Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ETÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

edük.
qutlu. mübarək olan. aslında yiyəsinin yaptığı bir adaq (nəzir) üçün saxlanaraq yünü qırxılmayan, sütü sağılmayan, yük vurulmayaraq, başıboş buraxılan. salıverilən hər heyvana bu ad verilir.
geçitsiz sıra dağlar. dağ şilsiləsi

ETÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

etük.
etüklük sağrı: ayağqabı yapmaya ayrılan dəri

ETÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

etüklənmək. ətüklənmək ayağqabı. etiq yiyəsi olmaq

EV EŞİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

uy uzar

EV : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < > ov. eb: ab: ap. \ oba: yova: yuva. kövül) ). {
< av: ay. toplamaq. yığmaq.
( əv. < av). tura. ağ. ağıl. sığnaq. borqa. baraqa. kova. barq. yuva. duraq. duran. aylı: evli.
ailə. kiçik ev. əvciğiz. evcığız. evcığaz. evlək. yamut. yuva. bark. barnaq.
soy. quşaq. nəsl.
göz. qanatlardan, qanalardan hər birəri. cədvəl.
sırça evi: şüşənin çərçivədə oturan yeri.
göz evi: göz çuxuru.
yam. duraq. durqa. qalaq. qalğa. yuva. kovşan > kaşanə. mənzil.
çağaraq ( < çaq. çat). çadır. alaçıq. çaqaq. kəpə. qaqra. külübə. külbə. çardaq. alaçuq. baraq. odım. otraş. qaqsar. qaqsıra. qaqsara. kaza. kəpə. baraq. toxdaş. qalılınan yer. tutam. dam.
əv. üy ev. ef. öv. üv.
qona. xana. tıqırıq. məkan. batar. qonut. dayirə. irbin. yer. məkan.- quruq ev {
içində kimsə bulunmayan ev.
boş, yaraqsız, qoşsuz, moblımansız, vəsayilsiz ev (# doluq ev: yaraqlı qo. lı, vəsayilli ev)}.- evin dirəği: əvşüq.
evin sofası: bəçqüm. hol.
dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev: yalı. yalqı. yalıq. yazlıq. yaylıq.
iki evli. ikixana: iki üzlü.
döşəli dayalı ev: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış.
donlu donatlı ev: bəzəkli ev.
ağ evli: köçəri el.
qara evli: otraqlı el.
otraqlı ev: eni boyu, genişliyi çox olan ev.
ev nərsələri: qoşu. çapduq. taqım. taxım.
ev yiyəsi: evlik. öylük.
ev eşiksiz: qaşaq. qaşşaq. kasıb. yoxsul. müflis.
qara ev: çərkə. ( < kərmək: kəsmək). ayrılmış yer. çadır. alaçıq.
evsiz eşiksiz: qazaq. gəzək.
ev barq: ev eşik.
qışlıq ev: kərəki.
evin çatısı: damı. tarus.
evin kirişləri: sunı.
evin önəmli yeri, sədiri: tör. törə.
qonaq sevməyən: evi kəndinə dar gələn kişi: kişirqək ər. qısırək.
evini ortaya qoyup qumar oynamaq. əvini öndül qoymaq: evləşmək. evləşmək: avlaşmaq.
əvini özləmək: ev səmək.
əvini özlətmək, istətmək: evsətmək.
evli ərkək: bək.
evliq: ev yiyəsi.
evlük: qadın.
öz evi saymaq: evi bənimsəmək. evsinmək.
evdə qalmış qız: tıbırda qalğan qız.
evlərin önündə daştan yapılan oturma yeri.
gün turuş: evin önündə oturma yeri.
böyük ev: toxana. qonaq.
ev yiyəsi: tölük. dölük.
evin başı: üybaşçı. evbaşçı. qoca.
evin xanımı: üybiyçə. xanım. arvad

