Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
UÇRAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucraşmaq.
yoluğmaq. qavuşmaq. yetişmək. tapışmaq.
mulaqat, çağ düşmək

UÇRATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçurtmaq. (;uç; sözündə itilik, yeyinlik sağlanmıştır).
buğarlatmaq. təbxirlətmək.
nərsənin təpəsin vurub götürmək.
xarablamaq.
yoxaltmaq

UÇRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucur. son vaxlar. keçmiş. ötmüş. mazi.
uçruş. ucraş. yoluğ. irtibat. yaxınlıq. vəslət

UÇRUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçurucu. uçuran. öçürən. öçürucü. öçürcü. çökrən. çökürən. çökürücü. çökrücü. ( köçürən. köçrən. köçrcü. köçürcü). söndürücü. söndürcü. söndürən. yatıran. yatrıcı. yatırıcı. çəkitici. çəkitci. çəkitən. çəktirici. çəktirci. çəktirən

UÇRUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərk, sarp, dik yer. yarıq. yarlı.
uçma

UÇRUMLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

carlıq (c < > y ) yarlıq. yarıqlı. yarı, yarığı çox olan yer

UÇRUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçru. ucraş. yoluğ. irtibat. yaxınlıq. vəslət

UÇRUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucruşmaq.
içrişmək. biribirinə qoğuşmaq. quculaşmaq.
söndürmək. yatırtırmaq.
onun öpgəsin uçruşmaq gərək.
qızıb öpgəyib püsgürən, uçruşur bir gün

UÇSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sınırsız. geniş. böyük

UÇTAQIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçtağıç. yonğuç.
qələm uclağıç:qələm tiraş

UÇTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cənnət

UÇTURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçdurucu. uçurducu. (ç y ) uydurucu. muxəddirə.
uydurucu, uçurducu, uçdurucu, muxəddirə öğələr, maddələr: neşə. uça < uçra. ötə

UÇUB : Arin Turkish Etimology Dictionary

səni öpüb qoxlağa doyamadım, uçub getdin, bağlı yollar, varamadım

UÇUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

foslu. püslü. qazlı

UÇUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçqan. uçan. quş. təyyar

UÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

açıq.
uçmuş. kəndindən keçən. kefli.
qam. baxsı.
< uc. baş vermiş. qabarmış. qabarcıq.
dodağı uçuklamış.
dağın uçuğu.
qəşş. oğlancıq sayrılığı. sər;.
dili tutulmuş, titrəkə düşmüş \\ cinə qısılmış. uçuğ tutmuş.
gedmiş. qırıq. düşük. qaçmış. soluq. kiçik. cürə. cınqıl.
sönük. keçik. sönmüş. solmuş od.
salınmış, uçurulmuş yazı, məktub.
qabarcuq. çapuşək. çıfqan.
viran. virana. xərab. xəraba.
uçquq. ingi. tumağu. soyux dəğmə.
ucuq. son. bitiş.
iş ucuğu.
qabuq. taxıl qabuğu. qaypaq. güvənilməz.
uçuq bürtük: içi boş taxıl dənəsi.
solqun, uçuq bəniz: yamanbet.
uçuqlu buday: içi boş buğday dənəsi.
od qopuğu, uçuğu. çılğım. çırım

UÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçğuç. utuq.
qazıq. kəsgik. kəsgit. əsgik. naqis.
dəri xəstəliyi.
uçuqsı. çökük. sönük. soluq. qaba, iti olmayan. ışıqlığı az.
oynuş. uynuş. xiyal.
əğri büğri, utuq butuq, uçuq buçuq edmək: əsgik. naqis. qazıq.- uçuq qazıq: əğri büğri, utuq butuq, uçuq buçuq edmək

UÇUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dodağ uçuqlamaq: çox qorxmaq

UÇUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçuqlanmış. qəşşli. sarsaq. sərsəm. salıq. avara. dəli. şeytana vurulmuş. devə qapılmış

UÇUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçquçluq. yanılsayış. yanılsıma. yanılsama. xiyalat. ovham. ilüzyon

UÇUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucuqmaq. (ç < > z ) uzuqmaq.
yüksəlmək.
özün itirib rəh rufu saralmaq.
tükənmək. bitmək.
sonuna varmaq. sönmək. üzülmək. üzükmək.
odu uzut: uçut: üzüt: söndür.
çırax uçdu: yula uzdu: üzdü. söndü. keçdi.
onun qutu uçundu: üzündü. uzundu: söndü: yatdı.
bitmək.
iş uçuqdu.
çıxmaq. qırılmaq. sönmək.
{# uçulmaq.
uç; sözündə
;uçmaq: qalxmaq;; la
;uçmaq: yıxılmaq;; anlamı var}

UÇUQSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçuq. çökük. sönük. soluq. qaba, iti olmayan. ışıqlığı az

UÇUQU DƏPRƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçulmaq. özünü itirrmək. qəşş edmək. cin vurmaq

UÇULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cüvlamaq. yelin əsməyi.
öçülmək. sönmək. üçülmək. sönmək

UÇULTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üçültmək. söndürmək