Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
BUQSATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadağ, bədd, mane; törəmək.
işlərimizi buxsatdılar.
bir işə, duruma zorlamaq. sıxıb sıxışdırmaq. vadar, məcbur edmək.
heç zad sizə bura buxsatmır.
məcbur edmək.
məni bu işə buxsattı.
buxsata düşmək: məcbur qalmaq.
inad editmək.
məni buxatma bu işə

BUQSATSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxsatsız istəyinə

BUQSIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğsıq. pişmiş buğda ilə badam içi üzərinə bal, süt ilə yapılmış bulamac tökülərək meydana gətirilən bir yemək

BUQSU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uksu. buşqu. talaş

BUQSUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküum. boza. bora. (quyuq, iti, alkollu olan içgi). darıdan yapılan bir içgi

BUQŞANC : Arin Turkish Etimology Dictionary

( şq < metatez > qş) boşğanc. ( < bobuq. bük: bağlı, bükük, sirli olan nə) cinn. əcinnə. ifritə.
ziyan

BUQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaragül buğda: qaramsı buğda çeşiti

BUQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buqda.
ələmə buğda: ələnmiş, ələmə buğda.
buğda saxlamaq üçün quyu: batbaraq.
çaltıqlanmış (döğülüb, çalınaraq), qabığından ayrılmış buğda, düğü: kövcə. kövəc > göcə. ( < kav. kov).- buğda başaq verincə, oraq taxcıya qalxar: bir nərsə gərəkirsə, dəğəri artar.
buğda başı: başaq.
buğda bənizli: sarımsı əsmər.
buğday əkimi, qoyun bəsimi: kəndin ən önəmli yaşayış yönləridir.
qabarcıqıl, qabarıcqıl buğda: iri dənəli buğda.
xaşlanmış buğda: hədik.- qılçıqlı qara buğda: qarsapağ. qarsbağ.
arpa ilə buğda qarışığı: qardığar.
buğda dənələrin qaraldan əngəl: qarasevmiş.
buğda kəsəli: qaradavu.
qışa, soyuğa dayanıqlı sərt buğda: qarabaş.
başaqları qara qılçıqlı, sərt, qırmızı, ya da ağ dənəli, soyuğa dayanıqlı buğda: qaraqılçıq.
buğda başaqlarında görünən, dənələri kömür kimi qarardan bir kəsəl: sürmə kəsəli. qaradarı. qaradağ. qaradoğ. qaradon.
qarabuqta: bayağı buğda.
qılcıqsız buğda, balığ, nərsə: çambaq. çapbıq. qambaq.
qambaq balığ.
qambaq buğda

BUQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğda. ( < boğmaq. boğumlı, başlı olmasına görə bu adı almış).
buğday başı: başaq.
buğda zəstəliyi: külçər. dəlicə.
döğülmüş buğda: gücə

BUQTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğdacığ. siğil

BUQTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğdaq. budaq. boğdaq. tomurcuq. dal. hər nəyin şişən yeri. düğün. uqdə

BUQTALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buqdalıq.
xoruzun gözü küllühdə qalır, buğdalıqda olsa belə

BUQTASIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğdasıl.
malqara yemliyi üçün əkilən buğdasıl bitgi: qaraca darısı

BUQTAYIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğdayıq. umay, anqa quşu. simürğ

BUQTAYSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğdaysı. buğdaya bənzəyən

BUQTAYU : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğdayu. buğdayı. əsmər

BUQTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ukduq. buşduq. çaput. paçavra

BUQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğu. buxar. duman

BUQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğu.
buğ. buxar.
buğuya oturmaq: buxur almaq.
buğu. ceylan. ceyran.
böcək. hörümcək.
canavar.
buğu. ov. geyik.
toz.
buğu burmaq. böbürlənmək. şişmək. qururlanmaq. buğu buruq: buğu yelli. kibirli. qururlu. böbür. buğu yelli: buğu buruq. kibirli. qururlu. böbür.- buqu qondurma, qaqdırmaq: toz qondurmamaq.
buqunu qozqamaq: tozları qaldırmaq.
buqusun qaqmaq: azarlamaq. paylamaq

BUQUEVİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğuevi. buxarxana

BUQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukuk.< > boğuq < > bükük.
toplu. bağ. dəsdə.
buquq çiçək: gül dəsdəsi. topluluğu.
qunçə. tomurcuq.
buquq çiçək: qunçə çiçək.
boyun xəsdəliyi. boyunun iki yanında dəri ilə ət arasında gəlişən bez. quddə.
buquqlu ər: bu kəsələ tutulan kişi.
tomurcuq. filiz.
evin çatısını tutan ana girişin altındaki dirək

BUQUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tomurcuqlanmaq.
qabarmaq

BUQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kibənzan. yığın. birik

BUQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğulamaq. buxarlamaq