ÇALAÇUQ

ÇALAÇUQ : Turuz Dictionary

çalacıq. çılacıq. çılaçuq. çırağı. çıravı. çalağı. çalavı. çalafı. çalağ. çalav. çarağı. çaravı. çarağ. çarav. qılağı. qılavı. qılafı. qılağ. qılav. qılaçıq. qılaçuq. qırağı. qıravı. qıyağı. qırağ. qırav. çılağı. çılavı. çılafı. çılağ. yalağı. yalavı. yalafı. yalağ. yalav. yalacıq. yalaçuq. yarağı. yaravı. yarağ. yarav. yelən. yelər.
qılınc, piçaq yarası, izi.
təbsirə.
iv. yiv. oyuq. sav. (ivli. oyuqlu. savlı)
qılağız. qılağuz.
incə sap.
dişsap. diş sapı.
qıl kimi qalan iv, iz.
kəsginlik. çalqınlıq. çalaqınlıq. çarqınlıq. çaraqınlıq. yarqınlıq. yaraqınlıq. yalqınlıq. yalaqınlıq.
gilandar. girəndir. köpə. haşiyə. sıyma. sırma. sirmə. kənarə. (gilandarçı. girəndirçi. köpəçi. nərsənin qırağın basdıran. sıymac. sırmac. sirməc. haşiyəçi. kənarəçi).
qoşa yelən: cüt köpə, haşiyəli