Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ƏQLİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əklinmək. əkinmək. əklənmək. əkləşmək. qatılmaq. qatınmaq. qatlışmaq. ulanmaq. ulnanmaq. ulnaşmaq. saplanmaq. saplaşmaq. saplınmaq. sapnışmaq. yapnanmaq. yapnaşmaq. yapşınmaq. yapnışmaq. əlavələnmək. əlavələşmək. zəmimə olmaq

ƏQLİYİNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkliyindən.
nərsəni boğumundan, əkliyindən (ək yerindən) ayırtmaq, oynatmaq, gəvşətmək, boşatmaq: kağşatmaq. kavşatmaq. koğşatmaq. kovşatmaq. köğşətmək. kövşətmək. qayşatmaq. qayşıtmaq. cayşıtmaq. cayşatmaq. cayqıtmaq

ƏQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğmə. əkmə.
endirmə. çarpıtma. meyillədirmə.
çevirmə. qıvırma.
becərilmiş. tərbiyət verilmiş. quduru olmayan. əklənmiş. qoyma. əğrəti. sünni. yapışılmış. doğal, təbiy olmayan.
əğrəti diş: qoyma diş.
əğrəti saç.
çevirmə. ətf.
istəyimi ona ətf etdim: əkdim.
göz əkmək: ətfi nəzər edmək.
yuların (cilovun) çevirmək: ətfi inan edmək.
əğmə. ərmə. axma. sinəc. ısnac. sıkınc. sikənc ( > şekənc (fars)). çin.
bəcəri. bəcərik. pərvəri.
əkmə mal: becərilmiş tərbiyələnmiş mal.
taxma. həlqə. bükmə. bükük. qıvrıq. taxılmağa, taxmağa yarıyan. qoyuya görə uyqun biçimdə əkilib, çarpılıb, düzəlmiş olan hər nərsə.
əğrim. örtü. çatı

ƏQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğmə. əymə.
bir yana əğrik, əğilmiş. qıvrıq. bükmə. bükük.
sürgünün salınan, keçirilən əğri, girdə keçidi, dəliyi, dəmiri.
yamala. imalə. yasırma. yatırma. meyillətmə.
yönəltmə. döndürmə. çevirmə.
əkməyə quşanmış (hazırlanmış), bir qarış dək ıslanmış topraq: qara evlək.
boyun əğmə: düşmə. sınım. qaptırı. bıraxma. vermə. riza. təslim

ƏQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmə.
oturtma. iqamə.
yerləşdirmə. iqamə.
artırıq. attırı. atlatı. yükləti. abraq. apraq. abartı. abartma. qabartma qabrat. qabartı. şişirtmə. şişirti. şişərti. böyütmə. böyütü. boylatı. boylatı. ötrəç. ötşürü. gəbrəti. qatma. ullatı. ullatıq. qozqırt. qozqatı. mindiri. mubaliğə. iğraq.
əkmək. geydirmə. örtmə.
biçdiyin taxılı, əkdiyin tuxumdan gör.
boyun əğmə: diz çökmə. olcamışi. sınım. düşmə. təslim. yeniliş. uyma. müti;, təslim olma. bıraxma. qaptırı. inqiyad

ƏQMƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğməc. əğrilmiş olan. yay. kaman. qovs

ƏQMƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğməcə. yamac. dağın aşağı doğru əğilmiş bölümü

ƏQMƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğməç. əğmənc. əğməcək. əğdi. əğrik. əğik. əyri. bükük. yay. kovus ( > qovs). başı əğri uzun sap. gəlbəri

ƏQMƏÇİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkməçilik. yüklətiçilik. gəbərtçilik. qabartıçılıq. qatmaçılıq. abraqçılıq. apraqçılıq. abartıçılıq. artırıçılıq. atlatıçılıq. attırıçılıq. aşırıçılıq. şişirtçilik. ötəçilik. ötşürçülük. ullaqçılıq. ullatçılıq. boylatçılıq. böyütüçülük. qozqırtçılıq. qozqalatçılıq. mindiriçilik. mubaliğəçilik. iğraqçılıq

