Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ÜYTQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üytgəmək. özqərmək. değişmək. değşirmək. köhnəlmək. ötünmək

ÜYTQƏNİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üytkəni. çünki

ÜYTQƏŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üytgəşik. dəğişik. özgə. özgəçə. özgəşə. ayrıkşa. ayrımşa. bölək. başqa. ulu. ali. yaxcı. örən yaxcı

ÜYÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyük. oyuq. öyük.
təpə. gorkan. təpə ki içini qazdıqda əsgi tapıntılar çıxar.
qorxuluq. oyuq.
üyüklər. tapıntı yerləri olmuşlar. key ulu gövdəsi san bir ürüktür.
iki ulu üyüklər. ortası alçaqlar.
böcü. qorxuluq. qorxula. qoğurcaq. kösgük. küsgük. qaraltı. qarmaça. xoxucu

ÜYÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyük. təpə. yığın.
üyüq yer: qumluq (yer sulu, buna bənzər yerlərdə ayağ basıldığı zaman batıb, çıxarması qüç olan qumluq yer

ÜYÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyükmək.
(ayaq) qömülmək. incinmək. burqulmaq.
keçələşmək

ÜYÜQTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyükdürmək. keçələşdirmək

ÜYÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ütülmək. odda tükləri qoğsulmaq

ÜYÜNTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< ev. yığıntı. kümə. kütlə

ÜYÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< ev. sürü. toplum. qurub. ailə.- çibin üyür: arı kovanı.
ullu üyür: böyük toplum.
üyür biyçə: evin böyük xanımı.
üyür tamada: toplum başı.
üyür bavur bolmaq: dost olmaq. iyi arxadaş olmaq

ÜYÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

seçmək. tərcih edmək.
ütmək. odda tükləri yaxmaq

ÜYÜRSÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

evcilləşmək. alışmaq. əhliləşmək. yaxınlaşmaq. yaxınlıq duymaq

ÜYÜRSÜNTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyürsündürmək. evcilləşdirmək. alışdırmaq. əhliləşdirmək. yaxınlaştırmaq

ÜYÜRTLƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ötürgən. ödürgən. ösürgən. hər nərsəni səçən,

ÜYÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ütmək. tüklürini yaxmaq

ÜZ ASMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

somurtmaq. salqınlanmaq

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

astardan kəsib, üzə yamır

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yan. qarşı.
bu dirinti əsgərlər, mənim üzümə (yanıma) toplandılar.
düşman üzünə savaşa getdi.
hançı məhkəmə üzünə siz cavab verəcəksiz.
xan üzünə şikayətə getdilər.
qapaq. örtü. qaş. endek. qarşı. ön. ös. öst. üst. bəniz. yüz. tös. sıray. çıray. önq. irənönq. menğiz. bit. bet (üz bə üz: üz üzə: bet bə bet. üzün yansın: betin küysün). bənzər. yan. yanı. yali. mənğiz. yanaq.
üz dürmək: üzünü burmaq asmaq qırışdırmaq.
üz eyləmək: göndərmək. həvalə edmək.
üz olmaq: zamin olmaq. boyun olmaq.
üz tutmaq: girişmək. quraşmaq. başlamaq. iradə edmək. istəmək. üz vermək: < öz vermək: ərk vermək. ixtiyar önəm vermək.
üz yazan: gəlinin üzün bəzəyən. donatan.
üz yazma: arayişqah.
genişlik. açığlıq. alan. meydan.
üz verisən astar istir.
üz vermək: meydan vermək.
üzü yola: yumşaq. sıvat. həlim.
öz. ut. utanc. həya.
bəniz. mənğiz. qörüş. zahir.
mənğiz. məniz. bəniz.
yağ.
rəhruf. qırtış.
üzlü: qırtışlı.
sıyrım. dəri. qabıq.
yin. əyin.
yin başına bax sən: əyin başına bir bax.
yüz. çehrə. vichə.
sağır.
üz kişi: sağır adam.
çalım. çəlim. sicim. qiyafə. licim. görnüş. çəkçə. görnüş. çıray. bəniz. çehrə. yanqaq. yanaq.
üzü quylu: çalqabın. çalqbın. üzi quyi. tübən. tümən. tibən.- üz ağı: üz suyu: namus. abrı.
bu işdən üzümüzün ağı ilə çıxdıq.
(bet # bat) arxa. bəniz. bənz. bənzik. görnüş.
dənizin bənzi.
uc. səbəb. illət.
yol. qılıq. kimi. surət. tərz. vəziyyət.
sənəd qılığında nir kağaz.
nə qılığdadır o.
gəlin qılığında bəzəkli.
yön. vəch.
nə yöndən.
bu yöndən: bu vəch ilə.
üz tutmaq. qorxmamaq. çəkinməmək. üzə gəlmək. üzünə qarşı söylüyə bilmək.
söyləməyə üzüm tutmur}.
qatı üz: utanmaz. davul dərisi.
çatıq, əkşi üz: əbus.
üz vermək: baş götürmək.
üz tutmaq: baş vurmaq: istəmək.- üzü bərk: üzsüz. utanmaz. arsız.
arsız üzsüz kişi.
üzü qara: ısnat.- üzə gəlmək: üz tutmaq. qorxmamaq. çəkinməmək. üzünə qarşı söylüyə bilmək.
söyləməyə üzüm tutmur}.
üzü bərk: üzü bək: utanmaz.- üzü əkşik: üz əkşidən. üzü gülməz.sorıtğan.
üz bə üz: qarşılıqlı.
qarşılıqlı kanpə.
bu bağın iki qarşılıqlı qapısı var.
asıq üz: quraq. tutuq. kibritçi. qaşqabaqlı.
üz göstərmək: üz vermək. xoş tutmaq.
üz qarası: ar. namussuzluq.- üz tutmaq: {
yönəlmək. üz qoymaq.
işlər iyiliyə üz tutdu.
qorxmamaq. çəkinməmək. üzü gəlmək. üzünə qarşı söylüyə bilmək.
söyləməyə üzüm tutmur}.
üzdə göstərən: üzdək, səthi, təməlsiz köksüz iş yapan kimsə. saxtakar. qalayçı. üzdək. süsüc. bəzgək.
üz darağ: xuttaraş.
üz yazısı: gəlinlərin üz gözünə yaxılan boya, yapışdırılan tel, pul pilək: yazı.
sənin ucundan.
üz su: abı hava.
üz tapıb azmaq: şımarmaq. əzilmək. üzlənmək. sırtılmaq. ərköyüllənmək.
şımarmış cocuğ.
üz vermək: şımartmaq. əzdirmək. üz vurub azdırmaq. sırtıtmaq. ərköyül böyütmək.- cocuğu şımartma.
