Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TÜYRƏYİÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplu iğnə

TÜYS : Arin Turkish Etimology Dictionary

çin. arassa. ağ. xalis

TÜYTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuydə. tudə( < tuq). qıvırcıq. buruşuq

TÜYTÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüydük. tütək. düdük. qərəney. kərəney

TÜYÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düyü. < döyük < döymək. qurunc. qırınıc. birinc

TÜYÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

düyüm. düyün. düğün. düğüm. bağ

TÜYÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

düğün. tüğün.
bağlı. burc. boğun. taxıntı. tutuq. ilişkin. ilişik. qaraşlıq. qaraş. çıtım. ilmək. məsələ. mərbut.
düğünləmə törəni. yaqınlıq törəni. toy.
düğün palçıq: ət palçığı.
tuqun. çimri. çinis.

TÜYÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

düyün. düyüm. düğün. düğüm. bağ

TÜYÜNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

düğünləmək.
çıtmaq. halı toxumaq. kitəmək. çatmaq.
çiyişləmək. çiyrimək. qarışmaq. çətinləşmək. kəsilmək. qapanmaq bağlanmaq. doymaq

TÜYÜNSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düğünsüz. məsələsiz. taxıntısız. tutuqsuz. boğunsuz. ilişiksiz

TÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düz.
doğru. doğruluq. gərçək.
soy. kök. döl.
qural. əsas. qayda. düzən.
üzlü. soylu. dürüst. namuslu.
düzə. saf. sal. yal. saf. yalçın. sadə. dik. dikə. qayar. bərk dik. qıvrıq olmayan.
düz yaxa. budaqsız. qolsuz.
ağvəl. ağbəl. ağbaş. dürüst. sözünə güvənilir kişi.
doğru. gərçək. mühəqqəq. qayım. qaqım. onat.
doğru söz.
doğru iş.
ərsək. dik. çıxıntılı. qovzaq. uca.
saf.
düz yer: yazı yer. ova. qıl. qır. qıyı.
bəzək. süs.
uyqun. uyumlu. iydə. iğdə.
sıra. yalpaq. yassı.
tüqüz. tüküz. tam. əksiksiz. mükəmməl. düzə. doğru. düzən. qural. uyum. ahənq. ağvəl. ağbəl. ağbaş. dürüst. sözünə güvənilir kişi. namuslu. dürüst. yolaq. namuslu. təmiz. dürüst. çağlav. çağlasun. çaqla. namuslu. özü sözü bir: ösrük. mərt. toğru. saf. hamar.
törü. tənik. insaf. həqq.
güc eldən girsə, düz tünlükdən çıxar: zor asdanadan girsə, düz bacadan (pəncərədən) qaçar.
düzlüyə biləkdə gərək, bilikdə gərək.
bütün. doğru. dürüst. səhih.
əş. bir. bərabər. müsavi.
yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil.
asıl. kök. soy sop. el gün.
el tüz nətək: el oban necədir.
açıq yer. alanğ. alan. anğıl. tüz. hamar.
düz ova: alanğ yazı.
tüzər. düzər. yası. yassı. yasul. yapır. yapur. yapraq. yapruq. yapruş. qonu. yuşan. şumal. saf. hamar. yumşaq. tənik.
yüşən daş: şumal daş.
uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı.
bir. bərabər.
beş ərəngə düz ərməz: beş barmaq bir olmaz.
düz yer: bir yer.
suvlanğ. düm düz. samsaf. dalı budağı olmayan ağac. qıvırcıq olmayıb düz olan saç.
çıplaq. tal. dal.lüt. üzüək. üzük. ari. düzənq. yasanğ. saf. sağ. doğru. onqa. ona. onğ. on. doğru. müstəqim. tikiz. tikis. təkiz. hamar. dəng. doğru. müstəqim. bərəbər. müsavi. toxdamış. doğru. müstəqim. tüzgün. hamar. müsəttəh. tüzük. düzük. düzgün. doğur. gözəl. iyi. uyqun. yola. aras. arıs. arsuq. arsoq. arın. təmiz. nəzimli. nəzmli. dərik. dərikli. tərtibli. yal. parlaq. saf. lüt. lut. yası. yalfaq. yalpaq. yalpuq. yayvan. açıq. geniş.
doğru. gerçək. düzgün. ova. düzlük. lapça. yapca. yassı.
düz qaya: üşəriq taş. yüşərik.- düz olmayan. əğrəti. eyrəti. əğri.
bu əğrəti baxışlar, yandırar yaxar.- bu yolnu tüz bar: bu yoldan doğru git.
düz yer: yasav.
tüzqə gedmək: burnu böyümək. kəndini bəğənmək.
sən anı tüz aytasa: sən onu doğru söylürsün.
qula tüz: ova. qır.
qum tüz: çöl.
düz daban: uğursuz.- tarla, dağın yassı, düz kürək biçimində olan yeri: daban.
daban yer.
daban tarla.- kəsə, doğru, düz yoldan yox, sapa yoldan götürmək, apartmaq: tolaşdırmaq. dolaşdırmaq.
bizi haralaracan dolaşdırdı.
düz ayağ: saf ayağ.
düz yer: yazı ( < yazmaq. yaymaq). ova.
düz, dos doğru, çin, iç, xalis olan: yalınğız. yalınqaq. yalıncız.
yalçın qaya.
düz daban: dabanı oyuq, qalxıq olmayan.
düb düz: düm düz: büsbütün düz, doğru.
ayağ düzə basmaq: {
işlərin çətinliklərin yoxalıb açıqlanması.
ayağın düz yerə basmaq.
düz yer. aya. kəf}
tüz edilmək: düz edilmək. düzədilmək. təsviyə edilmək

TÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düz.
qabartısız, çuxursuz, pürüzsüz üz. müstəvi. müsəttəh.
süssüz bəzəksiz.
eniş yoxuşsuz.
ova. yazı.
alışılagəldiyi kimi. görünür kimi. görüşdüyü kimi. bayağı. olağan. mə;muli. ələladə.
düz bir kişi.
düz bir şəhər, yol.
bir sayaq. təkiz. təknəsəq. yəknəsəq. təkdüzə. yeksan.
qatqısı, artlığı ( artıqlığı) olmayan. süm. şüm. çin.
doğru. düzgün. əğik, çarpıq olmayan. sağın. kələksiz. düzəmən. inamlı. müin. həqli.
dobra. doğra. doğru. dolambacsız. bükümsüz. çapraşıqsız. çaprazsız. qarşıqsız. olduğu kimi.
doğrudan. doğrudan doğruya. doğruca. aracısız. dolaysız. direkt. müstəqim.
ədalətli. adil. doğru. həqq.
əş. bərabər. müsavi.
girintisiz. saf. hamar. budaqsız < boğaqsız.
sadə. yalın. bəsit.
sağ. saf.
türkəsaya. oğuz. sadə kişi. çin. yalın. tüksüz. qarşıqsız.
doğru. onaq. dürüst. donlu. sağ.
sil. arın. təmiz. pak.
əğimsiz. əyimsiz.
yamlaş. yamalaş. yanalaş. pürüzsüz. sürüz. qayğan.
engəbəsiz. əngəbəsiz. dolanbacsız.
arqıc. yarqıc. doğru. kələksiz. çin. köynəksiz. dələduz olmayan. dolaysız. müin. riyasız.
doğru. doğur. dəqiq.
dolaysız. müstəqim.
düzək. düzcə yer. hamar. bir sayaq. təkiz. təknəsəq. yəknəsəq. təkdüzə. yeksan.
düzgün. dizi. düzü. diziş. düzüş. dizik. düzük. düzək. dizək. dizəm. düzəm. dizən. düzən. dizin. düzün. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. sıra. seri. cərgə. çəki. qada. qayda. qatar. doğru. qoynı. qoynu. qoni. qoylı. qoylu. onar. yonar. yolay. salıt. salt. sıra. seri. qanıl. yaraq. yasa. yasay. yasamişi. inzibat. kilas. intizam. nəsəq. nəzm. nizam. tənzim. tərtib. (taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. yapım. saxt. ).
düzənsiz. doğru. həlləm qəlləmsiz. qalaysız.
həqq. həq. doğru. gerçək.
düz söz.
sözün düzü, aşın duzu.
duzsuz olsun, düz olsun.
düz olmasa, duz yemə.
yeri var düz, duzu basar, yeridə var, duz düzü basar.
duzu basan düz olsun.
duzlu düzlü söz. duzlu sözün, düzü yaxar, duzsuz sözün, özü yaxar.
duzda düz deyiblər, düzdə, duz yox.
düzüdə, duzsuz yemək olmur.
acıya duz səpərlər, düzə duz.
düzün yoxudu, duzuva nə gəlmiş.
tölək. dölək. doğru. dürüst.
qlaqları dik, incə, düz olan: qamış qulaq.- bir nərsənin bir başa, düz kəsildiyindən ortaya çıxan düz üzün şəkli: kəsit. yanay. pırofil.
dirək, sutun, düz nərsinin şişik yeri: qarın.
sığırcıq böyüklüyündə, qara düz qaqalı, ayağı qırmızı olan quş: qarayaz.
düz nərsənin əğilib qarın, bel verməsi: qarınlamaq.
tərsə ölçsən düz çıxar, asdar gedsə üz çıxar.
düz ova, çöldür açıq, hər adımdır bir tələ! az ged uzaq: (bu evrən. bu dünya).
düz üz: düz səth. düzləm. müstəvi.- əğri olsun yol olsun, düz danışan dil olsun: yolunan gedən yorulmaz, acdan yemək sorulmaz.- düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq: qonulamaq. qoyutmaq.- iyi, uğra, doğru, düz iş qılmaq.- nərsənin bıraxdığı düz, əğri, yaya (kəmani, münhəni), devir çevir, ziqzaq cızığı, xətti: dönəcə. dönəncə. qırafik cızıq, xətt.- yapıların üstündə bıraxılan düz dam, düzlük: taraça. daraça. sərəcə. girbət. çirbət. çırbat. yetmə. yermə.
dümdüz: düpədüz. dosdoğru. apaçıq.
düzüb qoşmaq: əksiklərin gidərmək.
hamar, düz yer, yol, nərsə: atar tutarsız. düzayaq.- düzə çıxmaq: sıxıntıdan qurtulmaq. dincəlmək.
düz çağında: dəğirmanı dəğirmana: saat saatına.
nərsənin düz olduğun yoxlamaq: sağlamaq.
düz yer: hamar. yaylım. düzəngah.- ana arvad düz gedmək: nəkivarın söğmək.
dümbələm düz: doğru doğrudan.
doğru doğrudan gəldi üstümə.
düz, hamar yol: yengə mingəsiz yol. yengəl mingəlsiz yol. əngəbəsiz yol

TÜZAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzaçı. doğru bulunq. dikaçı. dikbucaq. qayimüzzaviyə

TÜZAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüzağac. düzəkçi. düzəci. düzədici. yapıcı. yapcı. sazqur. tikici. uzan

TÜZAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzayaq.
atar tutarsız. hamar, düz yer, yol, nərsə.
dabandaş. dabanış. dalağış. dalağdaş. yerdəş. yerüs. yerüz. həmkəf

TÜZBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzbağ. düzbə. kalandır. təğvim

TÜZBASQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzbasqı. düzçap. pirint. ofset

TÜZBASQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzbasqı. qovara

TÜZBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzbə. düzbağ. tizbəq. təqvim. kalandır

TÜZCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzcə.
sadə. adi. sürüzsüz. süssüz. zinətsiz.
düzcə yazı.
düzcə kişi.
düzcə anlayış.
sadəcə. taarüfsüz. bilatəklif. təklifsiz. doğrudan.
bayağı. adətən

TÜZCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzcə. düzünə.
düz olaraq.
düzcəsi. doğrusu. qıssası. qısası. kəsəsi. kəstirməsi. özəti.
düzcə yer: düzək. hamar.
düzcə yer: düzək. hamar. bir sayaq. təkiz. düz. təknəsəq. yəknəsəq. təkdüzə. yeksan

TÜZCƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzcəsi. düzcə. düzünə. qısası. qıssası. doğrusu. kəsəsi. kəstirməsi. özəti

TÜZCƏSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzcəsizlik. düzəksizlik. düzənsizlik. düznəsizlik. təkizsizlik. təkdüzənsizlik. təknəsəqsizlik. yəknəsəqsizlik. sayaqsızlıq. uyuşmazlıq. uyaşmazlıq. tutuşsızlıq. tutaşsızlıq

TÜZÇAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzçap. düzbasqı. pirint. ofset. hamar. yeksan

TÜZEDİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzedici. düzəltici. doğruldan. təsviyəçi