Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

BOQSALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsalanmaq. boğsaqlanmaq. boğaslanmaq. çəmbərlənmək. həlqələnmək

BOQSALAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsalayış. boğsaqlayış. boğaslayış. çəmbərləyiş. həlqələyiş

BOQSALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsalı. boğsaqlı. boğaslı. çəmbərli. həlqəli

BOQSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsamaq. boxsamaq.
buğsamaq. higgə ilə, hökütmə ilə, için çəkə çəkə ağlamaq.
boxsamaq. boğzamaq. (boğz (fars)) ağlamaq. ağlamaqdan, hıçqırıdan boğazı bıqılıb tutulmaq.
hünkür hünkür ağlamaq. hünkürmək. hıcqırmaq. zarımaq. bozmaq.
(boğz (fars)) boğsamaq. ağlamaq. ağlamaqdan, hıçqırıdan boğazı bıqılıb tutulmaq

BOQSIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsıq. boğqıs. isfənkter

BOQSTON : Arin Turkish Etimology Dictionary

baston. pustan. > postan (fars). bürkük, şişik. yelin. əmcək

BOQSUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğsuk. boğcuq. bocuq. ağzı dar, qarınlı qab

BOQSUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boxsuq. boqsuq. boğsuq. büksük. qulların (kölələrin) boyunlarına keçirilən lalə, buxov, həlqə. zəncir

BOQSUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boxsuqlanmaq. əli boynuna bağlanmaq, əli boynunda qalmaq.
boşlağlansa, boxsuqlanar: heç kimin sözün dinləməyən, əli boynunda qalır

BOQŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğşa (ərəb). < boğça. buxca (< bük boğum: boğ bük. düymə)

BOQTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdacıq. bardacıq bardacıq.
kiçik boylu.
kiçik yaşıl körpə əncir

BOQTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(boğdaq. boğlaq. boğaq) > budaq
ağaclarda olan düğün, boğun.
bu boğumdan çıxan dal.
təxdələrdə dalın çıxdığı yerindən qalan iz

BOQTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdaq.
şapqa. başlıq. xanım başlığı.
tomurcuq. budaq. buqdaq. dal. hər nəyin şişən yeri. düğün. uqdə

BOQTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdaq. yarımçık kisə

BOQTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdamaq. budamaq. bir nədən, bir nələr kəsib tökməklə arıdıb, gözəlləşdirmək. pirastələmək

BOQTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

boxtay. boxtuy. büktay. buxca. (< buk. bük). heybə

BOQTUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdur > bodur. qısa. güdə. külə. tıknaz. alçaq. boysuz

BOQTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğdurmaq

BOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğu. boğulmuş. bağ. boyunbağ

BOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğu. ceyran. buğa. serf. bock. buk. bukka. bouc. (buğa: kəl)

BOQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuc. buqçi. bükçi. boğçı. büküc. yayın künclərin bərkitmək üçün bağlanan ip. kiriş. bağ

BOQUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğucu.
sıxan. sıxıntı verici. darıxdıran.
çox sıcaq, isti.
boğucu hava.
sıxıntılı. toxalı.
çox sıcaq.
hava boğucu.
bunaltıcı. bulantıcı. burucu. boğan. xəfəqançı. sıxıcı. rahatsız edici. sıxıntılı. toxalı. ağır. bunaltıcı. bulantıcı. burucu. sıxıcı. rahatsız edici.
ağır hava.
boğucu öksürük, bulaşıcı kəsəl: boğmaca,

BOQUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğucu. tınçu. timiq. dimik. dəmiq. tımıq. bunaltıcı

BOQUÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuç. bağlam. ip. bağ

BOQUÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuça. boqaça. boğaça. boğaz. qırtlaq. xırtlaq. alqum. hulqum. damaq