Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TÜFƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüfəng. tüfəh. tüfək. < tüpək. tüpəng. (< tüpürmək).
əsgi tüfək: savaşlar keçirmiş olan sınavlı.
saçma (oğuq güllə) sapan ov tüfəyi kağal. kaval.
tüfəyin ucuna taxılan qəmə: kasatura. süngü.
üzərində kiçik qabartı, dikinti olan tapanca, tüfək: qaqmalı.
iki lüllü, lüləli tüfəng: qoşa borulu. qoşatar. qoşatan.
tüfəng çeşiti: qapaqlı.
tüfəngə barıt qoymada işlənən bir ölçək: qantargilə. qıntargilə. qıntarma. qantarma

TÜFQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüfgi.
tükrük. tüpürcək.
bozaq. tükrük. süngür. sümgürük. sümək. bəlğəm. muxat

TÜFQÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükürmək. tüpürmək. tıqşamaq (qş < > şq ) dışqarmaq

TÜFÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toğuq. duğuq. girdə. dəğir.
çadırın təpəsi.
təpə. koma.
topuq

TÜFÜRÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökürük: tüykiliv

TÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dük. 1çökək. iğ.
iğdə. əğik. əkir. məkik (< əkmək: bağlamaq. yummaq).
bükülmüş, qıvrılmış qıl, tük, sicim: qarıl.
xoruz başı kəsilir, tükü günə sərilir.
qıvrıq tüklü olan: qabara.
quşların tük dəğişmə çağı: qarınsa.
quşların tük dəğişməsi: qarqasaya girmək.
uzun boylu, qanatlı, qıvrıq qaqalı, əsmər tüklü, çatal quyruqlu, yırtıcı quş çaylaq. caylaq. qaraquş.
parça, nərsənin üzərində olan incə, yumşaq tük, saçaq, sapaq: kov. hov. hav.- toyuğun, maldavar dırnağının, başayağın ufacıq tüklərin yandırmaq: qorsalamaq. qarslamaq. qoğsalamaq.
tükə oxşar: tüksü.
qızılcıq böyüklüyündə, içi tüksü (tükə oxşar) qılçıqlı, yabangülü yemişi: qadıngöbəyi.- tükləri dikəlmək: qabarmaq.
xoruz iyicə qabarıb durdu.- tükü qırxılmış dəri: qapartlama.- dəvətükü: açıq qəhveyi.
dilində tük bitmək: çox söyləməkdən bıqmaq.- yumurtadan tük qırxan: domuzdan qıl qoparan.
tühlü çulğa: gəbə. baraq. bağaq.
heyva tükü: qıllaşmamış açıq boyalı tük.
tük kəstirmək: baş vurdurmaq.
bəzək tükü: cığa. sorquc.
tükün, dərisin, qabığın itirmək: kavlamaq. kavalmaq. cavlamaq. lütlənmək

TÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tük. dük. ( < tük: örtük. örtöən. düğün). {tüg. düg. (düğünləmək. düymələmək. düymə. düycə. dügün. düğün. düymək)}.
< tüka: rəng. don.- nə tük də adamdı: nə qılıq dadı. nə rəh dədi.
iğ. iğ biçimi, şəkli. ( > duk (fars)).
xal.
tokuq. amac. nişan.
oxu dükə çaldı.
tüğ. düğ. duq. dəlicə. taxıl dəlicəsi.
yumruq. dük.
dük vurmaq: yumruqlamaq.
yığın.
şu qədər. birkaç
dük minğ: neçə min.
bir tük: bir yığın. bir çox.
quş tükü altında olan incə tüklər: yüntə. yündə.- duq min: neçə min.
tuq min yarmaq: bir çoxlu para.
tükün boyası: tülük: tükə ilişik (mərbut) nərsələr.
bu at nə tülük: bu atın rəngi (tükünün rəngi) nə?.
tüdəş: tülüş: tükləri boyaş, bir rəngdən.
tük vurmaq: yumruğu ilə yavaşçavurmaq•i.- dəvə, at kimi heyvanların dərisinin üstündə olan qıssa, incə örrtüyünə
tük; deyərlər.
tük dəğişdirmək: qıl tökmək.
tükəri boyaşlı: tüdəş. tülüş.
at tükünün rəngi: ton.- bu atın donu gözəl.
torı don: açıq don.
qartal tüki: bitgi adı.- tüklü geyim: yanbulı gəbə

TÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tük. tüy.
qıl.
yün.
kürk.
ağac tük: tosun. tük
tük tökmək: tüləmək.
yemişlərin üstündə olan kiçik tüklər: qıltıraq. qılçıq.
tükləri ürpəşmək, qabarmaq: silkəşmək. salqışmaq. sivrişmək.- tükləri tökülmüş: çabaqlı ( < çapılmış).
tükləri tökülmüş: qırna.
qaqqıda tük izləmək: yumurtada tük aramaq. bahana edmək.
haram tük: çox qıllı kişi.
qanat tük: quştükü. yelək.
qoyan tük: tavşan kürkü.
ölür tükü çımaq: yaşlanmaq.
daş tük: kova. ləğən.
tükü qetgən: tükü tökülmüş. cavlaq. yavlaq.
tükün bardırmaq:
zərərləmək. paylamaq.
zərər vermək. əziyət çəktirmək. fəlakətə uğratmaq.
tük arıtmaq: tüləmək. tük tökmək. tük dəğişdirmək.
tük avuşdurmaq: tük dəğişdirmək.
tük buştuq: körggə. fırça.
tük çaqlı bir: çox az. kiçik. minicik. mincik. mıncıq. zərrə qədər.
tük çaqlı da: zərrəcə. heç.
tük turquzmaq: üz asmaq. sərt tavır taxınmaq.
tük tük bolmaq: dağılmaq. yayılmaq.
tükqə barırça edmək: biləmək. kəsginləşdirmək.
tüknü qarası dənğli: heç. zərrə qədər.
uçqan quşdan tük alqan: yiğit. gözüpək. qorxusuz

TÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüy. toq. tos. tus. tös. oq. uq. dük ( < tuq) ( > duk (fars)).
özü kimi.
toq özüdü: oq özüdü.
tüy sana dedim: elə sənə dedim.
tüy atuva lə;nət: cəddabadıva lə;nət.
cüng. conğ. dərgi.
duzaq.
cük. iğdə. iy. iğ. çəlik.
çilək çiqlək ( < çiq. çuq. tuq). iy. iğ. iğdə.
tupək. yun. tiftik. pəşm

TÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tük. düği. darı.
tük bürtük: dügi dənəsi.
sərt tük: qıl

TÜQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüka. tülük. rəng. boza ( y < > z ) boya. boyuq. boduq. çüvüt. süyüt. suyut. önğ. çalı.- nə tülük atdı o

TÜQAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükab. > doşab. doşav. (< tuq). qara. bərk. quyuq. qəliz. ğəliz.
qaraboza: quyuq çaxır, şərab

TÜQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükan. ( < tuq ). tükmək: (bağlamaq. toplamaq. qaldırmaq. qutarmaq. gəlişmək).
tükqan. tükəl: tükqələn yer. töküp yığan yer. bütün. toplaq. yığın.
qapıt. kəpit. saku.
qapalı qapılı çarşıda olan tükan: hücrə. hicrə. dilab. dolab.
qızıl bazarında (bəcistanda) bir dolabı var

TÜQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükan. tükkan.
kiçik çapda ölçüdə satış yeri.
qumarxana.
kanut.
əsgiçi tükanı: qoltuq.
alverçi tükanında, para qoyulan qab, kasa: kes. qumpara.
bir neçə tükan, otaqdan oluşan, qapalı kiçik kərvansaray. kiçik saray. timçə. tıxmac (< tıxmaq). dalan.
kimsənin ən iğrənc, zəhlə gedən nərsəsi, tükanı: qaraçı.
söğmənin tikanı yox, sövmənin tükanı yox.
tükan arı kovanı tay işliyir.
kimsənin tükanı: qaraquş. kimsəni cinlədən, qızdıran, qudurdan, kökəldən nərsə.
onun yanında bunu demə, bu söz onun qaraquşudu

TÜQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükan. kibit

TÜQANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükançı. sərgi. yaymaçı. çərçi

TÜQBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tukbaş.
evi qoruyan tanrıca.
qadın

TÜQBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükbaş. başı örtük. başı tüklü. qadın

TÜQCƏYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüğmək. əğmək. iğmək. bükmək

TÜQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dükçi. usda

TÜQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düğə < > döğə

TÜQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tügə. tükə. dükə.
cücə. balaca.
tuqa. qəbir. mərqəd. türbə.
qəbistan.
tükən. tamam.
bağlı. heyrətdə.
tükə qalmaq: tanqalmaq. tanğ qalmaq.
tüngə. gənc inək. hələ doğmamış inək.
tükə. son.
tingə. iki yaşına girmiş dana.
tükkə. yapba. islatılmış mal heyvan kübrəsindən yapılan kündə

TÜQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüğə > tüdə. duda. ( < tuq. tut) (> dude (fars). tudə (fars))
ocaq.
soy. qan. ırq. nəsil

TÜQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tükək. tüğrək. ( < tüq). düğün. həlqə. yük yüklətilirkən yükü sıxışdırmaya yarayan, ipə taxılan həlqə, ipin ucuna vurulan düğün

TÜQƏQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tügəgün. dügəgün. düngün. dünən