üz vurub azdırmaq: şımartmaq. əzdirmək. üz vermək. sırtıtmaq. ərköyül böyütmək.
cocuğu şımartma.
bir üz şişmə xəstəliyin toxdatmaq üçün baxıcıya üz yazdırma: yazma.
iki üzlü: ikixana: iki evli.
istək ucundan yaxından qalan. biçim. gəliş. surat.
yeni biçim.- bal, qaymağın üzü: ağız.
iki üzlüklə: sınğcə. sinğcə. münafiqyana.
üz bulmaq: sırtılmaq. düz yoldan azmaq.
üzərinə titrəmək: çox özləmək. çox arzulamaq.
üzü yola: qanıqsar. qane. razılaşan.
üzü asılmaq: qirpilənmək. kirpilənmək sərtləşmək. kirpi kimi büzülmək.- bənəkli bəniz: xallı üz.
üz bulmaq. omuza çıxmaq. üzlənmək. daşınmaq.
üz örtüyü: pəçə. nuqab.
üzdən aparmaq: üzüntürmək. üzmək. darsatmaq.
üz üstünə buraqmaq: işi yarımçılıq qoymaq.
iç üz: həqiqi illət: işin içüzün bilmirəm.
üz üzə baxmaq: bir birini raslayanda, utancaq nərsə, bir keçmiş olmamaq.
necə üzünə baxacağam.
üz bulmaq: üzlənmək. ürək tapıb ilərləmək.
üzə baxa qalmaq: mat qalmaq. şaşıb qalmaq.
üzünə baxılmaz:
çox gözəl.
çox çirkin.
üzü bək: utanmaz. üzü tutar.
üzdə: üzlü: ədəbsiz. çox iləri varmış.
sıcaq üz: çəkim. cazibə.- üzü sıcaq: çəkimli. cazibəli.- üz edmək: saflatməq. təsviyə edmək. əklənəcək iki ağacın üzlərin işləmək.
üz tutmaq:
başlamaq.
iyiləşməyə, kötüləşməyə üz tutdu.
utanmamaq. üzə qarşı sölüyə bilmək.
dış üz: səthi xarici.
üz qarası: namussuzluq. şərəfsizlik. ar.
üzü quyi: üzü toprağa. üzü aşağı.
üz görümü: yeni gəlinin birinci kərə üzün açmaqda kürəkəndən alan qızıl, sovğat.
üz göz olmaq: kiçik böyük tanınmamaq. qarma qarışıqlıq olmaq. təklifsizliğə düşmək.
üzə gülmək:
üz vermək. sırtıtmaq.
yalançı sevgi göstərmək.
üz yazısı: üzə vurulan bəzək düzək.
üz yasdığı: yumşaq yastıq, balış.
üzü yox: utancaq.
yanıza gəlməyə üzüm yoxudu.
üz dərisində şiş parlaq qızarma ilə olan xəstəlik: yılancıq
yılancıq olmaq.- üz vermiş: hadisə. olaq. bulaq. olay. bulay.
gülər üz: qaqa. açıq üz.
üz üzə gəlmək: utrulanmaq:- üz verən: ağşuk. ağıb gələn, üz verən nərsə. arizə.- ikiüzlü: yaltaq. üzəgülən. məddah.
nərsəyə üz tutmaq, gedmək: qomurqamaq. yönəlmək. mütəvəccih olmaq.
üz çevirmək: qaçığmaq.
üzbə üz: üzəüz. tınıq. tiniq. qarşı. muqabil.
üzü quylu. çalqabın. çalqbın.
çiçək üzlü: qotur. çotur.
üzsuyu: tüşşü. tüşnəv. abrı.
üzü üstü: tərsqiri. təsgiri. təsgəri. tərsə. tərsi.
üz almaq: şəkil çəkmək.
açıq üzlü: gülbet. gülüz. (# külbet. donüz. donuqüz.).
şişman yüzlü: qıştı bet.
üz asmaq: qopulanmaq. küsmək. qücənmək.
üz asmaq: bostulanmaq. küsükmək. gücənmək. somurtmaq. qaş çatmaq.
üz vurmaq: betsinmək. yaltaqlanmaq. dadlı dillə söyləmək.
üz asmaq: erşilənmək. yüz əkşitmək.
üz asmaq: somurtlamaq. salqınlamaq.
üz edəməmək: yüzü tutmamaq: iymənsinmək. çəkinmək.
üz aluvçu: şəkilçi. şəkil aparatı.
üz salmaq: şəkil yapmaq.
üzqə tüşmək: şəkil çəkilmək.
üzqə tüşürmək: şəkil çəkmək.
asıx yüzlü: salqın. qaramsar. neşəsiz. somurtqan. soğuq.
ayağqabının yüzü, üzü: qabaş.
geniş yüzlü. tombul üzli. yarabet. çarabet.
soluq yüz: uçqun bet.
üzünə baxılmaz: çapqaqsız. yapqaqsız. çirkin qadın. qılıqsız. çəlimsiz. alımsız.
iki yüzlü: totürək. tozürək. pasürək. səmimi olmayan. riyakar