EV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonut. yurd.
kiçik bölüklərə bölünmüş nərsənin, hər bir parçası.
bir iş üçün ayrılmış yer.
yazı evi.
iş evi.
incəsənət evi.
ağayın. xanəvadə. ailə.
çadır.
soy. qan. kök. sülalə.
kovan.
daxma.
bağınaq. barınaq. barq. barıq. qonut. yurd. sığıncaq. yurd. məskən. çatı altı. sığıncaq. durluq. çardaq. barnaq. sığıncaq. çatı. durub. barıq. barq. barınaq. qonut. yurd. oturaq. otraq. əyləş. məskən. sığıncaq. barnaq. çatı. yaşıyan. aşiyan. yuva. yurtgə. yurd. qorav. qorva. dam. sığıncaq. qaza. saray. qonam ( < qonmaq). barıncaq.
av. öy.
sonev: sonav: sonöy: son duraq. sin. qəbir.
arvad uşaq.
eşik. saray. köşg. kövüşg.
öy.
düzüşev: düzüşöy. islahsevi.
yapı. qalartıq. qalartı. bina.
iç.
içmərkəz: əsli mərkəz: gənəl ocaq.
ağayın (< ağa ini). xanəvadə. ailə.
ev yapdı, qazan asdı.
evi yapılmış, qabı asılmış. (çölməyi közdə, çörəyi dizdə. (əldə.).
iç.
evoğlanı: içoğlanı: qaraoğlan:
nökər.
içuşağı. evuşağı. qolçıq. qaraqulluqçu. padov.
evxanımı: içxanımı.
qaramtı. qaramıt. qoraltı. qoramtı. qoramıt. qaraltı. qarartı. qarartu. barınaq. yapı. tikiş. tikinti. bina.
ağban ev: böyük ev, otaq. tənəbi.- evdə, bağda qıraq otaq: qapara. qapanaq. qapancaq. qonacaq. qoncaq.- evlənməmiş, evdə qalmış qız: ardıc. ardan. qalan. qalıntı. qalqın. qaltaq. çaltaq. qaltuq. kavtaq. kavtuq. qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış.
könül evi: ürək. qəlb.
ev qoşusu: ev vəsayili: qaraltı. moblman.
qara ev:
qatamalı, qatalı, təbəqəli sərgən, rəf. qəfəsəli dilab, işqaf.
alaçıq.
qarev: qaröy: qarov. açığlıqda qurulan taxma ev. çadır.
elevi: şəhridari.
evoğlanı. içoğlanı: qaraoğlan:
nökər. çəkər. çaqar > çakər.
içuşağı. evuşağı. qolçıq. qaraqulluqçu. padov.
iyimsevər kimsənin evi, qapısı: açıq qapı.
ev çörəyi, əkməyi: qatmar. qatmarlı. qatqatı. qatlac. yağlac.
ev, otaq, axır kimi yapılarda, bir atmanın, uzanan bir nərsənin yanlarına, eninə vurulan, taxılan, qoyulan ağac, təxdə: qaş.
evləri birbirinə yaxın, məhlədaş olanlar: qapı qonşusu. bitişik qonşu.
gəlin evdən yola salınanda verilən başlıq: qapıcalıq. qapısalıq.
eleviləri: şəhridarinin qolları.
ev paltarı: rubdöşambr. boldon. içlik.
evə öğrənmək: evsimək. əvlişmək. əvləşmək. əhliləşmək.
evini özləmək: evsəmək.
evə özəl, xass: evlik.
ev açmaq: özü üçün özəl (şəxsi) ev eşik qurmaq.
evdən: qırağ, yad olmayan kişi.
ev dolandırma: evin iqtisadın düzənləmə.
evbark: eveşik.
ev baxımı, güdümü:
ev işləri, sorumları, görəvləri.
ev yükü, keçim sıxıntısı, sorusu.
ev yıxmaq: ocaq yıxmaq.
ev yükü: keçim sıxıntısı, sorusu.
ev hesabı, çarşıya uymamaq: işlərin sanıldığından başqa bir durum alması.
evi sırtında: köçəri. çölçü.
evində bayquş tünəsi: evində bayquş ötəsi: bayquş yuvalasın. evin dağılsın.
evlərdən uzaq: tanrı göstərməsin.
evlərə şənlik:
evlərdən uzaq olsun; deməyi.
evsiz: yalqız. evlənməmiş. mücərrəd.
evi yanığ: yaşamı, yağdayı, durmuşu kötü.
er (tez) qalxan yol alır, ev evlənən döl alır, gec evlənən dul alır.
ev ağrıqları, vəsayili: bağlı. qoşu. yeşik. yaşıq. eşik (< yaşmaq: örtmək). yük.- ev örtüsü: dam.
düğün evi kimi: çox şənli, qalabalıq yer.
kiçik ev: dam.
dağ evi: dağ otrağı.- ev elsiz: ev eşiksiz: sallax.- ev qoşuları, vəsayili: ağrıq. qoş. köç.
köçü yüklədi.
ev önünə yapılan kölgəlik: çulxqa. çuqal.
kiçik yurd, ev: koma. kömək. çömək. külbə.
