Multilingual Turkish Dictionary Turkish

ATAULLAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
birleşik isim.
allah’ın bağışladığı, hediye ettiği, ihsanı, lütfü. ataullah efendi. (arapzade). osmanlı şeyhülislamı (
1785) şam, mekke, istanbul kadılıklarında bulundu

ATAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
bilinen, tanınmış

ATAÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
atalardan gelen, atalarla ilgili olan

ATİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

arapça-türkçe isim

ATİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sırtın üst kısmı.
berrak, saf, karışmamış, kıymetli.
eski, kadim, kühen, dirin.
azatlı, hür.
güzel genç kız.
çok hareketli, çevik, hızlı hareket eden.
asil.
hz. ebubekir'in lakabı. peygamber (s.a.s.)'in "sen ateşten kurtulmuş kimsesin" müjdesine kavuşmuş olmasından ötürü bu lakapla anıldığı söylenir

ATİKE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. atik). atike: kureyş kabilesinden zeyd b. amr'ın kızıdır. hicretten önce islamiyeti kabul etmiştir. medine'ye hicret edenler arasındadır. hz. ebubekir'in oğlu ile evlenmiştir. abdullah, taif te şehid olunca hz. ömer'le o şehid edilince zübeyr b. el-avvam ile, o da şehid edilince hz. hüseyin ile evlendi. ve hz. hüseyin de şehid olunca şehid zevcesi olarak anıldı

ATİLLA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
büyük, ünlü.
babacık.
savaşçı, fatih.
hun türklerinin büyük imparatoru (
453)

ATİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
bağış, bahşiş, ihsan. hediye.
gelecek, istikbal

ATKIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
atılmış. kumaş dokumada kullanılan tabir

ATLAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ata bin

ATLAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba.
düz, havasız, tüysüz.
büyük harita.
atlas okyanusu.
kuzey afrika'da fas, cezayir'i geçerek tunus körfezi'ne kadar uzanan sıradağlara verilen ad

ATLIHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ata binmiş süvari.
birleşik isim. atlıhan: alınca hanın oğlu. tatar'ın kutsal göbek soyundan sekizinci kuşak

ATSAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
susuz, susamış, teşne

ATTAB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
yumuşak huylu. sertlik yanlısı olmayan. uyumlu. attab b. esid. sahabeden. mekke valiliği yapmıştır. rasulullah tarafından atanmıştır

ATTAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
güzel kokulu bitki özleri, yağlan vb. satan, güzel koku ticareti yapan kimse.
ilaç maddeleri vb. şeyler satan adam.
mahalle aralarında bazı baharatlar ile iğne, iplik vb. satan dükkan sahibi. attar: meşhur iranlı şair

ATUF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
birine sevgisi olan, sevgi duyan. allah'a karşı sevgi duyan

ATUFET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
şefkat, merhamet

ATYEB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
çok güzel, pek güzel

ATIF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çevirme, meylettirme, imale.
yükletme, birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme, hami, isnad.
yüzünü çeviren, meyleden, mail, müteveccih.
merhamet sahibi, şefkatli, acıyan.
beğenen. atıf efendi (mehmet kuyucaklı. (-ist. 1847). osmanlı matematik bilgini. şam ve istanbul kadılıklarında bulundu

ATIFA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. atıf)

ATIFET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
birine iyi niyet ve sevgi ile yönelme, teveccüh, meyi.
karşılık beklemeden gösterilen sevgi, ihsan

ATIL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
girişken ol, ilerlemek için çaba göster

ATILAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ünlü, namlı, şöhretli.
atilla'dan sonra tahta geçen ünlü hükümdar

ATILGAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
karşısına çıkabilecek engellerden ve tehlikelerden korkmadan her zaman ileriye atılan.
karşı çıkan, çekinmesi olmayan, cüretkar.
hevesli

AVCI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er. l. avlanan, av sporu yapan kişi.
bir şeyi elde etmeye uğraşan.
osmanlı sarayında şikariler diye adlandınlan askeri grup