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüz. şəkil. cuq. tumuq. tüs. surat. görünüm.
nərsənin dış görnüşü. zahir. xarici görnüş.
iç üz.
yer üzü.
nərsənin doğru üzü. uvand. uvat. (# tərs).
bu qumaşın üzü tərsi bəlli deyil.
xarici görnüş. ( # astar).
astarı üzündən bahalı.
səbəb. vəch. illət.
bu üzdən girə düşdük.
utancsızlıq. uyatsızlıq. güstaxlıq. cürət.
bu qoduğda nə üz vardır.
mənzərə.
pis, çirkin, pozuq üz.
qiyafə.
bu nə üzdü, özüvü salmısan.
göy üzü

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtük. geçim. geyim. qapsaq. don. şərəf.
don.
görnüş.
üz edmək: somurtmaq. üz asmaq.
üz züğürdü: çirkin üzlü.
üz dönmək: küsmək.
qarım. qarış. görüş. zahir. surət.
qarşı. cibhə.
evin qarşısında.
çıxaq > çiçək. çəçək. çıxra > çehrə.
qabağ.
gülər üz: açıq qabağ.
onğ. rəng.
donuq, tutqun, boğuq üz, onğ, rəng: qabır. qapır. qapıq.
yanğ. yağ. kopi. nusxə.
kimliyin yağısı, üzü: sicillin kopusu.
yaz.
soru yazın: surət məsələ.
silməklə soru yazın, keçmək olay oylanırsın.
yüzük. üzük.
görüm. görnüş. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə.
üst.
yer üzü, üstü.
bet. bəniz. məniz.
qılıq. don. geyiniş. görnüş. görünüş. siyim. qiyafə. zahir.
uğur.
onun üzünə: onun uğruna.
süz. üzək. süzək. yüzək. ovçu heyvan.
çalu. surət.
qapıq, tutaq, tutuq, soluq üz: tuxat. toxat. qayğılı. alasıranğ. alcıranğ. çaşqın. şaşqın. uğru itmiş, batmış.
üzəgirib, üzə çıxıb, yalvarıb nərsə dilənmək: dalüzə (> dəryuzə (fars)). dilənçi. yolçu.- gülər üz: güləç.
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil. (don: üz).- üz asmaq pozuq çalmaq. burun sallamaq. qaşqabaqlanmaq. razı, məmnun qalmamaq.
üzü yola, dincək uşaq yüngül uşaq.
ağüz: üzüağ. üzağ. ağtür. onurlu. namuslu. şərəfli.
birdən üz vermək: gurlamaq. gürləmək. kürləmək.
iki gün kəsəl yatdı, üçün gün gurlayıb getdi.
gün üzü: göy. asiman.
axarı yatağına, içi üzünə, üzü içinə durmaz: qərarsız. dəğişgən. qayğan. günü gününə uymaz.
könlü üzdə olan: arın. dışarılı.daşralı. dışqır. türkəsaya. saf.
əli üzü düzgün: gözəlcə.
əlini üzünü yumaq: ilgisin kəsmək.
üz rəngi: pambıq boyası: ət rəngi. açıq qırmızımtıl boya.
üzü yola: söz dinləyən. sözə baxan. əslək ( < əsmək). enik. yenik. müti’.
eşiyinə üz sürmək: eşik öpmək: sayqı olaraq, qapını, astananı öpmək.
üz üzə gəlmək: daşlaşmaq. dəşləşmək. əşləşmək. əşitləşmək. muqabilə edmək.
göy üzü: göküz. göyüz. göğüs. göğüs. gövüs.
göyüz qapansa qara bulutdan, şimşək şaxsa, yağış yağsa durmadan, genə can səni gəzər, göz səni arar, yol sənə gələr.- göyüzü: göyqubba. göy.
üzü astarı yox: gerçək dışı. yalan.
üzüağ: şərif. namuslu.
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil.
üz çevirmək: boyun qaçırmaq. geri dönmək, qaçmaq.
üzü qara: qara yağız.
