Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
EYVAH! : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataqanat. vah vah. nə yazıq!. amma

EYVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayvan. ( < yayvan) yayvanlığı, genişliyi, genliyi çatdıran söz. açığlıq. yayıqlıq. taraca. teras. balkon. sapma. çapma. otağın üstündə açıq yer. tapqır. taraça. tiras. çıxıntı. basamaq. çapma. veranda. uca. taq. baştaq. yapının yüksək yeri. yapıda yüksəklikdə tikilən yer

EYVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayvan.
əkləmə. mindirmə. açıq çıxma. balkon. asma qat.
kalxlıq. qaqlıq. dışarı doğru qalxmış, çıxmış. açlıq. balkon.
gömmə eyvan: ev alanı içində qalan eyvan.
kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq: qanat. qana

ƏQİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirən. bükən

ƏQİRİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirib. açıb. ələyib.
incə ələyib (əğirib, açıb) sıx toxumaq: titizlik göztərmək. arından arıya incələyib qoşmaq

ƏQİRİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirik. ip.
əsgiləri əğriyə sərdi: paltarları ipə sərdi

ƏQİRİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iqdələmək: əğirlə bükülmək. ipliyin əğirə çəkilib, ip yapılması

ƏQİRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirqən. əğrilə yazan

ƏQİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirmə. hürmə.
əğirmə çarxı: qullab

ƏQİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirmə. irmə. ip. təsmə.
pambıq əğirmə ayqıtı: çatal

ƏQİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

{əğirmək. əkirmək}.
ağalıq edmək. hegemoniyasını qurmaq. hükm edmək. aşmaq. əğirmək. qaplamaq. sürmək.
(t < > r). əkitmək. öğrətmək. ağalıq iyəlik bacarıq ökəlik çıxarına (qabiliyyətinə) alışdırmaq. tərbiyələmək. pişirmək. sindirmək. çalışdırıb öğrətmək. utdurmaq. tanıtmaq. olqunlaşdırmaq. yoluna qoymaq.
avlamaq. yığmaq. toplamaq. qatmaq.
qoyunları əğir gəl: qoyunları bir yerə topla gəl.
eşmək. əyirmək. əkirmək. əkərmək. əksitmək.
bu sözlərin hamısı
;yığmaq. bükmək;; anlamındadır. yün əğirmək: yün saçaqların yığıb büküb. burub ip edib yumağ qurmaq. iğdələmək. əkdələmək. yekdələmək. eşdələmək. bu ayqıtın adınada
;əğişməc. əğircək. əğirgəc. əğirmən. əğirşək. əkrək. eşməc. əyirtməç;; deyilir.
sıvamaq. sürtmək. açmaq. yaymaq.
əğir mumu: qışını arı kovanına sıvanan maddə.
iğirmək. bükmək. işləyib yığmaq. açıb salqalamaq.
gərmək. qərişmək. açmaq. çözmək.
ad. cüyür. yüyür. yayran. qır kəzəsi. qıralay. qır keçisi. geyik. tağ öçqi.
dönmək.
yıxmaq. çevirmək.
su gəmini əğirdi.
qaytarmaq. döndərmək.
o məni işə əğirdi: qaytatdı.
çevrələmək. əğmək. burmaq. bükmək. qətləmək. nərsəni nəyin çevrəsinə sarmaq.
devlət kəndi əğirsədi: qurşadı, mahasirə etdi. mahasirə edmək.
kənd əğrildi: çevrildi. mahasirə oldu.
sındırmaq. çevirmək. çöndərmək. aşırmaq.
su gəmini əğirdi.
eşmək. bükmək. qıvırmaq. tavratmaq.
əğlətmək. əkirmək. yığırmaq. yığmaq. qurmaq.
malın əğlətib, nə günə çıxdın sən.
özüvü əğir, saçılma belə.
saçaqları əğirmək.
səvqətmək. döndürmək. əğirmək. çevirmək. bir yeri quşatmaq. sarmaq.
yığırmaq. yığmaq. əkirmək.
iyirmək.
qıvırmaq. bükmək. qırıtmaq. qatlatmaq. devşirib yumaq yapmaq. sarmaq. sap sap, fitil fitil edmək. bükmək.
pambığı büküb ip yapmaq.
bu ipliyi sarmalı.
saçını, saqqalını qıvırmaq.
keçəl saç istər, onda qıvrığından.
bunu qırağın qıvırın

ƏQİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirmək. əğmək. qaqurmaq. qağurmaq. qayırmaq. bükmək.
ip, iplik əğirmək: iplik çəkmək

ƏQİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirmək. əğritmək.
bükmək. bir neçə ipliyi birbirinə keçirib, sarıb, tək iplik edmək. ip bükmək.
əritmək. aşındırmaq. əsgitmək. püskürtmək. kövnətmək > köhnətmək. çürütmək. yarparıtmaq. yıpratmaq.- yün əğirməkdə işlənən ağac başlı iğ, iğdə: kirman.
yün əğirməkdə işlənən ağac başlı iğ, iğdə: kirman

ƏQİRMİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkirmi. kiçik çivi. mıxca

ƏQİRSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkirsəmək.
əkir (ilaç) qullanmaq istəmək.
əğirmək istəmək. (çevirmək. bir yeri quşatmaq) istəmək

ƏQİRŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirşmək. tolqaşmaq. dolaşmaq. büküşmək. burquşmaq.
yun dolaşmaq

ƏQİRTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirtəmək. öğrətəmək. əkşinitmək. əkişdirmək. sabaqlamaq. sabaqlatmaq. sapaqlatmaq. dənəklətmək. dərs, ibrət oldurmaq, vermək

ƏQİRTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirtmək.
iqilə iplik büktürmək. ip çəkmək.
qalanın, bir nəyi, bir yer, bir durumu quşatmaq.
sındırmaq. yendirmək. məğlub edmək.
hürmək. havlamaq

ƏQİSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkismək. əsgitmək. azatmaq. qiyməti azaltmaq

ƏQİŞ BƏQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğiş bəğiş. əğiş büğuş

ƏQİŞ BÜQÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğiş büğüş gedmiş bükülmüş. uzanmış burulmuş

ƏQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğiş. (
< əğri: ayqıtlarda əğri bölüm olmağından.
< əkriş. əkiş: əyriş. əyiş: iki nərsənin biribirinin üstünə düşəməsindən. yapışmasından. əyləşməsindən).
ucu əğri dəmir. əğiştirən. ərşün. eşmək. deşmək. arx açmaq. xəmir tağarın təmizləmək üçün araç.
çörək əğişi: bir ucu qaynaqlı. öbür ucu yassı çörək çevirmədə. təndirdən çıxartmada yarar verən ayqıt.
əğişməc. arx. su yolu.
əkiş. ekiz. bir zamanda. doğulmuşlar. doğaş. doğaşlar.
(əğmək). zulum. sitəm.
(ərimək. oğulmaq). ərinti. əğinti. töküntü. ərənin ağzından tökülən toz. oğuntu

ƏQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkiş. əğis. əkşin.
akos. daşçıların qələmi.
yağday. durmuş. mihit. mühit. qasnaq. şərayit. hal əhval. hal ruhiyyə.
öğrəti. dərs. sabaq.
qılış. tutuş. duruş. davranış.dartıq. dartış. rəftar.
çevrə. yağday. durmuş. donluk. ortam. ortalıq. aralıq. hal əhval. hal ruhiyyə. quşaq. təvərək. dövərək. dövrə. dayrə. mihit. mühit.
əkiş. əkiz. əkdəş (< əkmək) birgə oluşan, doğuşan.
əkiş üçün bölünmüş, kərilmiş, kərtilmiş kiçik topraq. kərtə. kərdi

ƏQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkiş. əritməkdən, yeməkdən sonra qalıntı. artıq. aşqal. zibil