Multilingual Turkish Dictionary

ƏQİNC

ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğinc. ( < əğmək. əğrilmiş nərsə. bir yerdən əğilib qopuqmuş duran nərsə). ur. siqil. səqil. ziqil. ziyil. şişəc. səkpil < metatez > səpgil

ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğinc.
dəğinc. dərinc. dərilmiş. qatlağ. qatlaşıq. əğindirik. əyindirik. əğrindirik. əyrindirik. çevirmə. qıvrıq. zəvar. yaxa, ətək qırağında edilən qıvrıq. qıyıq.
çıxıntı. bez. bezə. yumru. bükz. bükəz. quddə. ur.
çıxıntı. çıxın. çiban. tümsək.
ur. ət bəni, xalı. çıxıntı. çıxın.
siğil. ziyil. ziğil (< səkmək: atılmaq). çıxıntı. çıxın.
çıxın. anormal