Multilingual Turkish Dictionary Turkish

ÖZTİMUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özü demir gibi güçlü

ÖZTİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ruhun özü. sağlam bir ruh yapısı olan

ÖZTİNEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
öz tinel

ÖZTİNER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ruhsal yönden sağlıklı erkek. (bkz. tiner)

ÖZTOYGAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. toygar)

ÖZTUNA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
(bkz. tuna).
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZTUNÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özü tunç gibi güçlü olan

ÖZVER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
öz ver

ÖZVERDİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
öz verdi

ÖZVEREN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özveride bulunan, fedakar

ÖZVERİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
bir amaç ya da kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakarlık.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZYAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
yay gibi çevik ve atılgan yapılı.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZYURT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
anavatan, anayurt.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZYUVA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
ata evi, dönülecek asıl yer.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZYÜREK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
güçlü korkusuz

ÖZÇAM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
öz çam

ÖZÇELİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özü çelik gibi sert ve güçlü

ÖZÇEVİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
canlı, çevik, hareketli kimse

ÖZÇIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özü doğru, saf, temiz kimse

ÖZÇINAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
öz çınar

ÖZÖNDER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
gerçek önder

ÖZÖZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
gönlü geniş kimse.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖZÖĞE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
bir şeyin aslı, özü

ÖZÜAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
özü tertemiz olan kişi

ÖZÜDOĞRU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
dürüst ve doğruluğu ilke edinen