ƏQİNC
ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary
əğinc. ( < əğmək. əğrilmiş nərsə. bir yerdən əğilib qopuqmuş duran nərsə). ur. siqil. səqil. ziqil. ziyil. şişəc. səkpil < metatez > səpgil
ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary
əğinc.
dəğinc. dərinc. dərilmiş. qatlağ. qatlaşıq. əğindirik. əyindirik. əğrindirik. əyrindirik. çevirmə. qıvrıq. zəvar. yaxa, ətək qırağında edilən qıvrıq. qıyıq.
çıxıntı. bez. bezə. yumru. bükz. bükəz. quddə. ur.
çıxıntı. çıxın. çiban. tümsək.
ur. ət bəni, xalı. çıxıntı. çıxın.
siğil. ziyil. ziğil (< səkmək: atılmaq). çıxıntı. çıxın.
çıxın. anormal