Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
FADIL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(bkz. fâzıl)

FAHAMET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
fahimlik, ululuk.
itibar, kıymet, değer

FAHHAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok övünen, kendini çok metheden.
çanak, çömlek, toprak testi.
saksı

FAHİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
akıllı, anlayışlı, kavrayışlı.
ulu, büyük, sayan

FAHİME : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. fahim)

FAHİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
övünülecek, iftihar edilecek.
şerefli, kıymetli.
parlak, güzel, mükemmel

FAHİRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. fahir)

FAHREDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin övdüğü, diniyle övünen. dinin seçkini. fahreddin razi: (rey
horat 1209). müfessir, kelamcı. dilbilimci. fizikçi. tıpçı

FAHRİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir karşılık beklemeden yalnızca şeref ve iftihar vesilesi olarak kabul edilen iş. (iş, sıfat, unvan). fahri aza, fahri üye; maaşsız, ücretsiz veya müessese için gurur kaynağı olan kişi

FAHRİYYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. fahri). islami edebiyatla, şairlerin kendi vasıflarından, faziletlerinden ve şairlik kuvvetlerinden bahsettikleri şiirler. daha çok kasidelerin bir bölümü bu şekildedir

FAHRUNNİSA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. fahir).
çok övünen, şanlı, şerefli, onurlu kadın

FAİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

farsça-arapça isim

FAİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
üstün, seçkin, yüksek, ileri.
mümtaz, manevi olarak üstün olan

FAİKA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. faik)

FAİZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
fevz bulan, muradına ulaşan, başarı kazanan. kur'an'da müslümanları vasfetme sadedinde birçok yerde geçmektedir

FAİZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. faiz)

FAKİH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er. l. bir şey bilen yahut anlayan kimse.
fıkıh ilminde üstad. islam hukuk bilgini

FAKI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
fakih'ten bozma kelime. anadolu'da okuryazar ve bilgili imam, hoca gibi kimselere eskiden verilen unvan

FALİH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
felaha eren, başarı kazanan, muradına eren.
toprağı süren, eken

FAR. : Turkish Turkish Ansiklopedik

farsça

FARABİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(t.h.i.) er.
950 yıllan arasında yaşamış ve aristo felsefesinin islam aleminde yayılmasına yol açmış türk filozofudur. kendisine muallim-i sani (aristo'dan sonra
üstad) unvanı verilmiştir. eserlerinin ibn-i sina üzerinde büyük tesiri vardır. kanun dediğimiz çalgının mucididir. asıl adı "ebu nasır muhammed'tir

FARİS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
atlı (süvari).
binici, ata binmekte maharetli.
ferasetli, anlayışlı.
iran'ın güneyindeki şiraz vilayeti

FARİSE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. faris)

FARUK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
haklıyı-haksızı ayırmakta güçlü olan.
doğruyu yanlıştan ayıran.
keskin.
hz. ömer'in lakabı; haklıyı haksızdan ayırederek adaleti tam yerine getirmekte ün kazandığı için "faruk" kelimesiyle adlandırılmıştır

FARYAB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
dere ve ırmak suyu ile sulanan yer.
eski horasan'da delh'e yakın bir şehir