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

{əğmək. əkmək}.
( i < > ə ) iğmək. salmaq. sallamaq.
başın aşağı iğib: salıb.
əğirmək. burmaq. qətləmək. nərsəni nəyin çevrəsinə sarmaq.
əkimək. əkqimək. ikəmək. becərmək. böyütmək.
o onu əkitti: o onu böyüttü.
əğmək. burmaq. bükmək. qayırmaq. qatırmaq. qatlamaq. rədd edmək. qadırmaq. qayırmaq.
əkmək. əbək. əbbək. (uşaq dilində).
qondqarmaq. dikəltmək.
tarımaq. (tuxum) səpmək. tarıtmaq.
darı tarıtmaq.
(bir nərsəni bir nərsəyə) artırmaq, qoymaq. ( dərman, yağ) yaxmaq.
yarama dərman əkən.
əğləmək. qıyşımaq. büknəmək. kəcnəmək.
tarmaq. tarıqmaq.
yağ içində pişirilmiş əkmək: qatlama. çalpaq. qoyman.
gizləmək. quylamaq.
dalı. geridə buraqmaq. qoymaq. başdan sovmaq. atlatmaq.
əğmək. əritmək. israf edmək. parayı havayı xarcamaq.
bax > əğirmək.
bir neçə teli, dalı, ipi, ipliyi birbirnə büküb, sarıyıb, bir tək ip düzəltmək. bükmək. küykərtmək. qatlamaq. dürmək. burmaq.
sırtını küykər: sırtını əğ.
dalı əğibdə alma dər.
öğrətmək. yumşatmaq. uyarlamaq. ılıqlamaq. ilikləmək. qanıqlamaq. qanıtmaq. qani; edmək. qandırmaq. meyilləndirmək.
yığmaq. toplamaq. toparlamaq. düzəltmək. birikdirmək.
bükmək. iğdişmək. əxdələmək.
çevirmək. sındırmaq. qırmaq. yıxmaq.
qıvırmaq. çarpıtmaq.
çarpıtmaq.
sürgülər əkmək: yeni dalları çarpıtmaq.
bükmək. qıvırmaq. çevirmək.
qanıtmaq. razılatmaq. ələ almaq.
yanatmaq. yanqatmaq. meyilləndirmək.
əkmək. ətmək. çörək. qazaş. məişət.
əkməyini çıxarmaq.
görəv. iş. qulluq. xidmək.
məni əkməkdən edəcəksiniz.
əkməyi dizində: keçəri qulluq, iş, qazaş.
quru əkmək: yavan əkmək. qatıqsız çörək.
pənir əkmək: yavan yemək. az qazaş.
əkməyinə yağ sürmək: istəyindən artığına çatmaq.
əkməğinə qoç {:
əli, qapısı açıq. səxi.
çörəyinə, parasına güvənən}.
kəndivi ək bir az.
əkilmədən iş yerin tutmaz.
nə edirik əkilmir: qanlmır. razı olmur.
dibinə darı əkmək: çox qurddalamaq. özənlə, diqqətlə nərsəynə uğraşmaq.
taldırmaq. bitgi dalın qırıb, kök salmaq üzrə toprağa batırmaq.
ağacın dallaını daldırmalı.
duz əkmək: duz çörək. ne;mət. ehsan.
duz çörək həqqi.
yuvarlaq əkmək, ətmək: somi. somun. sumun.
iplik ələmək: ipliyi ələməgədən keçirərax, sarmaq.
dibinə darı əkmək: ələmək. ələkləmək incə ələmək.
boyun əğmək: boyun vermək: boyun kəsmək. tab; olmaq

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğmək. əymək.
yampaytmaq. yatırmaq. yaplatmaq. yaslamaq. cıyırmaq. yığırmaq. buruşturçaq. pozmaq.
qırçın.
tava gırçını: tava əkməği

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmək. (t < > s) (əkin: ötiv. ösiv. ).
ösirmək. bağ oturtmaq. salmaq.
əldə edilən nərsə. qazanc. yaşama gərəkli gəlir.
yemək. çörək