göy üzü: çadır.
içi üzündə: gizlisi olmayan.
asıq üzlü ( üzüntülü, sərt durum).
balı dibindən, yağı üzündən tanı.- yönü, üzü dönük olmaq: baxmaq.
evi gölə baxır.- baş, üz çevirmək: uzaqlaşmaq. ıraqlaşmaq. ırılmaq.
bir qılınan iyiliyi üzə çırpmaq: başa qaqmaq.- bu üzdə: böyləliklə. böyləcə. beləliklə. bunda.
çoxüzlü: çoxyüzlü: çox vəchli. kəsirülvicuh.
dördüzlü: dörd üzü olan ehram, piramid.
dördyüzlü: dörtdördlük: kəsirsiz. əksiksiz. tamm. som. kamil. mükəmməl.
əkşik üz: düğün qaşlı: çatıq qaşlı: qaş qabaqlı. qızqın. darqın. sınırlı.
əl, üz vermək: bəxt, şans düşmək.
əli dişində, üzündə qalmaq: çaşıb qalmaq.
yanağın, üzün alt yanı: əng. enək (< enmək). çənə.
girdə üzü, görnüşü girdə, dığır kişi: yaplaq. yapalaq.- gülər üzlü: açıq alınlı.
iki üzlü: münafiq.
ikiüzlü: (kimsə. nərsə). bulaşıq. bulğaşıq. bələşik. pozuq. alaylı. kələkə. duzağı. tələkə.
qara üz. üzsüz.
neçə üzlü: türlü.
üz vermək: düşmək. vaqe; olmaq.
ağır kəsəl düşdü.- tərs üzə edmək: çevirmək.
utanmağı at, üz, qurut, qurtar.- üz bir öz bir: dil bir, sin bir: özü bir sözü bir.- üz çevirmək: dönüşmək. döngəmək. dönmək. çönmək. tərk edmək. bəfasızlıq edmək.
üz donu: peçə. üz örtüsü.
üz bə üz: qarşı. rubəru.
gölə qarşı ev tudduq.
mənə qarşı oturun.
üz çevirmək: e;tiraz edmək.- üz gözü tərsək: görümsüz. görümü yaxımsız, gəlşiksiz. kərih mənzər.- üz sürmək: səcdə edmək.
üz vurmaq: muraciət edmək.
üz yazısı: alın yazısı. baş yazısı.
üzə gəlmək: üzə çıxmaq. üzə çıxmaq. yaxınlaşmaq.
onun üzünə baxmaya qıyılmaz: üzünə baxmaqdan keçinilməz, çox gözəldir.
üz uğra: dikə. qalqıq. inad.- üz üzə gəlmək: qarşılaşmaq. muvaceh olmaq.
üz üzə: göğüs göğüsə. qarşı qarşıta.
üz, dal çevirmək: dirsək çevirmək. gərəkli duyulmayan kimsəni özündən uzaqlaşdırmaq.- üzdən gedmək: yenilmək. məhcub olmaq.
üzə durmaq: gözə durmaq.
üzü ağ: bəxtyar. bəxtəvər. məsud.- üzü astarı yox: gerçək dışı. yalan.- üzü qara: baxdı qara. üzü qatı.
üzü sallaq: asıqüz. qaraqabaq. qaşqabaqlı. somurtqan. sorutqan.- üzü səni süzdürür, içi məni üzdürür. üzü səni çəkər, içi məni sikər: üzü səni bayıldar, içi məni bağırdar: dışı səni yaxar, içi məni.
dışüz: dışyüz: eşiküz. zahir. bədənə.- içi üzdə olan: arın. dışarılı.daşralı. dışqır. türkəsaya. saf.
üzünə söz gətirmək: çanaq açmaq, tutmaq.
yerüzü: yer kürəsi. dünya. çevrən. evrən.
gülərüzlülük: bəşşaşət.- üz boyası, rəngi: bəniz. məniz.
rəngi sararmaq: bənzi solmaq: bənzi uçmaq: bənzi atmaq.- dalüz: dələduz:
sarıqsız üz.
üzü açıq.
sırtıq. sürtük. çalqaq. çalpaq. yalpaq. yalqaq. qatılqan. qatığan. fizul.
iç üz: iççil. içək. batin.
qıssa, üzü çevrələyən səqqəl dəğirmi səqqəl.
düz üz: düz səth. düzləm. müstəvi.
kişi içi gözəlsə, üzü çirkin, genə xoş gəlir, içi çirkinsə, üzü huri, genə turş gəlir.
