Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TUPUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

topur. iri.
topur yinu: iri mirvarid

TUR ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

dur !. toqda !. dayan !.
mən toxda deyirəm. sən a çallab barasa: mən dur diyirəm. sən isə sıvışıb gedirsən

TUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < dur. durmaq: dözmək. çəkmək).
batur. bahadur. iyit. pəhlivan.
turşca, turşa; deyilən çox turş yemiş ki aşa tökülür

TUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

;dur. dura. dir. diri. qar. qara. qır. qıra;. ön ək olaraq, artırılan sözə
duraqlıq. itilik. ağırlıq. mətinlik. muqavimlik; özəlliyi verir.
durkişi.
durkök: qalın kök. soylu.
qarqır: bərk topraq.
dur. duruq. bitin. kəs. kəsin. istop. ist.
dur. tür. dür. durum. hal.
durlı dürli: hallı mallı.
götürü tur: yolçuluğun çoğun gedərləri, xərclərini qapsayan tur.
tur!: dur!. basda!

TUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

turq. durq. dur.
boy. ucalıq. uzunluq. boyut.
yerin eni turqu.
bir mıx turqu: uzunluğu.
bir süngü turqu.
yerin eni duru.
enli durlu.
enindən kəs duruna qoy.
hazır.
tor. yava. yavaş. (# < tez: iti. durmayan).
evin başı, dayağı, buyruğu, fəmanı.
eşik (qapı) it yeridir, gər olsun böri, pişiggə orun oldu, öynün töri.
tib. dib.
bucaq.
turan.
bahadır tur idi ləşgərləri həp.
belə tur elinin sərvərləri həp.
tur ! dur !. toxda !. istop !. dayan !. qal !.
durmaq. yaşam. canlılıq.
iradə. istək. yargı.
düz. əş. bir.
ası. yaban.
( < durmaq). bulun. qərar.
dursuz xəstə alınmır.
dur almaq: qərar almaq.
dur vermək: qərar vermək.
on kərə dur qoydum gəlmədi: qərar qoydum.
durlu çağda buluşarız: qoyulmuş zamanda tapışarıq.
tur!: dur!. dayan!. yavaş!.
dur baxalım

TURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

özü ölüb, özü dura bilmək: öz kilimin sudan çıxartmaq

TURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dura. darı. dava. daru.
tura. qalxan. sipər. düşmandan, nərsədən savınma ayqıtı

TURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dura.
;dur. dura. dir. diri. qar. qara. qır. qıra;. önək olaraq, artırılan sözə
duraqlıq. itilik. ağırlıq. mətinlik. muqavimlik; özəlliyi verir.
durkişi.
durkök: qalın kök. soylu.
qarqır: bərk topraq.
bənd. sədd. duvar

TURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dura. dura. tutum. qərar.
yarqı. olca. yönə. ölçü. ölçün. hükm.
cıdam. muqavimət.
qət;namə.
təsmim.
dözüm. tablaş. səbr. istiqamət.
yarqı, ölçü (qərar) çıxarma.
olcalamaq. ölçünləmək. tutumlamaq. duralamaq. qərarlamaq. yönələmək. yarqılamaq.
yarqısız. olcasız. yönəsiz. durasız. qərarsız.
yarqılı. ölçülü. olcalı. yönəli. duralı. qərarlı.
üç kərə yarqı (qərar) qoyuldu.
bir yarqıda: bir ölçüdə. bir durada. bir yönədə. bir tutumda. bir qərarda.
iki yarqıdan, ölçüdən (qərar) birin tutmalısız.
incəlib, ölçünmədən, yarqı (qərar) verilməsin.
bu yarqıyla: bu ölçüylə. bu olcayla. bu yönəylə. bu durayla. bu qərarla.
yarqıya (qərar) gəlmək.
olcasın (qərar) pozmaq.
duralı duralı: qərarlı ölçülü

TURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dura. tuqra. tuğra.
( < torlamaq. yığmaq). burulmuş, eşilmiş, yoğun ip.
ipdən, dəri yarıqından hörülmüş şallaq. qamçı.
törə. zanğ. sanğ. yasa. qanun. cızıq.
bir nərsəni verməkdə, almaqda, təslim sırasında,
oldu; anlamına deyilən söz.
torba, yəm torbası.
duraq. ev. oturaq. yaşanılan yer, barınaq. ağ. ağıl. sığnaq. qala. sipər. məkan.
dura edmək (
ev tikmək.
bir yerə qonmaq).
dikdə qurulan kiçik yer, taxca, rəf. öbək. qapı üstündə düzənlənən kiçik dam, dilab.
yəmşək. başörtüsü.
şərayit. mihit.
düz. doğru.
sibirya bölgəsinin əsqi adı.
yaşam. həyat.
sağlamlıq. dayanıqlılıq. qalıcılıq.
ad. bu ad, çocuqları ölmüş ailələrin yeni cocuqları olduğunda yaşamda qalıp uzun yaşaması, sağlıqlı olması diləğini içərən adlardandır. çox əsgilərə dayanan bir gələnəklə bu gündə sürdürülməkdədir. duraq, dursun, durmuş, durdu, yaşar, toxda, toq, toqa, toxdamış, turan vb.adlar da hep aynı gələnəğin ürünüdür.
paraları keçərli edmək üçün üzərinə vurulan yasal damqa, im.
əsgilmiş paralar, oxunmayır durası.
dura dura, kəsik kəsik söyləmək: turaqlamaq. duraqlamaq.
tura evi:. dura evi. duraxana. davaxana

TURAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

yardımcı. yarav. mavin. uytun

TURAC OTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

molla başı

TURAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

turacın disisi: yabanı toyuq. qırqavul. bozlağ

TURAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

durac. daynac. atlıq. altlıq. otrac. təməl. daban. ayaqlıq. qaidə

TURAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

durac.duraş. durcaq. duracaq

TURACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duracaq.
bəkləmə. bəklək. qarucaq. qoucaq.
turası.
turası yer. duracaq yer.
turqu. yam.
duracaq zaman: turqu oğur

TURACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duracaq.
durcaq. duraş. durac.
durduraq. duranaq. dayanaq. dəstək

TURAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duraç.
öğüz. iyi. doğru. gözəl.
bir nərsənin duran yeri. altlıq. qaidə

TURAĞANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

durağanlıq. duraqlıq. durqunluq. yerləşik yerlilik. təpirsizik. hərəkətsizlik. sabitlik

TURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duraq.
gecikmə. gecik. gecit. yubat. tə;xir.
kahillik. qaranqaşlıq. haylazlıq. susluq. qapıqlıq. qaçaqlıq. qaranqaşlıq. təmbəllik.
durulacaq yer. gözləği. gözləmə. bəkləmə. gözləm. bəkləm (yeri). durma. bölmə. istqah.
pasqah. qərarqah.
ayıran. bölən. kəsən.
əpəycə duraqdan sonra gəldi başqa biri.
mənzil.
aralıq. dinləmə. fasilə. kəsinti. bir kiçik duraqdan sonra.
məqam.
istinad.
musiqidə istinad pərdəsi. dominant.
davranış.dartıq. dartış. rəftar.
naz. əda. durmaq, qılınmaq yolu, sayağı.
tutaq. tutum. təsmim.
yer. məkan. məhəll. məqam.
dərəcə. məqam.
mə;nəvi orun, dərgə.
bulnaq. bulunaq. barnaq. otraq. iqamətqah. məskən.
nuxdə. qal. xal.
ilahi söyləş. bayat.
sikut. susma. susam.
durma. əğlənmə. dincəlmə.
tutaq. ilgik. ilgili. bağlılıq. mərbut.
söz vermə. qovl.
peyman. əhd. and.
yəmin.
barnaq. su, hava, qara yol daşıtlarının, yol üstə, yolçu yük götürüb başaltma üçün duran yer. iskələ. liman. bəndər.
durcaq. durat. quruluş. ocaq. istasyon. istqah.
gözləği. gözətlənən yer. bəklək. istqah.
yol üstü ara duraq: iniş. eniş. iskal.
bir yerdə duraq tapmamaq: sürəkli yer dəğişmək: köçəbələşmək.
son duraq: sonöy. sonev. sonav. sin. qəbir.
gəmilərin durağı: dəmir yeri.
sınırlı sürəli duraq bölgəsi: təvəqqüf mütləqa məmnu;

TURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duraq. durqaq. (durulacaq, durulan yer).
aramqah.
məqam.
məkan. mənzil. məskən.
istqah. istasyon.
duraq otu: bitgi adı.
otraq. oturaq. aramqah. məsgən. yam. ev. durqa. qalaq. qalğa. mənzil. oturaq. qonaq. məks. qərar.
on gündə bir gün qonaq etdik.
yat. yataq. barınaq. in. nin.
bir nərsə gözləmək üçün dayanan (dururlan. qalınan. gözlənən. dinlənən) yer.
aralıq. dinlənmə (dinlik). fasilə. antırakt.
dərəcə. məqam.
məkan.
susma. sikut. duruqlama. arxa. istinad.
duraq söz: istinad olunan söz.
arxa. dəlil.
duraqsız iş görülməz.
cümlə sonu nuxdə. paraqraf bəlgisi olaraq qoyulan kiçik çiçək.
durqaq. turuqlaq. dayancaq. sığnaq. pənahqah.
duran. ev. sığıncaq. durulan yer. yaşanılan yer. məkan
yaşam, ömür.
karga.
durqac. durulan. or. yer. bölgə. yaşanılan yer.
durqun. dinc. sakit yer.
minik yeri (at minmək üçün uca yer).
duraq. ayıq. oyaq.
duram. dayanğ. tayqan. dayqan. qutmaq. qalmaq. məks. arğam. ağram. aram. təvəqqüf.
tulaq. ocağa, od üsdə qoyulan aşıc, asma, qazanın dayağı.
hey;ət. hal. halət. vəziyyət.
moqeiyyət. mövqe.
sübat. sikunət

TURAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sipər. qalxan. savağ. savınma ayqıtı

TURAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duraqalmaq.
baxaqalmaq. şaşırmaq. çaşırmaq. şaşaqalmaq. şişəqalmaq. çaşaqalmaq. şaşqınlıqdan təprizəməmək.
durmaq. mütəvəqqif olmaq

TURAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

durağan. yerinir. üşəngəç

TURAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duraqan. durqun. təpirsiz. hərəkətsiz. yerli. sabit