Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TÜPLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dipləmək. kökdən aramaq

TÜPLƏNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parçanın hovlanması, tüplənməsi, tiftiklənməsi: qabarmaq.
bu qumaş tez qabarır

TÜPLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibləşmək. dipləşmək.
dibin çıxarmaq. kökün araştırmaq. təhqiq edmək.
dibin təkin araşdırmaq, incələmək. təhqiq edmək

TÜPLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

aratmaq. diblətmək. diplətmək. dibin çıxattırmaq. kökün araştıtmaq. təhqiq etdirmək

TÜPLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsalətl.
tüplü yıldızlı: asalətli. köklü

TÜPLÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlmək. tüblümək

TÜPMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüpəmək. tüf tüf edib yel qoğzamaq. tufan yapmaq

TÜPPÜLTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

düppüldəmək. güplümək. guplamaq. gütləmək. güp güp səslənmək.
yel əsib qapı gütlür

TÜPRƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

topratmaq. töprətmək.
toprağın. dibləmək, dibin çıxartmaq. bir nərsəni yerindən qurutmaq, yox edmək. topratmaq.
toprağın çıxartmaq. yeri qurutasıya dək otunu yeyib, toprağın çıxarmaq.
nərsəni dibləmək, dibin çıxartmaq. bir nərsəni yerindən qurutmaq, yox edmək. topratmaq

TÜPRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüprük.tükrük. salya

TÜPÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpə.
başının üst yanı.
dağ tüpüsü.
baş kasası

TÜPÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpələmək. təpəsinə vurmaq

TÜPÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibin. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.
tüpünlük tarıq: sap samanı çox olan buğda

TÜPÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tozlu yel. tufan

TÜPÜRCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüpürcək.
süzük. suzuq. ağız suyu.
tufanlı çətin durum.
tüfgi. tükrük

TÜPÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qan tüpürmək: çox sinsimək

TÜPÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( p < > k ). tükürmək.
tüpirmək. püsgürmək. tozamaq. savurmaq. atmaq. yel əsərək toprağı savurtmaq.
tüpi tüpürdü: tufan qopdu.
boşaltmaq. savurmaq. atmaq.
tatıq gözrə tikan tüprə: tatı gözündən vur.
tükürmək. sutmaq. süzmək. süztürmək. suzımaq. sağurmaq. sudımaq. sudmaq. sutmaq. sutturmaq. suğturmaq. sağurmaq. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sağurmaq. suztürmək. tükürmək. sutturmaq. sotturmaq. sutmaq. suzmaq. sudramaq. su atmaq.
tufan əsmək. yel əsmək.
tutuşmasa düzəlməz, tüpürməsə açılmaz.
tüfgürmək. tükürmək. tıqşamaq (qş < > şq ) dışqarmaq

TÜPÜRMÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzına tüpürmüş: kəndi fikrini qəbul ettirmək

TÜPÜRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüpürük. tükürük. ağızdan sallanıb axan su. salya.
qoyu tüpürük: ağız yalımı.
qulaq altı, tüpürük bezlərinin şişməsi ilə bəlirən, yaxınlı, bulaşıcı, salqın kəsəli: qaba şiş.
tüpürük (tükürük) otu: qarqa soğanı: soğanlı bitgi çeşiti

TÜPÜRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüpürük. işti. içti. salya

TÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < durmaq. ). cür.
qarar. qırar. ölçü. olçum.
olmaq təhəri, yolu. oluq. qılıq. hal. əda. tərz. tutam. tutum. durum. tərz.hal. dür. cür. çeşit. dənğ. nov;.
türün heç bəğənmirəm.
xəstəlik tutamı: naxoşluq halı.
tutamı yaman.
tutamı əldə tutmaq gərək.
tutamı pozuq.
iyi tutamlı kişi: halı yaxcı.
tutamı qolay: dinc hallı. rahat.
gediş. yol. surət.
işi bu tür açmaq olmaz: bu surətdə həll edmək olmaz.
dür dümən: al alvan. rəhbərəh

TÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > cür.
tavır. çalım > çəlim > çəm. çəm qım. qılıq. göstəriş. nov;. çəkit > çeşit ( < çəkmək). gəliş. tutum. tərz. biçəm. təhər. çeşit. don. döş. cins.
tavır. tutum. qılıq.dartıq. dartış. rəftar.
soy. çeşit. cins. sinf.
türə. cürə. günə. çeşit.
bu günə davranış olmaz.
pis günə, yaxcı günə, yaşadıq döndük külə.
çeşit. cins. qələm.
nə türdəndir: nə çeşitdəndir: nə cinsdəndir: nə qələmdəndir.
ağılı hörümcək cürü, türü: qarabövə. qarabüvə. qarabö. qaraböcə. qaraböcək.
ağtür: üzüağ. üzağ. ağüz. onurlu. namuslu. şərəfli.
tür bə tür: cür bə cür: nov; bə nov;: çəkit çəkit: çeşit çeşit.
hər cürədən, türdən: biçim biçim.
bitür ( < bir + tür. cicür). bisayaq ( < bir + sayaq: tür. cicür). heç bir dəğişiklik, yenilik görməyən yaşam, kimsə, nərsə təkdüzəy. bir düzəy. monoton. dəğirman öküzü. dolab bəygiri. xərmən öküzü.
bu, şu cür, tür, təhər, qıllı, yalı, kimi: kəza.
başqa türlü: başqalı. ayrıqsı. fərqli. dəğişik. diğərgin. dəğirqın. (> digərqun (fars)). ( < dəğişmək)

TÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dür. tür. dur. durum. hal.
durlı dürli: hallı mallı

TÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tor. tur:
ayrılmış tikələrin hər biri. tülük. türlük. qılıq. qıl. xuy. təhər. cür. çür.
nə tülük kişidi.
türpü: kəsən. ayıran.
çeşit. aryı olna nələr.
türmə: qıraqdan, başqalardan ayrılmış yer.
türpi: başqa, ayrı bir nərsənin, başqası nəyə yapışması.
oyma. uyma. müqəllid. peyrov.
maavin.
dana.
turma: tırp.
turqun: çevrədən kəsilin, ayrılmış. birkə.
durqun su.
durqun el.
durqun: yığma. qıraq, ayrı olmayan nə. doğma.
turqu: ayrıq. pərdə. çəkinmə. həya. utanma.
turlaq: torlaq: cılız. ayrıq. arıq.
törpik: qırıb yolan. qoğra. qoğara. torağa

TÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tör. ( t < > y ) yör. ( t < > c ) cür.
yör (yördəm). dür. cür. törəm. tökəm. təhər. biçim. çeşit.
soy, kök, orjin. kan, damar.
doğuş, yaratılış, oluş