öz devrimi üz devrimi, içim devrimi, biçim devrimi, baş devrimi aş devrimi.
könülə üzə qıymaq: içə dışa qıymaq: kişilik edmək.-ağacı demə, yemişi de, üzünü demə, özünü de.
çadır, ayaqqabı üzü kimi nərsələr yapılan bez: qarabaf. qarabağ. qarabafda. qarabağda. qarabafdal. qarabağdal.
yer üzü: topraq. dünya. qara yer.
arığlayıb, üzü qararmaq: qara kütük kəsilmək.
yanğı ilə qara kütük kəsildi.
qara üz: qara üzlü: üz qızartıcı, utanc verici durum.
somurtqan, üzü gülməz: qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı.
utandırıcı, üz qızartıcı durum: qara. ləkə. əğib. ayıb.
bu işlər bizim adımza qara gətirir.
üz, burun, dodaqların şişməsiylə bəlirən kəsəl: qaradalaq.
üzü gülməz kişi: qara cəhənnəm: qara tamı.
üzü qara, qalan yeri ağ qoyun: qaraca.
üzü qayğılı, sıxıntılı, qaşları çatıq, qaşqabaqlı kimsə: qara örtülü.
qara örtülüyünə baxma, içdən açıq, yüngül, güləyən kişidir.
ağrıqdan, kəsəldən üzü sararmış olan: qaraquzqun.
tərsə ölçsən düz çıxar, asdar gedsə üz çıxar.- bir nərsənin bir başa, düz kəsildiyindən ortaya çıxan düz üzün şəkli: kəsit. yanay. pırofil.
sönməyə üz tutmaq: qararmaq. qeyb olmaq.
üz asmaq: qararmaq.
gəlin üzü: gəlin yolu: gəlingörə: gəlinertəsi. gəlinqıtı. gəlin gəldiyinin ertəsi günü, gəlini görmək üçün yapılan toplantı, yığva.
içüz: astar.
içüz: görülməyən, bəllənməyən, bəlirməyən yön.
üz vermək: enmək. yenmək. olmaq. vaqe; olmaq. viqu; tapmaq.
orda nə enmişdi ki böylə el yığışmışdı.
yerüzü: gillisu: su topraq.
bir suçu üzə vurmaq: qaxınc edmək: qaqıc, qaqı qaqmaq. qaqımaq.
yıxılmağa, çürüməyə üz tutmuş nərsə: qağşamış. kavşamış. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. gəvəşək. koğşaq. kovşaq. kağşaq. kağaşaq. kavşar. kağşar. kağruq. əskimiş. əskimişik. əskik.
dişlik üzü görməmək: güclük, sıxıntıda bulunmaq.
üz verən, üzə qalar.
üz verən, üzsüz qalar.
üz verib, üzsüz qalma.
üzə çıxarmaq: üzətmək.
astarsız üz gəzmək: görnüşə, zahirə aldanmaq.- üz verdin, astar özü gedər.
üz verisən astar istir, yer salısan yatmaq.
üz yamaq götürər, astar yamaq götürməz.
üzdən olduq, astardan qaldıq.
arxaşları üzə çıxmaq: tellənmək. tel tel, tar tar dağılıb çözülmək. aşınmaq. ipliklənmək. lif lif olmaq.
astar var, üzündən dəğərsiz, üz var, astarından dəğərli.- astar verib, üz alır, götün verib, baş alır.- astar yatmış üz astında (astında altında).- astara baxıb, üz biçir, üzünə baxıb, don tikir.- astarlı üz, islanmaz, su görməyən, çırmanmaz.- çox üz verməkdən, raslaşmaqdan, təkərlənməkdən etgilənməz duruma gəlmək: qanıqsamaq. qanıqsımaq. təfavütsüz olmaq. fərqsizlikdən gəlinmək.- üz astında (astında: altında), astar yatar.
