Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
NİZAM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dizi, sıra. düzen, usul, tertip, yol, kaide.
kanunlar.
hindistan'daki küçük devletlerin hükümdarlığı. nizamüddin: dinin nizamı, düzeni.
dilimizde "nizamettin" olarak kullanılır

NİZAMİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
usulüne uygun, terkipli, düzenli.
kanun ve nizama ait, onunla ilgili. nizami; iran'ın en büyük şairlerinden olup, genceli'dir

NİŞAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
im, iz, belirti.
amaç, hedef.
tuğra, madalya

NİŞANBEY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(fti.) er.
(bkz. nişan)

NUH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
nuh peygamber. kur'an-ı kerim'de ismi geçen 25 peygamberden baştan
sırada gelen kişi. zamanında nuh tufanı olmuştur. kur'an-ı kerim'in
suresinin adı

NUHAYLE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
irak'ta, kufe'ye yakın bir mevki

NUHBE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
herşeyin seçilmişi, seçkin, seçilmiş, aydınlanmış

NUHCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er.
(bkz. nuh)

NUHİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
nuh'a ait, nuh ile ilgili. pek eski

NUMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
kan.
gelincik. hanefi mezhebi'nin imamı, nu'man b. sabit

NUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
aydınlık, parıltı, parlaklık, niran.
mekke'deki hıra dağı. ışığın bir şeye yansımasından meydana gelen parlaklık. zünnureyn: hz. peygamberin 2 kızıyla evlendiği için hz. osman'a verilen unvan, onur sahibi. kur'an-ı kerim'in
suresinin adı

NURAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) ka.
nur, ışık al, ışıklı ol

NURALEM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
evrenin nuru, alemi aydınlatan

NURALP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er.
nurlu, yiğit

NURAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
ışıklı. nurlu, nura ait

NURANİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
ışıklı, ışık saçan. saygı uyandıran, nurlu

NURATAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er.
(bkz. nuralp)

NURAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) ka.
ışık saçan ay. ayın en çok ışık saçtığı dönem

NURBAKİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sürekli aydınlık olan, nurlu sabah

NURBANU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) ka.
nur yüzlü hanım, gelin, prenses.
nur ve banu'dan birleşik isim

NURBAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er.
nurlu, aydınlık kimse

NURCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) ka.
canlı, neşeli, hayat dolu

NURCİHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) ka.
cihan'ın nuru, ışığı. dünyaya ışık saçan. türk-hind imparatoru cihangir'in zevcesi

NURCİVAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) er.
parlak, neşeli, genç.
mert, gözüpek, genç

NURDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) ka.
nur'a ait, nurdan yapılmış