Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TÜRÜST : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüst. < dürüz. dürüs. düz (metatez düzür).
< > düzürt. bütün. doğru. düz. səhih.
çinçil. ısın. çin. doğru. çağlav. çağlasun. çaqla. caqlı. cağli. yolaq. təmiz. namuslu.
dürüs. turus. durus. doğru. düzgün. iyi. namuslu. düzüvən

TÜRÜST : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüst. ağ alın. namuslu

TÜRÜST : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüst. doğru. düz. donlu. tölək. dölək. düz. doğru.
doğru dürüst: yalnışsız. yalınqışsız

TÜRÜSTLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüstlük < dürüslük < > dürüzlük < düzlük. düzlü. doğuluq. doğruluq. uyqunluq. arıslıq. araslıq

TÜRÜSTLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüstlük. tazalıq. təmizlik. saflıq

TÜRÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tülüş. türdəş. qıldış. qılış. xuydaş. iki nəyin birbirinə çəkişi, oxşaşı, tutarı. həmcins

TÜRÜŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüşmə. çalışma. çaba. qeyrət

TÜRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüşmək.
durmaq. başlamaq. iqdam eyləmək. duruşmaq. qalxmaq. davranmaq. qəsd edmək. çalışmaq. çabamaq.
haq yolunda xoş durur cəhd eyləmək \\ dürüşün kim, yavu var, varmaz əmək.
kimsəni görmədim doğru yolda bir yavu varmış ola.- o malın, pulun yığmağa dürütü.
hazılanmaq.
qəsd edmək

TÜRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüşmək. duruşmaq ( < durmaq).
dürülmək. qatlanmaq. cidamaq. qeyrət, çaba, muqavimət göstərmək.
iradə edmək

TÜRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüqrüşmək. dürüşmək. dürməkləmək.
bitik türüşmək: tumar bürkmək

TÜRÜŞTÜRSÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüşdürsün. yaxışdırsın.
dürüşdürsün tanrı duanı

TÜRÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

törütmək. törətmək. durutmaq. yaratmaq. düzəltmək. onarmaq. yonqamaq

TÜRÜZLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürüzlük < > dürüslük < düzlük. düzlü. doğuluq. doğruluq. arıslıq. araslıq

TÜS TÜS : Arin Turkish Etimology Dictionary

- tüs tüs vurmaq: tap tap vurmaq

TÜS : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ ( t > s ) < tutmaq}.
rəng. tür. tor. toz. tus. düd.
tüslü: boyalı.
tusu gedib, tozu qaldı: acarlığı keçib, əsgisi qaldı.
ölü öküzün bir onğurasın, birazda tüsün tapdı.
üz. surat. görünüm

TÜSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuyındış: törəmax

TÜSQÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüsgürmək. tüskürmək.
püsgürmək. itələmək. geri qaytarmaq. ric;ət edmək.geri vermək. tıqsırmaq. tüpürmək. burun ötdürmık (fınqırmaq). osurmaq. ösdurmaq.
tısqırmaq. tıqsırmaq. geri püskürmək. dəf; edmək

TÜSLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bu kimi. bənzəri

TÜSSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tütsi. tutsi. tusti. tötətiv. tütindəv. tütötü. tütətiş

TÜSSÜLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıltılı, bərraq olmayan. tonuğ. donuğ. dumanlı. bulutlu. boz. soluq.
donuğ sırça

TÜSTUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

pirənsip. adət. ülgü

TÜSTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > düd. dütsülüyən. dütən ( > duxan) tütün. duman. çalın. his. qurum

TÜSTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tütsü.
düd. dud. duman.
əsər ( < əsmək). duman. neşə. əsrar. muxəddirə. narxod.
boğur. buxur. kündür. günlük.
tüstlü püstülü: tutala düdala. dumanlı tutanlı. dumanlı tutanlı. dümənli düdənli. çiğli biğli. çuğlu buğlu. boğnaq tuğnaq. boğaq tuğaq. isli hisli. darqın.
duman, düd, tüstü çəkmək üçün, qubba tavanda yerləşən baca, deşik: tünlük. boğun.
his, tüstü verilmiş nərsə: tüstüləmə. isləti. hisləti. hisləmə. isləmə.
iy, is his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram tüstülür.
iy, is his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram tüstülür.
qışınki yağlı əbbək, isti kürsü, yayınki kərdi yanı, odlu tüstü.
tulambarlağın (külxanın) tüstüsün dışar daşıyan deşik, baca yol: düd yolu, deşiyi, bacası. tütənğ. düdənğ. tütənək. düdənək. tütək. düdək. tütəklik. düdəklik. tüpəklik. tünlük.
tüstü alışqanı: hoppuc. höppüc. hopçu. hopuçu.çəkən. mö’tad. hər çeşit tüstü, siqar kimi nərsələr hopan, çəkən kimsə.
tüstü püstü: tuta düdə. duman tutan. duman düdən. çiğ biğ. çuğ buğlu. boğnaq tuğnaq. boğaq tuğaq. isli hisli. darqın.
uzaqlıq, qaranlıq sonucu olub, nə olduğu iyi seçilmiyən, bəlli bəlirsiz, qoyu tüstü boyalı nərsə, biçim: qaraltı.
biraz sonra, atlıların qaraltısı seçildi

TÜSTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüsdü. < tütsü. tutuş: tutulmuş. tutqun. düd. dütsülüyən. duxan. dütən

TÜSTÜLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

his, tüstü verilmiş nərsə. isləti. hisləti. hisləmə. isləmə