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmək. əğmək.
səpmək.
üzərinə şəkər əkilib: səpilib.
bükmək. qaytarmaq. qaqırtmaq. basmaq.
güc işlədərək nərsəni bükmək, qaytarmaq, basmaq: qaqırmaq.
əğmək. əğirmək. qaqurmaq. qağurmaq. qayırmaq. bükmək.
qətləmək.
kiçik yağlı əkmək: qatmaca.
tarımlamaq. dölləmək. aşılamaq.
geridə bıraqmaq. başdan savmaq. atlatmaq. sıçramaq. sıçratmaq. itirtmək.
boşuna çıxartmaq, gidərtmək, xərcləmək, sərpəmək. sərf edmək. israf edmək.
pulun hər gəliyə əklədi bitirdi.
qazanc. girdəc. keçiniş. maaş. dəraməd.
çatmaq. yetmək. ərmək. ərişmək. barmaq. varmaq. nail, müvəffəq olmaq.
yoxaltmaq. yoxsullatmaq. yoxsun bıraqmaq, qılmaq. məhrumlatmaq.
pulunu əkdi.
qonaqlıqdan əkdi.
bizi əkib, özləri qonaqladılar.
edmək. yapmaq. qılmaq.
nə əkirsin.
əkib biçmək: nərsəni qurtarmaq.
əkrənçilik.
tökmək. sərpmək. saçmaq.
tuxum tökmək.
tuxumlamaq.
dərmək. dəğmək. tikmək.
qıyşartmaq. dəğişmək.
çəpmək. sapmaq. tərk edmək.
devirmək. çevirmək.
börkün sola devirdi.
əymək. bükmək.
dalı büküb alma dəğdi.
qanıtmaq. toxdatmaq. qane;, razı edmək.
səpmək. sərpmək. tuxmalamaq. tuxumlamaq.
iğmək. 1 yalamaq.
yatırmaq. bir yanlamaq. bir yana uyutmaq.
ər əkməyi, alan (meydan) əkməyi: ərin qazancı, arvadı üçün tapılan maldır, qolayca yeyilir.
ər əkməyi: obaşdan yeməyi. obaşdanlıq. səhər yeməyi.
əsgi toprağa, iyi tuxum əkərsin, buyruq (qismət) olsa göğəribdə görərsin. (buyruq: qismət).
yolun əğmək: yolunu sapıtmaq. yoldan eləmək.- əkmədən biçilməz: gərəyin yapmadan, istənilən sonuc alınamaz.
əkib biçmək: tarınlamaq. əkinləmək. əkinlə uğraşmaq.
əkən biçər, qonan köçər.
əkdiyin biçmək: yaptığın qarşıtın almaq.
əkməyindən edmək: işdən gücdən düşməsinə yol açmaq.
əkməyindən olmaq: işindən atılmaq.
əkməyinə qan doğramaq: çox sıxıntıya, üzüklüyə uğratmaq.
əkməyinə yağ sürtmək: kimsənin qazancına iş yapmaq.
əkməyin əlinə almaq: geçimini sağlayacaq duruma gəlmək.
əkməyin qazanmaq: geçimini sağlamaq.
əkməyini yemək: birinə çalışıb, geçimini sağlamaq.
əkməyi ilə oynamaq: qazancı, işi ilə oynamaq. qazancından, işindən olmasına yol açmaq. ilə oynamaq.
əkmək aslan ağzında: keçim sağlaması güc durum.
əkmək bulub, qatıq bulamamaq.
əkmək düşmanı: əş. qarı. arvad.
əkmək əldən, su göldən: çalışmadan dinliyin sağlamaq. bolluq keçim yaşamaq.
əkmək dadlısı: iki barmaq qalınlığında olan, xəmir dadlısı.
əkmək qapısı: iş, qazanc, keçim sağlanan, əldə edilən yer.
əkmək qovqası, qavqası, savaşı.
əkmək yemək: bir işdən qazanc sağlamaq, tə;min edmək.
ağız əğmək: yalvarmaq.
baş əğmək: müti; olmaq.
boyun əğmək. dizə gəlmək. diz çökmək. yenilmək. müti;, təslim olmaq.
əğib bükmə: çarpıtma. pozma. çarpıdış.- əkməkin yassı çeşitlərindən: dayaqa. dayama.
əkməyə yağ çalıb yedi: üzərinə sürdü.
kiçik qabarıq əkmək: kiçik pidə: koput. köpüt. göbüt. göbü. göpü.- əğib (əyib), büküb, oğub, yonub, aşındırıb, biçib öğrətmək, yetiştirmək, gəliştirmək, uyqulamaq. törpüləmək: əğələmək əkələmək.- əkmək bulub, qatıq bulamamaq.
boyun əğmək: baltanı bıraqmaq. təslim olmaq.
boyun əğmək: boyunlaşmaq. boynalmaq. boynanmaq. boynuna almaq. köçünmək. çökünmək. çökmək. enikləmək. yenikləmək. yenilmək. sınmaq. qaptırmaq. tanımaq. e;tiraf edmək: iqrar edmək.- boyun əğmək: qanıqmaq. qınıqmaq. qamanmaq. kəminmək.
kiçik, yuvarlaq, qalınca əkmək, çörək, kükə: qaqala.
(ağac) əğilib, bükülərək kərinmək, qopunmaq, qırılmaq: çanğılmaq. çalqılmaq. cayqılmaq.
bir dalı, nərsəni əğib, bükərək qırmaq, qoparmaq: qanğırmaq. qanqırtmaq.
qatıqlı əkmək: ispanaqlı çörək çeşiti.
bir əkmək az ye, işin özün gör.- ev çörəyi, əkməyi: qatmar. qatmarlı. qatqatı. qatlac. yağlac

