QANQ

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{qanğ. kank}.
bax > qan.
qan. ata. kan. soy.
ata. baba.
təkərlək.
girdə. tabla.
suçluların boyunlarına vurulan qalın tumruq.
çanğ. qanğı. çanğı. qanqal. çanqal. həlqə. dəmir həlqə > qanğı > qağnı (: təyər). təyərli, çaxlı daşqa

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanğ. qaq. gah.
ganğdan. qağdan. gahdan. qanğda. bə;zən. arasıra.
bir çağ boşluğu, aralığı.
gahdan: hərdən. qaqda. qanğda qanda. haçansa. qaçansa. kimi çağ. kimi vaxt. bə;zən.
gahdan: çağdan
. gah gah: çağ çağ.
gahı bu gahı o: çağın bu çağın o.
gah. bir.
gah nala, gah mıxa vurma: bir nala, bir mıxa vurma.
kah (fars) ( < kav. kov). boş

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanğ. qazın çıxardığı səs.
qanğ edmək: qaz səsi vermək

QANQ : Turuz Dictionary

kanğ. gənğ. kənğ. nənğ. dənğ. dəh. zənğ. var. dövlət. para. pul. mal mənal. (nəsnə. çiz. şey).
çalışqınan dəh qazan.
o dəh ona yaradı: o şey ona yaraşdı, faydalı oldu

QANQ : Turuz Dictionary

qanğ.
{kanğ kan kenğ ken (# kəm kem)}.
qağ. ördək, bir para quşların çıxardığı səs.
ördək uçar qağıldar, aşan sular çağıldar. ¶-qanq qalmaq: qınğ qalmaq: gic, çaşıb qalmaq.
bu qıtlığa qanğ qaldıq

QANQ : Turuz Dictionary

kik. hankı. hançı

QANQ : Turuz Dictionary

tanğ. vanğ. kanğ. böyük qazan. aşlav

QANQ : Turuz Dictionary

kanğ. gənğ. kənğ. nənğ. dənğ. dəh. zənğ. var. dövlət. para. pul. mal mənal. (nəsnə. çiz. şey).
çalışqınan dəh qazan.
o dəh ona yaradı: o şey ona yaraşdı, faydalı oldu

QANQ : Turuz Dictionary

qanğ.
{kanğ kan kenğ ken (# kəm kem)}.
qağ. ördək, bir para quşların çıxardığı səs.
ördək uçar qağıldar, aşan sular çağıldar. ¶-qanq qalmaq: qınğ qalmaq: gic, çaşıb qalmaq.
bu qıtlığa qanğ qaldıq

QANQ : Turuz Dictionary

kik. hankı. hançı

QANQ : Turuz Dictionary

tanğ. vanğ. kanğ. böyük qazan. aşlav

QANQ : Az Turkish Farsi

(2)
در تركي قديم «قانْق» به معني چرخ و هر چيز لوله مانند بوده؛ امّا در تركي قشقايي به تنهايي كاربرد ندارد. قانقا (qanqa)
دود، دود آتش. (چون دود اجاق در هم پيچيده و چرخ مي‌خورد، لذا بدين نام خوانده شده است.) قانقال (qanqal)
نام نوعي گياه خاردار با برگهاي دايره‌وار.
قسمتي از گلولة نخ كه بطور يكنواخت روي هم پيچيده و جمع مي‌شود. قانقود
هيولا، بزرگ و بلند، روي هم پيچيده و جمع شده. (شورباخورلو) قانقور (qanqur)
فعل امر از مصدر «قانقورماق» (چرخ زدن و به عقب برگشتن) قانقورلانماق (qanqurlanmaq) = قانقورولماق (qanqurulmaq)
دور زدن، به عقب برگشتن و پشت سر را نگاه كردن.
برخاستن و قيام كردن.
غلت خوردن، غلتيدن. (← قانريلماق) قانقوز (qanquz) = قانقيز (qanqız)
نوعي جعل، از انواع قاب بالان. (شورباخورلو)