Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
MECUT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
talihi açık, mutlu, şanslı kimse

MED'UV : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
davet olunmuş, çağırılmış, davetli. hz. peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden

MEDAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
dayanak.
dönence. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MEDENİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
medine'ye mensup, şehirli, şehir halkından olan.
bir memleketle ilgili olan.
terbiyeli, görgülü, nazik. daha çok lakab olarak kullanılır

MEDİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
uzun, çok uzun süren. arap aruzunun
bendi

MEDİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. medid)

MEDİH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu

MEDİHA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. medih)

MEDİNE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
arabistan'da bir şehir. hz. peygamberin kabrinin bulunduğu şehir. hacıların mekke'den sonra ziyaret ettikleri şehir

MEDÂ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.). mesafe. son. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MEFAHİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
iftihar edilecek, övünülecek şeyler. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MEFHAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
övünme. övünmeye sebeb olan, güvenmeyi gerektiren. mefhar-i kainat: muhammed (s.a.s.)

MEFHARET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
iftihar duyma, övünme

MEFKURE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
ülkü, ideal

MEFRUZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
farz olunmuş, varsayılmış

MEFRUZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. mefruz)

MEFTUH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
açılmış, açık.
ele geçirilmiş

MEFTUHA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. meftah)

MEFTUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
fitneye düşmüş, sihirlenmiş.
gönül vermiş, tutkun vurgun. hayran olmuş, şaşmış

MEFTUNE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. meftun)

MEHDİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
kendisine rehberlik edilen. allah tarafından hidayet verilmiş olan.
doğru yolu tutan.
şiilere göre 12 imamın sonu

MEHDİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. mehdi)

MEHİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
heybetli, azametli, korkunç (mehub).
arslan (esed, gazanfer, haydar, şir)

MEHİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
ay

MEHLİKA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
ay yüzlü güzel