Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ÜZLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

içində bulunmaq. yapınılmaq. ərişmək. mə;ruz qalmaq. görmək. yaşamaq. durmuşmaq. tanıqmaq. izləmək. dolanmaq. gəzinmək. ərşinmək. keçirmək. çəkmək. uğramaq. sürmək.
bu ova çox olay görmüş.
bu qıssa sürədə nələr görmədik.
ilgi görmək.
iyilik, yardım, varlıq, yoxsulluq görmək.
üz çıxartmaq. qabıq tutmaq.
yüzlənmək. əl atmaq. mütəvəssil olmaq.
gücə üzlənmək

ÜZLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzləşmək. qatlaşmaq. kəsginişmək. sərtişmək. sarplaşmaq. qarşıtışmaq. qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. çılqınışmaq. siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. qızşınmaq. qıznışmaq. itimək. itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. ütşüşmək. ütnüşmək. ötgəşmək. ötləşmək. ötnəşmək. öcgəşmək. öcləşmək. öcnəşmək. odşunmaq. odnuşmaq. odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. daşlaşmaq. daşnışmaq. tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. ziddləşmək. muğayirləşmək

ÜZLƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dosdunla üzləş, yağunla güləş

ÜZLƏŞƏRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzləşdirərək. muqabilə edərək

ÜZLƏŞİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəlişdirmək. yayratmaq

ÜZLƏŞMƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzdə olurkən. rubəru

ÜZLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçirmək. yaşamaq. düşmək. uğramaq.
təprəm, sıxıntı keçirmək.
nə durum keçirdik.
nə mutlu keçirdik bu günü.
yüzləşmək. uzlaşmaq. yuzlaşmaq. bir yöndə, qıyıda, sözdə ilərləmək. sazlaşmaq. saziş edmək

ÜZLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarşılaşmaq. qarışmaq. raslaşmaq. tuşlaşmaq

ÜZLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzlənmək. qatlaşmaq. kəsginişmək. sərtişmək. sarplaşmaq. qarşıtışmaq. qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. çılqınışmaq. siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. qızşınmaq. qıznışmaq. itimək. itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. ütşüşmək. ütnüşmək. ötgəşmək. ötləşmək. ötnəşmək. öcgəşmək. öcləşmək. öcnəşmək. odşunmaq. odnuşmaq. odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. daşlaşmaq. daşnışmaq. tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. ziddləşmək. muğayirləşmək

ÜZLƏŞTİRƏRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzləşərək. muqabilə edərək

ÜZLƏŞTİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaşırma. yayma. yayratma. açma. duyurma

ÜZLƏTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayıtma. aylatma. ayanlatma. əyan edmə. ayıqlatma. arıqlatma. aydınlatma. açıqlatma. bildirtmə. bəlirtmə. aşqaratma. bəyan edmə. izhar. izhar edmə

ÜZLƏV : Arin Turkish Etimology Dictionary

təsvir.
canlandırma

ÜZLƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzdən. dibsiz. səthi

ÜZLƏYİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüzləy. dibsiz. üzdən. səthi

ÜZLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəkilli

ÜZLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürtük. sırtıq. sırnaşıq. sürnaşıq. yaltaq. yalağçı. yalataq. çaplus.
şımarıq. sırtıq. hopba. yüngül. dəlişman. dəlismən.
suvaşıq. sıvışıq. simitən. sırtıq. simic.
sıxılmaz. çəkinməz. utanmaz. kaşar. çaşar. ırsız. hırsız. arsız. həyasız.
qabaqsız. qapaqsız. utancsız. usancsız. uyancsız. açıq. məhcub, xəcil olmayan.
qablamalı.
üzdü. üztaq. üztax. güstax (> qostax (fars)).
yağlı. imanlı inamlı.
abırlı. utanclı. usanclı. uyanclı. qapaqlı. qapaqlıq. qabaqlıq. məhcub. xəcalətli.
əsmər üzlü: qarayağız.
qara üzlü: utanc verici durum.
qara üzlü: qara üz: üz qızartıcı, utanc verici durum.
iki üzlü: iki ağızlı balta. dalqabaq balta. dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). münafiq. münafiq.
soluq, qansız, soyuq üzlü: kədu.
özlü üzlü qaçaqoça, gizli izli, pərdə olmadan. sənli mənli. başbaşa, qaşqaşa. utanıb çəkinmədən. təkəllüfatsız. taarüfsüz. al taxamı, ver taxavı. al börküm, ver börkün.
uzlu olsun, üzlü yox: (uzlu: başarıqlı).- yumşaq üzlü, evlənənməz

ÜZLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üslü.
ütük. həyasız.
yağlı. özlük. özül.
sırtıq. çıxarcı. asan. asıcı. asıcıl. üzücü. mənfəətçi. üstün. qalib. uzlu: usda. bacarıqlı.
soylu. dürüst. düz. namuslu.
şərəfli. e;tibarlı.
yapışqan. qəliz. alınlı. utanmaz

ÜZLÜCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arsız arsız. utanmadan

ÜZLÜKLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üstlük

ÜZLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzlük.
alınlıq. üstlük. hər nəyin dışarsında olan süs, göstəriş.
üzük. örtü. örtük. qapanca. qaplama.
üslük. dərəcə. qana. səviyyə.
bu qanada: bu səviyyədə.
su boyum qanadır

ÜZLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzlük. üslük. üstlük. uzluq. ( z < > t < > y ) utluq. uyluq.
üz gözə, başa əğinə geyilən bürgək, parça. təmizlik üçün paltarın üstündən geyilən paltar, önlük. iş örtüsü. pəçə.
xuruş. duzluq. əkmək qatığı. qaplama. dışlama. örtüm. örtük. örtmə.
ürəyi gedmək. qarında üzülmə duymaq.
bir tikə tut, üzlüyün gedsin.
ayağ üsdü, yüngül yemək.
atakişi üzlük.
dan üzlük.
üz suyun, abı havasın, hal əhvalın sağlayan qoşullar, şərait, gərəklər.
qoy bir üzlük alıb, özünə gəlsin.
quşluq. aralıq. səhərinən günortanın arasında yeyilən çörək. kolasyon (fırans).
üzük. üzüklük. düşlük. düşüklük. aralıq. qopan. fasilə. iki nərsənin arasında olan aralıq. antırakt.
oyunun birinci üzlükündən sonra.
üzgültük qılmadan vururdular.
düşüklü. pozuqluq. dağqın. dağınlıq. xarablıq.
üzlükə uğramadan.
devlətrəin gəlişi, üzüşü: üzlüyü.
devlətlətlərin üzlüyü: dağılışı

ÜZLÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaplusluğ. yaltaqlıq. yalatağlıq. sırnaşıqlıq. sürnaşıqlıq. sürtüklük. sırtıqlıq

ÜZLÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzsüzlük. utanmazlıq. arsızlıq. həyasızlıq

ÜZLÜNCÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

olağanüstü