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmək. əkmə. geydirmə. örtmə

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğmək.
bükmək.
baş əğmək: önündə əğilmək. yükünmək. çökünmək.
qıysaytmaq. bükmək. qıytıqlamaq. bükmək

ƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmək. qırcın. təndər. çörək.
tava gırçını: tava əkməği

ƏQMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğməz. əğilməz. çalışqan. işcən. dayanaqlı. dayanıqlı. dayanımlı. dayanışlı. dayanqan. dayınaqlı. dayınıqlı. dayınımlı. dayınışlı. dayınqan. dayanan. mətin. qeyrətli. səlabətli. sübatkar.
baş əğməz: uzlaşmaz. alışmaz. uymaz. tutmaz. düşməz. yarıqmaz.
yol bilməz, baş əğməz, baş əğər, yol bilməz

ƏQMİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmir. əkir.
tünd. əsmir. boğuq.
əkmir qanı: tünd boyalı, qaramtıl qan rəngi.
pozuq. bədəxlaq. iti xuylu

ƏQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əknə.
ağna. döşək, balış, yorqan kimi nərsələrin içinə doldurulmuş, qoyulmuş pambıq, saman kimi nərsələr.
ağna. döşək, balış, yorqan kimi nərsələrin içinə doldurulmuş, qoyulmuş pambıq, saman kimi nərsələr

ƏQNİŞİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

əknişim. bax >əğnişmə. əknişmə

ƏQNİŞİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğnişiş. əknişiş. bax > əğnişmə. əknişmə

ƏQNİŞİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

əknişit. əğnişit. bax > əknişmə. əğnişmə

ƏQNİŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğnişmə. əğnişim. əğnişiş. əğnişit. əknişmə. əknişim. əknişiş. əknişit. (yarıq, ayrıq, qırıq, sınıq nərsədə). ərnişmə. ərnişim. ərnişiş. ərnişit. düşnüşmə. düşnüşüş. tutnuşum. tutnuşma. tutnuşuş. tutnuşut. tutnuşış. qatnışma. qatnışış. qaynaşma. qaynaşım. qaynaşış. qaynaşıt. sapnışma. sapnışış. yapnışma. yapnışış. yamnaşma. yamnaşış. tapnışma. tapnışış. calnaşma. calnaşış. çatnışma. çatnışım. çatnışış. çatnışıt. çapnışma. çapnışım. çapnışış. çapnışıt. qavuşma. qavşuş. qavnaşma. qavnaşım. qavnaşış. qavnaşıt. qovuşma. qovşuş. qovnaşma. qovnaşım. qovnaşış. qovnaşıt. varnaşma. varnaşış. varnaşıt. barnaşıt. barnaşma. barnaşım. barnaşış. bağşınma. bağşınış. bağnaşma. bağnaşış. birnişmə. birnişiş. birləşmə. birləşiş. bitnişmə. bitnişiş. bitnişim. bitnişit. ulnaşma. ulnaşış. ulnaşım. ulnaşıt. ilnəşmə. ilnəşiş. yetnişmə. yetnişim. yetnişiş. yetnişit. gəlnişmə. gəlnişim. gəlnişiş. gəlnişit. vəsl, müttəsil olnuşma. ittisal. vəsl olma

ƏQRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğrə. iğrə < əkrə. yəhərin altından əklənən keçə, örtü

ƏQRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğrə. təkəlti keçəsi