salqur. bayraqçı. pərçəmdar. sancaqçı. başçı

TUQAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > tökəklik. süzqəç yapılacaq ağac

TUQAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuğaqmaq. tuğnamaq. boğaqmaq. buğanmaq. buğlamaq. boğnamaq. çiğinmək. çiğləmək. çuğamaq. çuğlamaq. tutamaq. tutlamaq. düdəmək. düdləmək. dumanmaq. dumanlamaq. tüstünmək. tüstüləmək. püstünmək. püstüləmək. isləmək hisləmək

TUQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

duğal. düvəl ( < tuq). qayış. kösələ. təsmə.
kamil. tam

TUQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tula. tuqla. kiçik. qısa. bodur. külə. güdə

TUQALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toğalaq. tıqırlaq. girdə