üz satıb, astar alır, pisdən pisinə qalır, dodağından yağ damır, qarın qursaq boş qalır.- dil çıxarıb, üz çıxarıb, çəkdən, həddən çıxmaq: aşmaq: boy artırmaq. boy çıxartmaq. boysanmaq. aşırınmaq. aşıtmaq. azıtmaq. azırınmaq.- üzdən doluq, içdən pozuq: qabadəri. qabapost. dolu qanlı, çürük canlı. papaqlı baş, içdən yaş. gözdə eyik (yaxcı), içdən yenik (çürük). iri yarı olduğunda, cansız, sağlıqsız kimsə. duruşlu, içi boş kimsə.- əldə üzdə çıxan sarı yaralara sürülən bir ot, dərman: qazan qarası.
göy üzü tutulmaq: göy qapanmaq.
günüz doğur olsun, üzüz uğur olsun.
içi boş, üzü qabaq: üzsüz astarsız. nə içi içdir, nə dışı dışdır. içi boş olmağıyla, utanmazda olmaq.
içi təzək, üzü bəzək.
üzdən aparmaq dondan endirmək.
üzünə baxıb, astar alma.
üzü astarın tutmur.
üz alma, astar al.
üz gedər, astarı qalar.
üzünə baxıb, astar almaq: aldanmaq. toğlanmaq.
üzünə görə astarı yox.
istəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.- iyi asdar, üzü saxlar:
kimsənin qasıq qısıqlığın, kəsik küsüklüyün qaldıran qorucu kimsə.
birin yoxlayıb, əli altda saxlayıb, yanlışlığına yol açmasını önləyən kimsə.
qara üzlü pul, ağartmış qara gecəni.
qarqanın üzü qara, içi ala (pozuq).
sən gedəli, gözlərə köçdü qara güz, üzlərə oturdu qara buz. (güz: payız.).
suçu üzə vurma: qaxınc.
uzun üz, uzun astar.
üstü, üzü qapalı, örtülü hər nə: qapın. qapun.- üz çevirmə: üz döndərmə. dış durma. çəkə durma. qıraq durma. ıraq durma. qayra durma. uzaq durma. qaça durma. e;raz.- üz çıxartmaq: üzlənmək. qabıq tutmaq.- üz göz: üs baş. gey geycək. geycək taxım. qapama.
bir qapama geyim paltar.
üzə durmaq: qanrışmaq. tərslənmək. tərsləşmək. inad edmək.
sən kimə qanrışırsın.
yerüzünün su ilə örtülü olmayan bölümü: qara. topraq.- üzdən gedməz: qabığıqalın. qalınqabıq. sırtıq. dayanıqlı. dözümlü.- üzü bəzək, içi təzək.
üzü elə, astarı belə.
üzü gedər, astarı çıxar.
üzü gedmiş, astarı çıxmış: işlərin üsdü açılmış.
üzün görüb, astar biçir.
üzün görüb, astarın biçmək.
üzü sən versən, astarı özü gedər.
yazığ o kəsə ki (kəsgə ki.). qaraqabaqdır, nə gözəl yaraşır üzlərə gülmək.
yoxsulun poxu üzündə bitər, varlının gülü.
yüksəlib, daşmağa üz tutmaq: qabarmaq

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alnac. annac. qarşı.
alnacımda qalxan uca dağlar.
astarın çevir üzünə, ətəyin çevir başına, üzü mənim, içi sənin

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- yüzə gülmək: aldırlanmaq. yılışmaq

ÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- üzü bərk: sırtıq.
üzü kirli:. betyuvmaz. pasaqlı.
üzü salıq:. kəkrəmsi. suratı asık. güvən verməyən. xoş qarşılanmιyan adam

ÜZAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

üstaçan. tapan. tapcı. tapıcı

ÜZAÇMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzləmə. tapıq. tapanaq. kəşf