Azerbaijani
BURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary
burğu.
örϋm. dəlgi. mətə. burma.
işkəncə ( < sıxınca) ayqıtı.
tüfəngin lüləsin təmizləməkdə başı əyri çəngəlli milə.
qarın burması. qarın ağrısı. doğum sancısı.
buruq içi boş buynuzdan kərəney şeypur kimi pülənən alətlər.
direl. nərsəni burula burula dələn.
möhrə.
sökəcək.
təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu.
eşmə.
doğma sancısı.
isal, sürük ağrısı.
ürək gedməsi, ağrısı.
börk, qayış toqqası.
burıq. yoruq. gediş. xuy. axlaq.
bacının burqu necədir.
kəndi burquzu qorun, soyuq qanlı qalın.
çox burqulu: çox axlaqlı.
burqusuz: axlaqsız.
bacının burqu necədir.
kəndi burquzu qorun, soyuq qanlı qalın.
çox burqulu: çox axlaqlı.
burqusuz: axlaqsız.
kiçik. azıcıq. mini mini. kiçik parça. zərrə.
burqu çapıy: kiçik cocuq
BURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary
büklüm. qanqal. qınqal. qonqal. çöngəl.
qazıq. təkər. təkərlək. çəmbər. çənbər. həlqə. dayrə.
sucuq, ip, saç qanqalı.
nərsənin çevrəsinə çəmbərlənən el, toplum, əncümən, cəmaat.- tonqal qanqalı: od dövrəsinə yığılan el.
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. çətin. burşuq. çaparız. düşüş. düşmə. mane;. axsama. axsaqlıq. işgil. müşgül. güclük. gərək. girək. işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. güc. qaldırı. zor.
telli çalqıların tellərin uyarlama, kökləmə üçün qoyulan aşıq, düğmə
BURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary
büklüm. yengəl. yengə. engəl. ingəl. əngəl. qarşıl. qarışıl. əngəl. çəngəl. kəngəl. çanqal. çöngəl. qonqal. qanqal. qaramıq. qaramuq.
yengə mingəsiz yol: yengəl mingəlsiz yol: yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol
BURQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary
maqqab.
tornavıq
BURQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burğuq. burış. qırış. büzüş
BURQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary
urğul. bulğur. pişirilib qurudulmuş pilov dəmlənən buğda. burğul pilavı
BURQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
ufalamaq. parçalamaq
BURQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
urğulamaq. direl ilə dəlmək
BURQULANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
qıvrılmaq
BURQULAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burğulaşdırmaq. burğalaşdırmaq. buruğlaşdırmaq. bükdələşdirmək. boğrəncləşdirmək. döğşüqüştürmək. buruşturmaq. dolqaşıtdırmaq. dolaşdırmaq. qarmaşıqlaşdırmaq. çətinləşdirmək
BURQULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
urxulmaq. (1 < bur. burqulamaq. 1 < bük. bükrülmək).
burculmaq. çərtmək. qətlənmək.
büdrülmək. bürkülmək. dığırlanıb enmək, düşmək. yuvarlanmaq.
çevrilmək. burulmaq. dönmək. tovlanmaq. bükülmək. altova olmaq
BURQULTU : Arin Turkish Etimology Dictionary
urxuldu. bürküldü
BURQULU : Arin Turkish Etimology Dictionary
çəmbərli. çənbərli. çöngəlli. qanqallı. qonqallı. büklümlü. qazıqlı. təkərli. təkərləkli. həlqəli. dayrəli.
sucuq, ip, saç qanqalı.
piçli. pişli. vidəlı
BURQULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burulmuş. enənmiş. iğdişlənmiş
BURQUN BURQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary
bükük bükük. qıvrıq qıvrıq. qıvır qıvır
BURQUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burquşmaq. büklünmək. büklüşmək. çöngəlləşmək. çöngəllənmək. qonqallanmaq. qonqallaşmaq. qanqallanmaq. qanqallaşmaq.
qazıqlanmaq. təkərlənmək. təkərləşmək. təkərləklənmək. təkərləkləşmək. çəmbərlənmək. çənbərlənmək. həlqələnmək. dayrələnmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç.
qınqallaşmaq. qınqallanmaq. (bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
nərsənin çevrəsinə toplanmaq, qurşanmaq, yığılmaq.
tonqal başına qanqallanıb oturmuşlar. od dövrəsinə yığılıb oturmuşlar
BURQUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
tavlanmaq. tovlamaq. dolanmaq. dözmək. keçinmək
BURQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary
< > bulqur
BURQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary
burğul. bulğur. bulğatılmış (qaynatılıb), qırılmış, çatlatılmış buğda
BURQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary
urğur. bulğur
BURQURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
uruşmaq. büzülmək. büzüşmək. qırışmaq.
əşin üzü burqurdu: arvadın üzü qırışdı.
bürümək. börqürmək. bürkürmək. pürkürmək
BURQUSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burqlanmamış
BURQUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
bürgü. buruş. dürgü. dürmə. dürüm. büklüm. büküntü. qıvrım. qıvrıntı. qat. qalaq
BURQUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
urğuş. aylav. burğan. burği. burlağ. tavlav. park. aylanıb tavanıb kəvlənib duran su
BURQUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burqunmaq. büklünmək. büklüşmək. çöngəlləşmək. çöngəllənmək. qonqallanmaq. qonqallaşmaq. qanqallanmaq. qanqallaşmaq.
qazıqlanmaq. təkərlənmək. təkərləşmək. təkərləklənmək. təkərləkləşmək. çəmbərlənmək. çənbərlənmək. həlqələnmək. dayrələnmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç.
qınqallaşmaq. qınqallanmaq. (bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
nərsənin çevrəsinə toplanmaq, qurşanmaq, yığılmaq.
tonqal başına qanqallanıb oturmuşlar. od dövrəsinə yığılıb oturmuşlar
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani