UÇURUCU
UÇURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary
uçrucu.
uçuran. öçürən. öçürucü. öçürcü. çökrən. çökürən. çökürücü. çökrücü. ( köçürən. köçrən. köçrcü. köçürcü). söndürücü. söndürcü. söndürən. yatıran. yatrıcı. yatırıcı. çəkitici. çəkitci. çəkitən. çəktirici. çəktirci. çəktirən.
uçurducu. uçdurucu. (ç y ) uydurucu. muxəddirə.
uydurucu, uçurducu, uçdurucu, muxəddirə öğələr, maddələr: neşə. uça < uçra. ötə
UÇURUCU : Azerbaijani English Dictionary
s. shattering, crushing; uçurucu zərbə shattering / crushing blow; uçurucu zərbə vurmaq to deal* / to strike* a crushing blow [to]