Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TÜMÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tümük. tümək. (> dəmağə (fars)). tümsük. hər nəyin tümmüş, tomlaşmış, tünəşmiş, burun bölümü

TÜMÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatıb qarışdırmaq. şıllaqlamaq

TÜMÜLÜS : Arin Turkish Etimology Dictionary

komalışmış, yığılmış nərsə. bir qəbir odağı ilə onun üzərində oluşturulan yığma təpə

TÜMÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dümür.
dəmir gəlib, dümür gəlməyib hələ

TÜMÜRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürümləmək. yumurlamaq. sarmaq. qatlamaq. bükmək. bürkürmək. devşirmək. toplamaq

TÜMÜRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürümlənmək. yumurlanmaq. sarınmaq. qatlanmaq. bükünmək. bürkrünmək. devşirinmək. topnalmaq

TÜMÜYLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başbütün. bütüniylə. tamamiylə. bütün bütün. büsbütün. başgötər. bütünüylə. hamısı

TÜMÜZƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğ. çərxə bağlı, dəğirmən (döğürmən, dövürmən. fırlanan) oxu, mili

TÜN TÜNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gecə yarısı

TÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tünğ < tüğn. qara. qapalı. gecə.
tünd. iti. qara. şiddətli.
qara söğuq.
qara qış.
tün aydın: genizə uğur. geniz xeyir.
tün, tüm, tum meşə: qapız. tüngül.
dün. keçmiş çağ, yaxın keçmiş.
dün qucaq açanlar, bu gün əl açır.
gecə.
dün bir bu gün iki: tezax olunan, keçən iş.
dündən bu günə: çox qıssa sürə içində.
dün kimi: çox yaxında olmuş kimi.
dünü günu: gecə günun. gecə gündüz.
dünlü günlu: gecəli günəli. gecəli gündüzlü.
əşit güntün: gün dönümü: əşit güntün. gecəylə günüzün əşit olduğu gün.
gün dönüm bayramı.
tün fişəyi: göyə uçurlan, boyalı ışıq saçan fişək

TÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünq. {tünq < > tunq < > tuq.
nq; burundan çıxan səsdir. kimi sözlərdə
n; düşüb
q; qalıb,
tunq > tuq; kimi. kimi sözlərdədə
q; düşüb,
n; qalıb,
tünq > tün; kimi}
gerçək. həqiqət.
tuşqan. tutuşqan. odluq. tulambar. hamam ocağı.
gecə.
tün ortasında: gecə yarı.
tündən tünə atmaq: yer dolaşdırmaq.
tündən tünə: uzaq yerlərər. pisdən pisə.
tündür gübndür: tünü günü: tün gün: gecə gündüz. gecəli gündüzlü. igirmi dörd saat.
tün qatmaq: gecə yolçuluq edmək.
bu gün tün: bu gün gecə.
yeddi tündə: gecə yarısında, yeddisində.
tünü tüşü: gecə gündüz.
tin. gerçək. doğru.
boya. irəng.
al + tün: qızıl + tün: qızıl irəng qırmızı boyalı dəmir.
yön. tərəf.
tünək. qəbir.
bağlı, tətil olan durum.
tünlugün: bağlıgün. bazartəsi.
tünlə belə basdıq: hicuma keçdik.- tündəki tüşdə görünür: gecədiki yuxuda görünür

TÜNAMBARÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tulanbarçı. külxanbəyi. biçgin. bıçqın ( < biçmək). çapqın. çalamıt. haylaz. yaramaz. gobud. qolçomaq

TÜNBƏTÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünqbətün. ( < tün + bat + ın). gömülmüş. batmış. yerə girmiş

TÜNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuc. mis

TÜNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüncük. tüngə. ( < toğunca: ilk olan). { < tünqcük { tüğən. tüqnə ( < tüq. tuq )}.
ilkə. ilkin. ilk doğulan cocuq.
birinci alana, meydana çıxan.
vəliəhd.
ivriq. kündük. qumqan. aftafa.
bardaq. ayağ. çömlək

TÜNCƏYİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünqcəyin. gecələyin. gecəyə bağlı, özəl nərsə

TÜNCÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüncük. tüngə. tüncə. ( < toğunca: ilk olan).
ilkə. ilkin. ilk doğulan cocuq.
birinci alana, meydana çıxan.
vəliəhd

TÜNEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolağ. qolağ. yer altı oyuğu. dəhliz. daluz

TÜNƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dönəc. tonc. yırtıcı heyvan nini

TÜNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dünək. tüngə. düngə. (
< tün: gecə.
tünğ < tüqn: düğn: düğün: qapalı.
< dönmək).
alçaq. dar. aşağ.
qaranlıq.
dumanlı. tutuq. tutqun. boğqun.
dünya. fələk.
döngə. dönək. qancıq. geçici. geçən. keçəgən. keçib gedən. keçəri. ötücü. əslək. əsnək. dayimi olmayan. müvəqqəti.
ilk axşam.
tün tünək: gecə yarısı.
dünya. dalay.
tünək çəmbərin keçmiş: tünək darağın savmış: dünyanı əşib eşmiş. isti soyuq görmüş. sınavlı, görməgəy, təcrübəli.
tünəyin, dalayın itirmək, şaşırmaq: nə yapacağını bilməmək. başın itirmək.
tünək dönəyinə çarpmaq: dünya kələyinə düşmək

TÜNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünək. tünğək.
daxili. şəxsi. xisusi.
tinlan. tınlan. zindan. qamağ. dusdax.
qonuş. gecələyən yer.
tutsaq. türmə. həpisxana. zindan.
tüngə. təpnə. dəfinə. gənc. gəncinə. xəznə. tübək.
tünq. ağzı dar su qabı.
in. nin. yuva.quşun, toyuğun yatan yeri, tünləyən, gecələyən yeri.
gecəyə özəl nərsə.
tün. sin. qəbir

TÜNƏQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gecə gündüz

TÜNƏQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünəgün. dünən. keçən gün

TÜNƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünqələ. dünələ. dünya. evrən. çevrən

TÜNƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüngəmək. gecələmək