Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TUYUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyuş. duyum. duyu. duyqu. seziş. sezgi. alqı. ehsas. hiss. hissediş. duyarlılıq

TUYUŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyuşan. duyan. hissədən

TUYUŞÇULLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyuşçulluq. duyşuçulluq. sezişçilik. hissiyyun

TUYUŞLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyuşlar. hissiyyat

TUYUŞLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyuşluq. duyşuluq. sezişlik. hissiyyət

TUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duz.
məlahət.
mineral.
minerallı topraq: duzlu topraq.
səpəx.
duzsuz, taza pənir: çayır pəniri.
şorbada duzu olmaq: bir işdə azda olsa, qatqısı olmaq.
toğalaq toğalaq qurudulan duzlu süzmə. qurut. kəşk ( < köçək).
duz olmasa dad olmaz, dad olmasa, duz olmaz.
aşın yeyib, aşlığa qoyub (sıçıb) ), duzun yeyib, duzlağı qırıb.
duz, qara yazı: yazma. yazıt. yazış. özündən yonarma, törətmə. dürtmə. inşa;.
inəkləri sağarkən, duz yalatmaq üçün, qıldan yapılmış qab: qataman.
qayaduz: daşduz.
qarqa duzu:
dəmirçilərin qaynaq yapmaqda işlənən, ağ mərmərə oxşar bir öğə, maddə.
ağacların üstündə görülən böcək, qurd quş yumurtası.
qız yükü, duz yükü.
sevgi ağına bozuna baxmaz, ac olan, dadına duzuna

TUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toz. töz. duz.
öc. qın. kin. kədürət.
xırda qırda, kiçik nərsələr. çanğ. topalanğ. barça. parça (# barça).
toz topraq.
tapusun. tabusun. dabusun. şora.
toz.
dad.
duzsuz sözlər.
duzlu qız.
toz. pas. rəng. tam. iy. ağ. gözəllik. tizqu. şirinlik. məlahət.
tuz qun: ərməğan. sunu. töhvə.
tuz qıya: gözəl. sevgili.
tuzqulamaq: yemək yedirmə.
tuy toy. (bax > bodun). budun. boy. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm.
uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. gözəllik.
duz yeri: duz kanı: tuzluq.- duz çörək: duz əkmək: ne;mət. ehsan.
duz çörək həqqi.
duzu qurı: varlı. müstəğni.
qurşun duzu: bir şimik suyu.
duzu quru: düzi quylu: düzəməlli. işi sağlam. quşuqusuz durum.- duz ruhi: dər dəmiri aşındırıb, arındırıb parıldadan maddə.- bal tuz: şəkər.
qırs tuz: qaya tuzu.
tuz gırt: tuz parçası.
tuz salmaq: tuz atmaq

TUZACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzacıq. qapanca. qapancık. tələcik. damcıq

TUZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir toxudan, duzaqdan, az itgiynən qurtulmaq: yüngül atlatmaq

TUZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzaq. ( z < > t ) ( tutsaq < tutmaq). ( < tuq: düğün).
aval. avar. (avlamaq: tutmaq). tələ.
buvqalıq. əsgidən savaşta düşmanın üzərinə altılan ağ. duzağ. qabqan. qapan.
tutzaq. tutsaq. tutağan. tələ. dam. arğdal. qapan. qaptan. qur. qor. quşmar. tələ. basma. xəfək. qapqan. qapan. qapman. şəbəkə. tüşəncil. tüşəq. buxov. boğav. köstək. işgil. bənd. tüq. tük.
tolamıq. dolamıq. ağ. qapan. tələ. dam. qapan. açıq olmayıb, gizli, qapalı olan iş. qaplama. kələk. desisə. kündə. qapanca. qazamat. qazıq. qurlaq. tutaq. bağırdaq. tələ. düzmə. tovtiə.
bir düzmə qurdular.
düzməyə düsdük.
qaplama işlər.
qaplama kağız.
qaplama oyun

TUZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzaq.
< quzuq < quyuq: < quyu.
( t < > z ) < tutaq. < tut. tumaq. tutsaq. tuşaq < tutaq. avlama. qapan (buqaq: bükək).
< tor ( tor > toraq. toz > tozax).
metatez < od + çox. od + cuq: odçuk. odçaq.
< tezaq. təzək: yaxacaq olaraq işlənən quru heyvan pisligi. pox.
duzağa düşmək: təzəyə düşmək: poxa düşmək.
tümən. kələk. dolaq.
sevgili. sevgili için söylənən söz.
aldaq. kəvlək. kələk ( < kav. kov).
tutsaq. sırtmaq. kəmənd. qısmaq.
bir çeşit quş tuzağı. saçratqu. saçrıtqu.
səvqili. səvqi üçün söylənən söz.
duzlu. gözəl.
əmləqıl indi duzaq: çaraqıl indi gözəl.
duzağı: gözəlim.
duzağın duzağına düşmə duzaq: gözəlin tələsinə düşmə gözəl. tuzaq qurmaq: pusmaq. anqdımaq. anğdımaq. kəminmək. çevrəsini sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq.
yapqaq.
duzaq qurmaq: quranmaq.
kündəyə düşmək.
kündədən qaçmaq.
dərin qazıq.
dar, qara qazıq.
duzaq yemi: aldatma üçün səpilən yemək.- quş qapanı, duzağı çeşiti: quşmar.- qapana tutulmaq.
qapana düşmək.
qapana qapılmaq.
qapana düşmək.
qapana tutulmaq.
duzağa düşdük.
pusı. kəmin.
ona (kəndisinə) duzaq qurmuşlar.
kələk. nəxşə.
o bir duzaqdır.
bu duzaq kişidən uzaq ol

TUZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzaq.
düzüq. düzmə. düzən. quruq. yapuq. yasuq. darıq. dərik. tərh. tələ. nəxşə.
sak. torba. tobra. qapan. kələkçi. qalayçı. dolaq. hiləli. dümençi. dalaverəçi.
alay. kələk. əğrib. giriz. gizir. girişim. tələ. həçəl. dolamıq. qanqal. kələf. çilə. çiğlə. məhləkə. qatalaq. girdağ (> girdab. ). qasırğa. büküm. büklüm. dolamac. tolaq. dolaq.
oyuna, duzağa düşmək: dolaba girmək, düşmək. aldatılmaq.
xəndəq. batqal. tələ qapan. alalama düzənləmə. desisə. totiə. düzmə. düzməcə. kələk. əğrib. giriz. gizir. girişim. biçənək. pusu.
göməç. köməç (< gömmək). kovan. çotan. tələ. ağ.
yapalaq. cola. tələ.
cola, tələ, duzaq qurmaçılıq: çalaçılıq. (# çaraçılıq: çara, yara, yarar, çıxar axdarmaçılıq).
qaqma. daxma. qazamat. dam. tələ.
qapıq. ağ. türmə. dustax.
qaraquruc. qaraquruş. qaraqurunc.
sak. torba. tobra. qapan.
tilişim. tilisim. tilism. cadu. ilətşim. iltəşim. ilətişmə. ilətişim.
türmə. dusdax. hapaz. havaz. qapaz. gəpəz.
qılıq. gilip. gilif. düzən. tor. çıxılması çətin iş.
düşək duzaqsız ərkli. özbaşdaq. basdaqsız. şərtsiz. qeydsiz bədnsiz.
duzağa düşürmək: yaxalamaq avlamaq.- əngələ, duzağa, həçələ düşmək. asqıda qalmaq.- təhlikdən, duzaqdan uzaq durmaq: çalıyı dolaşmaq.
aldatıb, kələk, duzağa düşürmək: qabaq patlatmaq.- duzağa salmaq. işə qoymaq. iş edmək. işə soxmaq. girifdar edmək.
oturduğu yerdə, nəmənəsin kəsib, özünə iş etti.- duzağa, dolağa salmaq: çalaqapa çəkmək. başına iş açmaq.
təliyə, həçələ, duzağa düşmək: qabadüşmək. qapadüşmək.
zaman duzağı: dönəm dolağı

TUZAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzağçı.
gilifçi. gilipçi. qılıqçı. düzənçi. torçu.
( bax > aldatan. kələkçi). dalaverici. ayaqçı. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi. qandırıcı

TUZAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzaqçılıq. çalaçılıq. colaçılıq. tələçilik. cola, tələ, duzaq qurmaçılıq. (# çaraçılıq. çara, yara, yarar, çıxar axdarmaçılıq.)

TUZAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzağı.
arğdallıq. çoq yer.
sevgili. aşıq. mə’şuqə

TUZAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzağı. kələkə. tələkə. (kimsə. nərsə). bulaşıq. bulğaşıq. bələşik. pozuq. alada. alaylı. ikiüzlü

TUZAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuzqıya. səvqil. tuzaq

TUZAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzağlı. tutuqlu. tutulmuş. türməli. dusdaxlı. zindani

TUZAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tusaqlıq. tutaqlıq. darısqallıq. tarıslıq. darıslıq. qarıslıq. sıxışlıq

TUZAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tozamaq. çenqitmək. çanqmaq. toz çıxarmaq.
tuzlamaq

TUZBİLMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzbilməz. gözəköz. nankor. dəğərbilməz. qədirbilməz. qədirnaşınas

TUZCUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzcul. duzlu

TUZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzəx (fars). düzək < duzaq: düzən ( < düz). > düzülmüş, qurulmuş. toloz. kələk. tor

TUZƏNSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzənsiz, yüyənsiz yaşam: it dirliği

TUZQAVUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzqavul. toğlavul. toğavul. ( bax > aldatan. kələkçi). qataqul. qatavul. qaytavul. qayavul. cayçavul. qanavul. qandavul. oynavul. oylavul. oyqavul. oyalavul. yalqavul. aldavul. düzənçi. kələkçi. hiləçi