Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

qarqa düləği: qarqa düğləği: qarqa düvləği: qarqa ibiği. qarqa iğnəsi. qarqa qozağı. qarqa qoğzağı. qavalabardağı. qavaldız. əbucəhl qarpızı. acı xiyar. güdə boylu, pis qoxulu ot.
tülək quş: qurzaq.
qazaq tülək: dörd yaşlı ərkək kəklik

TÜLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülək.
< ( tük: qıl + lək: lak: ayırma, qırma, nəfy simgəsi). tük tökmə durumu.tük dəğişmə.
ova alışdırılmış.
tüləğə gəlmək: yola qıvama gəlmək. uyqunlaşmaq.
kor.
tülüngi. yoxsul. dilənçi.
huşlu. kürnaz. tapan. fəttan.
tüylü. qıllı.
apalaq.
ağzı qırıq saxsı. təsti.
tük dəğişmə töktükləri sırası. qoyun qırxımı.
tülək yılxı. tükün tökən heyvan.
tükün tökmüş quş. tük töküb, tükün dəğişən quş.
quşların tülək, tük dəğişmə çağı, dövrü: qırınsa (özəlliklə doğan üçün)

TÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülgəmək.
tük dəğişmək.
tük tökmək. tükünü tökmək.
at tülədi

TÜLƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüdəş. türəş. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılığdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş

TÜLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dölətmək.
quzulatmaq. doğurtmaq.
yükün açdırmaq. ödətmək

TÜLFİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülvir. gəlin odası tülü. örtü, pərdə

TÜLQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dülgər.
baltacı. diləvərlik. səsənlik. şəşənlik. çəçənlik.
doğramaçı. toğraçı. toğrac. nəccar.
dülgər tükanı: əriş

TÜLQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dülgər. kərtgər. kərtər (kətgər (fars)). nəccar.
dülgər ərəsi: kərgin. dəstərə.- dülgərlərin işlətdiyi aylağ (hilali)bir kəsər: aydəmir

TÜLQƏRBALIĞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dülgərbalığı. böyük başlı, gen ağızlı, yassı gövdəli, tikənli, dadlı, pullu piləkli balığ çeşiti

TÜLQƏRLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dülgərlik. kəstərəçilik(< kəsib daraqlamaq: kəsib, biçib, daraqlayan, düzənləmə). nəccarlıq

TÜLQƏRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülgərlik.
incə dülgərlik: tavşanlıq

TÜLQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülkü.
tülkü balası: balaq.- tülkü çeşitlərindən: kəpək > fənək (fars) (< qapanğ < qapamaq.). dərisindən kəpənək, çuğla, qarsaq (< qavsaq < qavramaq. qavsamaq: tutmaq. örtmək) düzəlinir.
tülkü dərisindən yapılan kürk çeşiti: almakürk.
tülkü yuvası: qaptan

TÜLQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülkü. sağıl.
tuqlu ( tuq: düğün) bağlısı düğünü olan. kələkli heyvan, adam.
qargaxas. alaca, boyalı bir qarga türü.
tülkü qızıl dərisi, kürkü. altayı. cılğava.- tülkünün tabu ismi: tavulçu.- qara tülkü: dinəc, zənginliği qorumaq üçün büyü.
tülkü quyruq: yabanı darı.
tülkünün quyruqu: kurnaz. hiləkar. kötü niyyətli.
tülkü yedi, börünü aldar: tülkü yedi qurdu qandırır