آتی داغا بوْشلاماق

آتی داغا بوْشلاماق : تورکجه فارسجا

در روستاهای کوهستانی که ییلاقهای کوهی دارند، در چندین سال قبل که قیمت اسبها زیاد نبود و اگر اسب قوی و زرنگی بود، آن را در اواخر تابستان که کار مردم تا اندازه‎ای تمام شده است برده و در ییلاق همراه با بقیه اسبان رها می‎کردند که شبانه روز آنجا بچرند و هر چند گاهی به آنان سر می‎زدند. گرچه چوپانان روستا نیز شبها در کوه می‎ماندند. از آنجا که اسبها روش دفاع از خود را در مقابل گرگ به خوبی بلد هستند، به ندرت اتفاق می‎افتاد که اسبی را گرگ بخورد و گاهی اسبها تا بارش برفی که منجر به طویله رفتن زمستانی حیوانات می‎شد، در کوه می‎ماندند و هنگامی‌که آنها را به ده می‎آوردند، خیلی چاق و خوش رنگ بودند که در این حالت آنان را «دورخوملو» یعنی برازنده، شکیل، خوش آب و گل می‎گویند