Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

batılan yer. bataq. suya batan yer.
qara bataq: bataqlı topraq.
batmaq. batağlıq.
palçıq. titiq.
sazlık, batağlıq.
qurumuş kir, çamur: qapbar.- çamurlu yer:. salçıq

ÇAMURLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıq

ÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

{çanğ. ( < çalınmış)}.
(çan. çanğ: oyuq. bölük).
çan çan edmək. çanalamaq ( > şanalamaq (fars)): sıralamaq. sapalamaq. sapallamaq. tarçıllamaq. (dərcə > dərəcə. tərcil edmək). dərcələmək. taramaq. daramaq.
həd çağ. çək. çəki. çəkim. ölçü. sınır. dözüm. tutar. tutum. çıxar. əndaza.
cana gəldim: çana gəldim: dayandım. doydum. bıqdım (dığladım) deməkdir.
çanğ. naqus. zınqırov. dınqırdaq.
çanqur. qonquraq. çınğıraq. zəng. naqus.
çağ ( < çanğ). çən. toz. çalınğ. ovuq. toz qazıq.
toz çanğ basmaq: toz basmaq.
çanqınqa. çuxur.
zəh.
qonğraqu. çınğıraq. qonraq. tonquraq. zəng. naqus.
qonqrov. çınğıraq. zil.
zəng. qanğraq. naqus. qonğraquka. çınğıraq. qonraq. tonquraq. qanğraq.
çan ağacı: yanqız dirək: türklərin qutsal olduğuna inandıqları, şamanizm dönəmində tapdığları çam ağacı

ÇANAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorxaq, gəvşək. təmbəl

ÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağ. {çağnaq. çanqaq. ( < çanğ. çan. çaq. çal). (çağnaq. çanğaq. (
< çəqn < > çənq: çənqiş. çəkiş)}.
çanımaq. (çalınmış. qazılmış. qaqılmış çanqımaq. çaqnımaq. çaqmaq. çalmaq. çapmaq. çarpımış. vurmaq. qazmaq). çağnaq. çağlaq. çəllək. çalaq. collaq. çarp. qab. kiçik kərsən. kavata. qumquma ( > cümcümə).
kəkəz. qoraqa. gəvşək. qap qacaq. oyulmuş. bardaq. ayağ.
çam ağacı.
< çaqnış. çanqış: çaqnaş. qoparış.
< çan. çanğ. çağn. çağın}
çəknək. çəgənğ. üzəngi. qayış.
yəhərin çaqılmış, çapalmış yanları.
< çan. cunqurdaq. çınqırdaq. çınğıraq. çaqıldaq. çıqıldaq. qonquraq. çanqula > zənqulə. zənq. danğ. cərəs.
< çan. kövgür. kökür. kasa. qab. ayağ. çuval ( < çuqval). sığraq. sığar. ayağ. kasa. piyala. bardaq. tostoğan. ayağ. sağar. qədəh.
çağnaq. çağlaq. çarp. çarpılmış. çarpık {(çalınmış. qazılmış. qaqılmış ) {1) < çaq. çakmaq. çapmaq. vurmaq. qazmaq. 1) çal. çalmaq. çapmaq. qazmaq}. ulma. ulmaq. olma. təsti. çömlək. { > cinah. qanat. qol}.
sanqaq. çanqaq. çaşqal. kəşgül. çömlək. seğink. sehin. səhəng. qap qacaq. çanaq. kəkəz kimsə. qorqaq. gəvşək.
savut. saxut. qapqacaq. tabaq. tabaq. tapaq. qab.
> cinah.
çanağ gəmiyi: toyuğun uçaq qanat gəmiyi.
qan çanağı: qızarmış gözdən söz edər.
çomaqlı, çanaqlı çəngəl, qaşıq: bu ara oğuq, doğranmış olan nərsələri götürməyə, çəkməyə yarar: çoxmaq.
iki çoxmaq salad

ÇANAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birini arıq (zayıf) saymaq, bulmaq. arıqlığa, gəvşəkliğə, kəkəzliğə nisbət edmək.
birini arıq. gücsüz düşürmək. əldən salmaq

ÇANAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arıqlıq. gəvşəklik.
kəkəzlik. qəvşəklik. pərişanlıq

ÇANAYAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parraq. billur

ÇANBIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanmaq. çalmaq. çarpınmaq

ÇANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < çan. çal. çalmaq. çanmaq: oymaq. ). didilmiş. örsələnmiş. parçalanmış. xarab. aşınmış. keçinmiş. qağşar. əsgimiş

ÇANÇAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{sancaqlamaq}.
dəlik deşik edmək.
didikləmək. qarışdırmaq.
üzü çançaqlı: üzü dəlik deşik.
çiçək çançaqlayan üz bitməz: çiçək xəsdəliyindən çopurlanan üz, heç nəyilə düzəlməz.
işi qırıq əksik yapmaq.
didikləmək. dəlik deşik edmək. qarışdırmaq.
bir işi kötü şəkildə yapmaq.
betin çiçək çançaqladı: çiçək xəsdəliğinın yüzdə iz bıraqması