Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
ÇAĞAÇAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çağ açacak kimse

ÇAĞKAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
canlı, dinamik, çalışkan

ÇAĞLA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
olgunlaşmamış meyve, bazı meyvelerin olgunlaşmadan, henüz yeşilken yenen hali

ÇAĞLAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
çağlayan, şelale (bkz. şelale).
erkek ve kadın adı olarak da kullanılır

ÇAĞMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çağın insanı

ÇAĞNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çağın nuru, zamanın nuru.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÇAĞRI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çakır gözlü.
mavi hareli göz. çağrı bey (
1060). büyük selçuklu devleti hükümdarı tuğrul beyin kardeşi. çağrı bey müslüman olduğunda davud ismini aldı. kardeşi tuğrul ise muhammed ismini almıştır

ÇAĞILI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
çağla ilgili.
çakıl.
çağla.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÇAĞIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
yıldırım, şimşek.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÇELEBİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(s.) er.
efendi, nazik ve kibar.
şehir terbiyesi almış okuryazar kimse.
osmanlı devletinin ilk devirlerinde şehzadelere verilen unvan. musa çelebi, süleyman çelebi.
mevlevi tarikatının başı bu adla anılırdı. mevlana veya hacı bektaş soyundan olan kimse

ÇELEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
yakışıklı delikanlı.
tepelerin kar tutmayan kuytu yeri.
açıkgöz, becerikli, kurnaz.
evlerin dışında bulunan saçak

ÇELGİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
yaralanarak kaçan av hayvanı

ÇELİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
su verilip sertleştirilen demir.
çok güçlü kuvvetli.
kısa kesilmiş dal

ÇELİKEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çelik gibi güçlü el

ÇELİKER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çelik gibi güçlü kimse

ÇELİKHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
güçlü hakan, yönetici

ÇELİKKAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
güçlü soydan gelen kimse

ÇELİKSU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. çelik)

ÇELİKYAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
güçlü, kuvvetli

ÇELİKÖZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. çelik)

ÇEMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
salına salına yürüyen.
nazlı sevgili

ÇEMENZAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
otlak. çimenlik

ÇERAĞ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
yağ kandili, lamba, mum.
atın şaha kalkması.
çırak edilme.
bir memuriyete ve ihsana nail olan.
vazifesinden emekli edilen

ÇERİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
asker, savaşçı

ÇERME : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çay kıyılarında sulu ve yeşil yer.
akarsuların topraktan çıkan sızıntısı.
kaynak