Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
VAR QƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

var gəl. var ged

VAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bar.
( v < > b ) bar.
var olsun gücün: var olsun çəmin.
var yeməz: xəsis.
olan. mocud.
uğur. oğur. dövlət.
varmış: barmu.
çox varan: baraqan.
varan. gedən. gedicl: barqan. bardaçı. baruçı. barquçı.
vardığı: barduqı.
vardırmaq: barturmaq.
varılacaq. gediləcək, barası yer: barqu yer: barası. barqu.
varılan yer: barışlıq.
varılmaq: barılmaq.
varışı: barduqı.
varmaq. barsamaq: barıqsamaq.
varmaq istəmək
barıqsamaq: barsamaq.
varmayı, gedməyi diləyən. varmaq, gedmək üzərə olan kimsə: barıqlı.
ev bar: ev var: ev eşik.
evin barqın satığsadı: ev eşiyin satmaq istədi.
yiyəlik göstərən ək.
ümitvar: ümidli.
sögəvar: dərdli.
evivar: evli.
bolğan. olan. mevcut.
varı. bənzərligi göstərən ək.
bülbül var: bülbülvarı.
bar. səmər. səmir.
(vaz < > baz < > var)vaz keçmək. baz keçmək. yanqılmaq. genilmək. engilmək.
var yoxlamaq: ağır yüngülləmək. yoxlamaq. araştırmaq. təhqiqləmək.- var yoxun almaq: soyub soğana döndərmək.
varı olan: yiyə. varan. sahib. malik.
ev varan: evi olan

VAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bar.
dövlət. dirlik. dirilik. varlıq. barlıq. sərvət.
gömü. sərvət. mal. dövlət.
var vara yatır, yar yara.
qara var: qara mal: tapılı, sənədli var, dövlət.
açan varsa, bükəndə var.
adı var özü yox:
adı keçdiyinin var olmadığını anlatır.
adı olmasına qarşılıq (rəğmən) görəvini, etginliyini yerinə gətirməyən. sözün edib, işdə, ıs izi bulunlmamaq.
bunca var ki: oysa. oysaki. öylə ikən. tərsinə olaraq.
dığında. olmuş bu ki. həqiqət bu ki. halbuki.
əlin var olsun: çox iyi yapdın. lap gözəl elədin.
torbada pişik var: nəyisə gizli, sıxıcı bir nə var.
bir balaca doyu var, dünya boyu donu var.
hər əkinin biçəni var, hər çılpağın donatanı var.
var edmə: barlama. varlama: dabanlatma. sağlama. doğrutma. doğrulatma. onatma. onqatma. onqutma. dikdəmə. tikləmə. yerləşdirmə. yerləşdiri. tapıtma. inatdırı. anıtlama. anıtlatı. bəlgələmə. bəllətmə. sənədlətmə. birkitmə. dibləmə. diblətmə. kökləmə. köklətmə. qərarlama. isbat edmə. sibutlama
var edmək: barlamaq. varlamaq. dabanlatmaq. sağlamaq. sağlatmaq. doğrutmaq. doğrulatmaq. onatmaq. onqatmaq. onqutmaq. qonqutmaq. qonutmaq. yerləşdirmək. dikdəmək. tikləmək. tapıtmaq. inatdırmaq. anıtlamaq. anıtlatmaq. bəlgələmək. bəlgələtmək. bəllətmək. sənədlətmək. birkitmək. dibləmək. diblətmək. kökləmək. köklətmək. qərarlamaq. isbat edmək. sibutlamaq.- var etdirmək: barlatıtmaq. varlatıtmaq. diklətmək. tikilətmək. tapıtdırmaq. birkitdirmək. diblətdirmək. köklətirmək. inatdırtmaq. anıtlatıtmaq. bəlgətitmək. bəlgələtdirmək. bəllətitmək. sənədlətdirmək. dabanlatıtmaq. sağlatıtmaq. doğrututmaq. onatdırmaq. onqatıtmaq. onqututmaq. qonqututmaq. qonututmaq. yerləştitmək. qərarlatdırmaq. sibutlatıtmaq. isbat etdirmək.
var ol: sağ ol. əksik olma!. təşəggür.
var (bar) olmaq: əksik olmamaq. dayaqlı, davamlı bulunmaq.- elin varında gözün qalsın: çox üzgün, yoxsul düşəsin.
var dövlət: dalay.
var gücüylə: bütün gücüylə. çala pala.
var olmaq: durmaq. qalmaq. sürmək.
ondan çox işlər durur.
keçmişdən duranlar.
vara yoxa, sürəkli durmadan qonuşan: gəvəzə. çalçın. çalaçənə. çənəsi düşük.- varsız parasızlıq: qopuqluq. qırıqlıq. qırıltı. salsürülük. sərsərilik.- varsız parasız: qırıq. qopuq. sərsəri. salsürü.
astar var, üzündən dəğərsiz, üz var, astarından dəğərli.- astarı var odundan, yiyər yeməz yoğunlar.
astarı var qızıldan, çivi çıxmaz qızıldan.- əldən ayaqdan, var yoxdan sökmək: iflasa uğratmaq.
göz var, başda var: göz görər, baş düşünər.
göz var başdadır, baş var gözdədir: kişi var gördüyünün üzərində düşünər, kişidə var, gördüzünə, düşünmədən inanır.
iş var: işə yarar. yararlı.
uçan vara (əldən gedən) yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma).- var yoxundan olmuş: baltası qırıq.
yada vardın pis demə, varın vardır, dad demə

VARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bara. yürqən. yürkən. yürükən. yürücü. yerici. yerci.
vara vara: vərə vərə. bara bara. yılar yılar. ged gedə. asta asta. yavaş yavaş

VARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

barac. farac. yarac. çarac. qarac. arac. aralıq. gərəç. əl. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq

VARACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gerisi, sonrası, olub olacağı, varacağı nədir?: altı nədir?. alt yönü nədir?

VARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

varax. oğrax. dərdə dəyməyən. vasağı: dəğərsiz.
mənzil. varılacaq yer

VARAQƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

varagələ. bir cızıq üstündə gedib gələn. gedərgələn. gedibgələn. çəkər gələn.
bu tüfəyin varagələni çox doğru işlir.
varagələli səbət: bir cızıq üstündə gedib gələn doludurulub boşaldılan səbətlər

VARAMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatamamaq. ulaşamamaq.
qabına çatamamaq, varamamaq: səviyyəsinə ulaşamamaq.
dadına varamamaq: içinə sinməmək

VARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərən. gedib çatan. vasil, nayil olan. tanrıya varmış. ərən. ilqəmiş. ilərmiş. çatmış. yetim. yetmiş. baliğ. vasil.
istəyinə varan.
sevişinə varan: sevgilinə çatan.
bayan. zəngin. dövlətli.
varı olan. yiyə. sahib. malik.
ev varan: evi olan.
ək. artırılan sözün bolluğun göstərir.
pulvaran: pullu.
yervaran: yerili.
varlı. zəngin.
sonuca ulaşan. ərən

VARAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

varsa. varsaq. eləbil. məsələn. fərz.
varsa ki: varas ki: varsaq ki. eləbil ki: fərz ki
varsa ki getdik: varas ki getdik: varsaq ki getdik. eləbil ki getdik: məsələn ki getdik: məsəl üçün getdik: fərz ki getdik

VARASLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

varsaqlamaq. varsamaq. eləbilləmək. misal, fərz edmək

VARAVANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bolluq. islik. avadanlıq. abadanlıq

VARAVAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əşit. bərabər. birlikdə. varavarlama: bərabərləmə. əşitləmə

VARAVARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

asayın. bala bala. gedgedə

VARBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> fərbeh. səmiz. səmin. samın. tolqun. dolqun. sağum. bardağı. şişman. yağlu

VARBAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barbağlaşmaq. barbağmaq. fərbehləmək. burdamaq. bordağmaq. burdağıyan. səmizləşmək. bəsilmək

VARÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

barça. varısı. bütün. tamam. həp. kamilən

VARƏSTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< varısta. varmış. çatmış. qurtulmuş. azadə

VARƏSTƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

< varıstalıq. varışma. çatışma. qurtulma. azadəlik

VARXAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

veyran. bulaşıq. xarab. yıxıq

VARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

barı.
varlıq. mocudluq.
var olanların barlığını, varlığını göstərən kimlik. tanrı. allah.
hamı.
var. bənzərligi göstərən ək. bənzər. çəkən. gedən. sayaq. yolunda. biçimində. müşabih.
bülbülvarı: bülbül var.
sıravarı: bir sırada. bir sıralı.
çapqınvarı: çapqın olan kimi.
türkvarı: türkəvarı: türk yolunda.
xaçvarı: xaça bənzər

VARIB GEDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəf; olmaq.
varsın gedsin

VARIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

barıqlı. qarqıl. varqıl. barqıl. qaruqlu. qarıqlı.
baxlı. bəxli. talehli. xoşbəxt.
qaruqlu. qarıqlı. varlı. barlı. zəngin.
qaruqlu. qarıqlı. bol. çox