تارماق
تارماق : تورکجه فارسجا
پنجه ی حیوانات درنده
تارماق : تورکجه تورکجه
[تاثیرلی ائیلم]داغیتماق، یاریق یاریق و تئل تئل ائتمک. {سومئرجه ‹تار، دار›: داغیتماق، یاریق یاریق ائتمک؛ دیوان لغات تورک ده ایشله نیبدیر؛ بو کلمه دیواندا داغیتماق و یایماق و آییرماق مفهوموندا ایشلهنیب،بو سؤزون آد حالتی¬ده دار:«داراشلیق و قارانلیق یئر» معناسیندا گلیب البته تارماق سؤزوندن تئل مفهومونودا دوشونمک اولار نئجه¬کی داراماق سؤزونده (تئل تئل ائتمک) بونو گؤروروک، بولاری نظره آلارساق تارماق سؤزو چوخ کلمهلرین کؤکودور (ایکی آچی ‹ › ایچینده اولان کلمهلر عیناً دیواندا ایشلهنیب): تالاماق (داغیتماق)، دالاماق (وورماق، ساشماق)، داراماق، داراق، تاراج/تالاج، دارماداغین› تارما داغین، تاریماق (اکین اکمک= توخومو داغیتماق)، تارلا= تاریم› ‹تاریغ› (توخوم داغیدیلان یئر)، دیرناق ‹تارماق›، بو سؤزدن دیرناق لاماق ‹تیرمالاماق›تارمالاماق،دیرمانماق،دیرماشماق، دیرمالاماق، چیرمالاماق، چیرمانماق، جیرماق لاماق، جیرماق، جایناق؛ تالاش› (تاراش›تارماق+اش:چالیشما، فارسجا تلاش و تاراندن بو کؤکدندیر)، تاراز (تراس، درزی، طراز، طرّاز)، دالاماق (تاراماق)؛ تارماق¬سؤزونه باغلی تار/دار سؤزوده بیر نوع داغینیقلیغی و اوٌزونتونو آنلاتیر و داروماق و دارونماق سؤزو دیواندا سیخیلماق مفهوموندا گلیب،یئنه¬ده تارتماق /دارتماق سؤزوده گرمک و چکیب سیخماق آنلامیندادیر؛ (ت‹تار›:بیربیرینه سیخیلمیش آغزی باغلی تولوق)؛ دارتماق سؤزوندن تارتیشماق (بیربیرینی ازمک مفهوموندا) دوزهلیب، آیدیندیرکی بو کلمه فارسجا تار، تاریک› تار+ایق، تاراندن، تارومار،تاراج، تالان کیمی کلمهلرین کؤکودور، آوروپا دیللرینده ده بو کلمهدن آلینان چوخلو کلمهلره اشاره ائتمک اولار}