kiçik ev: koma. küməs. nin. yuva.
oxuev: oxöy. oxav. danişgədə.- yayla evi, barakı: çatı. çantı.- yeni evə çəkilmək, dartılmaq, götürülmə, köçmək, daşınmaq.
ev eşiksiz: çatısız. sığıncaqsız.- ev bark: ev eşik.- evsiz eşiksiz: alağan valağan. avara.- gənəl ev: gənəlöy (gənəl: imumi + öy: ev). qəhbəxana.
göz evi: göz kasası. göz çuxuru.- ordu kulupu: orduevi.
ev yapmağa uyğun, ölçük, münasib: evlik.
bir evdə oturanların hər biri: evdəş.- evinə bağlı kimsə: evçimən.
evli evinə, köylü köyünə: hər kim öz işi ilə uğraşmalı.
ev yapılacaq böyüklükdə, olan yer: evlək.
qonağ ev: hotel.
özəlliklə başarıqlı qaravaşa, ev işçisi: qaparat. yaparat.- bir yerdə, evdə yaşamaq üçün gərəkli nərsələrin topu, hammısı: qalartı. qoşu.
öz ev: şəxsi ev.- ev, aşlıq (aşpazxana) qoşuları, vəsyili: qapat. qamat. tapat. çapat. baçat. biçət. moblıman.- el evi: qonqalav. qonqalağ. yasa qurulu. yasal qurul. qanun məclisi. milli məclis.- ev yiyəsi, böyüyü: yetgin. xanasahab. xanasaab.- ev eşiyə, pişir düşürə yaxcı yetişən bacarıqlı qadın, kimsə: givəni. qıvanı. keyvan. ocaqçı. xanə dar. xanədar.- ev yiyəlnmək, almaq istəmək: evsəmək. evsəyişmək.
evə gedmək istəmək. evsəmək. evsəyişmək.
ev, hamam kimi yerlərdə özəl bir nərsə üçün ayrılan otaq: otaqca. odacıq. odac. odaç. odacıq. kəpəz. qəfəs. qapas.
hamam gəpəz: soyunub, geyinmə bölümü.
aşgəpəzi: aşoda. aşpazxana.- evdə, avluda (həyətdə), daldada, qırağda olan dam, yer: dulda. duldaq. dalda. daldağ. qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov).
evlərdə ən geniş, böyük otaq: qonqalıq. qaqlıq. kavlıq. kovlıq. aralıq. qonqalıq. tənəbi. salon. hal. hol.
görüş yeri, evi: qortuq qoltuq.
xoca evi: qoca evi: xocaöy. qocaöy. qadın türməsi.
iç, ev geyimi, quşamı: içqapın. rubdöşambr.- ilkin, evi doyur, qalsa eşikdə sovur.- kəsim evi: sallaxxana. salxana. qanar. qanara. heyvanlar salınan (basıb kəsilən) yer.
kəsim evi: sallaqxana. salxana. qanara.
kiçik ev, bark sığınaq: qapara. qapanaq. qapancaq. qonacaq. qoncaq.- qaba bir ev takımı: (gobut. səlqəsiz).- qadınevi: yoxsul, güclü sıxıntılı, yersiz xanımlara keçici barıncaq.
qalaev: yekə ev.
qardaş evdə, yaxın demə, qonşu çöldə, uzaq demə. (uzaq: qərib).- qonşusu yaxcı olanın, kor qızı evdə qalmaz.
ev, otaq işçisi: otaqlıq. odalıq.
uğur evi: uğurev. uğuröy. yoxsullar evi. müstəməndlər evi. xeyrməndlər evi.
yaşlıq evi: yaşlıqöy. qocalar evi. qonum. pansiyon

EVALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəvət. zerzəmi. altın. altqat. batuq. batrım

EVBARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eveşik. çoluq cocuq. əhləyal

EVBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatı. dam

EVBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üybaş. çatı. dam

EVBAŞÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

üybaşçı. qoca. evin başı

EVCAQIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

evcağız. kiçik, sevimli ev. öycağız. öycik. evcik

EVCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bütün evlik.
evcə dolanmağa çıxdılar

EVCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

evcək.evliklə. bütü ev kişilərinin qatılmasıyla

EVCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

evcik. öycük. oycuk.
pətək. apartıman.
kiçik ev. kiçik ev. kaşanə. kovçana. öycik. öycağız. evcağız.
ikievciklər: ərkək dişi çiçəkləri ayrı kökdə olan bitgi