Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
HUDAYİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
allah'a mensup, allah'ın yarattığı

HUDEYBİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
mekke'den ağır yürüyüşle 17 km mesafede bir vadi.
islam tarihinde hudeybiye musalahası olarak bilinen anlaşmanın yapıldığı yer

HULAGU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
moğol hükümdarı olup, iran'da moğol hanedanının kurucusudur

HULKİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hulk, yaratılışla ilgili, doğal tabi.
iyi ahlaklı, iyi huylu

HULUSİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
halis olan, saf, iç temizliği.
samimi, candan.
(bkz. halis)

HUMEYRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
beyaz tenli kadın.
hz. aişe'nin lakabı

HUNALP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
cesur, kahraman

HUNDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
sükun, sulh ve mütareke, (bkz. hudeybiye).
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

HURDAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
farsların kullandığı şemsi senenin
ayına verilen isim

HURİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
cennet kızı.
sevgili.
daha çok lakab olarak kullanılır

HURİSER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) ka.
cennet kızlarının başı, hurilerin başı

HURİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat

HURREM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
şen, sevinçli, güleryüzlü, gönülaçan, taze, hoş.
bir yazı sitili.
hurrem sultan: kanuni sultan süleyman'ın gözde zevcelerinden. osmanlı siyasetinde etkin rol oynayan hanımlardan

HURŞİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
güneş, aftab, mihr, şems.
türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır

HUSREV : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hükümdar, padişah

HUZUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
baş dinçliği, gönül rahatlığı, dirlik, erinç

HZ. : Turkish Turkish Ansiklopedik

hazreti

HÂZİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
zafer kazanan, galip, hazimete uğratan

HÂZİME : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
sindirici kuvvet, (bkz. hazim)

HÜCCET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
senet, vesika, delil.
seçkin alimlere verilen unvan.
hüccetü'l-islam: gazali

HÜDAİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(bkz. hüdayi)

HÜDAVENDİGAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
amir, hükümdar.
osmanlı padişahlarından ı. murad'ın ünvanı

HÜLYA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
kuruntu

HÜMA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
devlet kuşu.
saadet, mutluluk

HÜMEZE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
birini arkasından çekiştirmek. kur'an-ı kerim'in
suresinin adı. isim olarak kullanılmaz