فنر
فنر : تورکجه فارسجا
ا.[یو]فنر. فانوس. فنر (اتومبیل، ساعت و غیره). کبودی و خونمردگی که در صورت پدید آید. به صورت «فنار» به معنای مشعل، مناره که بر آن آتش افروزند تا راهنما باشد، چراغ بادی، چراغی که باد آن را خاموش نکند، در عربی کاربرد دارد. [فرهنگ معین معتقد است این واژه از زبان یونانی به ایتالیایی و از آن زبان به فرانسوی و سپس به تورکی و عربی راه یافته است.ش]
فنر : تورکجه تورکجه
[باخ]فنار
فنر : یابانجی سوزلره قارشی
səgək(izah: (< səkmək: atılmaq).)