Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

BÖLUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buluş. uluş. oluş. əldə edilən. qazanc. tapış. pay. kar

BÖLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölmə. təqsim.
kəsr imi, işarəti. payla ilə paydanın arasında ki cızıq, xədd.
müməyyiz.
bölmə. təqsim

BÖLÜCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulucu. bəlirən. bəllədən. tə;yin edən.
aralayan. parçalayan. munafiq.
bölən. paylayan. paylac.
bölən. məqsumunəleyh.
ayrılıqçı. təcziyə tələb.
fitnəçi. araqatan. munafiq

BÖLÜCÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrılıqçılıq. təcziyətələblik

BÖLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölük.
lohə. tikilidaş. dikilidaş. tikmədaş. yayaq. yayqa. kətibə.
təbəqə. kəsim. bölüm.
bölüm. parça.
alay. quruh. dəsdə. cəmiyyət.
qurub. dəsdə. qama. çapa. qapa. qismət. qətə. cüz;. qism. pay hissə.
bəlik < birlək. bağıq). saç hörgüsü.
firqə. taxım. tayfa. zümrə.
firqə. takım tayfa. zümrə.
bəlik. saç hörgüsü.
pay. bağdam. bağlam. qama. çapa. qapa. səhm. hissə.
parça. qətə. cüz;. qism.
> bılok. yığın.kütlə. kitlə. tudə. bitişik yapılar. topluluq.
düşü. düş. pay. bağdam. bağlam. qama. çapa. qapa. səhm. nəsib.
fəsl. movsim. mosim. mevsim. çağıl. qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
salqı. salıq.
kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. çüləç. kündə. som. somun. şümş. əritilməmiş, ayrışmamış, işlənməmiş (təsfiyə olunmamış) mə;dən parçası.
som gümüş.
som altun.
qırqa. bir topluluq içində, ayrılmış, ayrıca, başqaca görünən topluluq. firqə. qol.
öbək. göbək. taxım. kümə. qurup. kürtük. yığın. avçıman. evçimən. evçiman. top. topcuq. topuç. topar. qatnaş. qatlaş. təşəggül.
qapata. qamata. qapata.
tikə.
qurhan. qurdan.
nərsədən çalınmış, ayrılmış bölük: çaluq. çalıq.- bir bölməni, bölüyü, qolu quruğu, bir nərsiyə yapışdırmaq: əkləmək.
kəsiyi, qırığı, ayrıqı, bölüyü olan: kəsimli.
bölük pörçük: yarım yamalaq.- bölük bölük: covğa covğa: qol qol: dəsdə dəsdə: qurub qurub: topul topul: fovc fovc.
bir kiçik bölük: yamığ.- bölük başı: bölükçü. qolçu. qolbaşı. quruh başı.- bölük pörçük: yarım yamalaq. qısır qusur

BÖLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölük. balaq. böləş.
qanat. bölək. bölüş. bölük. ülüş. dək. dəng. parça. pərçə. hissə. adaq. uluş. pay. hissə. çapa. çaba. bəxş.
miqdar.
qanat. qol. göz. əl. budax. baldaq. buta. qısım. parça. cüz;.
qab. baydaq.
bölün. bölək. buçuq. bıçuq. parça. tikə. tikim. tikə. tikü. tikir. kəsək. kəsik. kəs. çart. öbək. qırtıq. qatıt. parça. parça. parsa. aşam
bir aşam (aşımlıq) ət.
ekip. kiçik qurup. tim. bölüm. aymaq. ayrıq. tarım. tar. qol. qollara ayrılmış nərsə. şö;bə. sektör. kəsiş. kəsiliş. avdan.
dəsdə. bəstə.
fürsət.
çalıq. kitlə. kültə. yuvalanmış. yumaq. toplanmış. kündə. oyılış. qatlam.
pay. nəsib.
taxım.
ulam. məqulə. qategori.
ögür. topluq. sürü.
pay. dəğər. dək. dəng. səhm.
dəsdə. qaça. tapqur. tabqur. dabqur.
ulaq. ülək. pay. nəsib. bölək. qismət. şans. bəxt. oyun. alış. tapış.
qombul. yığın. quruh.
öbək. öpək. obaq. oba. yığın. top. uruq. vuruq. ırıq. ılıq. ilik. boy. şö;bə. qoltuq. (bucaqda yerləşn nərsə).
san. kəsik. parça. qətə.
san san: şan şan: parça parça. yırıq yırıq. cırıq cırıq.
san san olmuş ürəyim, xəbərin yoxdu sənin.
bölük göz: börək göz. bərək, bələk göz. ala göz. böyük iri badam göz.
nərsənin bir bölüyü: danğ.
qoltuq tükan, bang, meyxana, baqqal: çüçənin bir bucağında, döngəsində olan tükan.
el bölük bölük (öbək öbək. obaq obaq. oba oba) oturmuşlar.
evləri var oba oba (öbək öbək. öpək öpək).
ayrılmış bölük: qutra. qotra. bandıra. bağuq. bağuş. çitəş. çiğtəş.
bölük ağası: jandarma yüz başısı.
bölük qırıq: bolcar. saman

BÖLÜQÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölükçü. bulaqçı. boğaqçı. gilifçi. gilipçi. qılıqçı. qırqaçı. qolçu. firqəçi. hizbçi. partiçi

BÖLÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölükləmək. parçalamaq. salığmaq. salıqlamaq. salqımaq. salqamaq. salqıtmaq

BÖLÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölüklənmək. əkləmlənmək. qollanmaq. boğumlanmaq. məfsəllənmək

BÖLÜQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölükləşmək. bıloklaşmaq. neçəsi birgişib, kəndilərin başqalarından ayırmaq. qurup oluşturmaq. quruplaşmaq. qurlaşmaq. quruşulmaq

BÖLÜQLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölüklü. paylı. səhmli

BÖLÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölükmək. ələkləmək. ələmək. seçib ayırmaq. ayırmaq. ayıqlamaq. taxımlamaq. sıralamaq. tabaqlamaq. dərcələmək. sinifləmək. təsənnüf edmək

BÖLÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölünmək. bölüklərə ayrılmaq.
ellər bölükdü: bölük bölük, toma toma oldu

BÖLÜLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölülük. qutuluq. başqalıq. obalıq. oymalıq. ayrışlıq. ayrılıq. ayrıcalıq. çatallıq. yadçılıq. didişlik. pazıqlıq. bazıqlıq. təfrəqə. nifaq

BÖLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

basamaq. aşama. tapı. pillə. dərəcə. dərəkə. kərəkə. kərtə. qırat. mənzil. pərəsə. pərsə. parça. mərhələ.
uluş. bölən. üləgü. pay. qismət. kəsim. qısım.
dərmək. qol. şö;bə.
bölmə. qısım. şö;bə. üzüm. qısım. parça.
oda. dayrə. ulam. takım. əl. qol. dəsd.
bölük bölük: ulam ulam: takım takım. əl əl. qol qol. dəs dəs

BÖLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölük. parça. bölmə işləmi (əməli) sonunda ortaya çıxan sıyı. hasili təqsim.
bölək. kəsim. kəsik. ayıl. ayıq. ayrıq. movsim fəsl.
bəxş. qısım. şö;bə. departman.
don.
kəsər. parça. tikə.
qapı. qapa.yaşın. pərdə.
qism.
baş bölümü: baş bölgəsi.
qol. şaxə. dal.
oğun. avın.
bölüm bölüm: oğun oğun: avın avın.
pay. düşəlgə. hissə. qama. çapa. qapa. qismət. nəsib.
təbəqə. kəsim. bölük.
qismət. qəmə.
qapı.fəsl.
kitab beş qapıdan olmuş.
dayrə. bəxş. qondur. qontur.
tikə. fəsl.
topluq. kəmp.
qətə. dilim. kəsək. qaç. qaş. bürhə.
uzun bir sürə (zaman) dilimində.
bir çağ dilimi: bir zaman bölümü.
hər hançı bir çərçivənin içində qalan bölüm: ayna.- nərsənin bir tikəsi, başqa bir nərsənin içində qalan bölümü: qalıma.- hər nəyin yan bölümü: qapırqa.- ilk bölümdən birincisi: ilk yarı.- kimsənin gücü, etgisi altında tutduğu bölüm: ağamanlıq. qələmrov.
bir yerdə, açığlıqda ayrılmış bölüm: kəpəz. qəfəs. qapas.
hərəkətli bölüm: dönəc. rötur.
hərnəyin qorucu bölümü, gövdəsi: qordal. qartal.
iki oyuq, yarıq, çuxur arasında qalan yüksək parça: bölüm: qarıq. carıq. yarıq.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə: ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.
nərsiyə qatılmış, taxılmış, artırılmış tikə, bölüm. qatım. xatım. qatma.
soyunub, geyinmə bölümü: hamam gəpəz.
yerüzünün su ilə örtülü olmayan bölümü: qara. topraq