دان
دان : تورکجه فارسجا
سپیده
صبح
سپیده ی سحر
با ارزش
فوق العاده
دان : تورکجه تورکجه
[ظرف]سحر تئزدن، گوٌنون دوْغماسینا آز قالمیش، هاوانین ایْشیق لانما واختی (فا:فجر، سپیده سحر). dawn {سومرجه‹آن،دانگ›: گؤی و جنّت؛ دیوان لغات تورک ده ایشله نیبدیر‹ تان، تانق= تانگ›: سحر،خارق-العاده¬شئی، ‹تین›:روح،‹تَن›:وجود؛ بو کلمه دن دوٌزه¬لن کلمه لرین معنالاریندا قوتساللیق، روح، وجود و آیدینلیق مفهومو گؤروکور، اؤرنک اوٌچون(دیواندا گلن کلمه¬لرآچی‹›ایچینده¬گؤسته-ریلیبدیر):‹تن›:وجود،‹تنه›:دانا، ‹تنگ›:فرصت،دان¬چاغی، ‹تانق، تان›: خارق¬العاده شئی، دان چاغی، ‹تین›: روح،‹تینماق›: دینج¬اوْلماق، ‹دینگلاماق، تینگلهمک›: دینلهمک، دینجلمک، ‹دینگک، تنگه› هاوا، گؤی، تنگیتمک، تنگمک (هاوایا دوْغرو گئتمک)، تان› دان: سحرچاغی، آخشام اسن سرین یئل، ‹تنگ›:دنک، تعادل (دوٌزگون)، ‹تنگیز›:دنیز، ‹تنگری›: تانری، تنه›دنه (دانا، بیر شئیین روحونو داشییان دانا)، تینگ (گنج آغاج، هاوایا دوغرو گئدن شئیی)؛تن و تین سؤزو سوٌمئر دیلینده ایشلهنیردی و سانیلیرکی دین سؤزو بو کلمهیه باغلی اولاراق عربجهیه گئچمیشدیر، اینگیلیزجه ده ایشلهنن dawn (دان)، day (گوندوز)، thank (تشکّر) کلمهلری بو کؤکه باغلی اولمالیدیر، اینگیلیزجه سؤزلوکلرده بو کلمهلرین کؤکونو اسکاندیناوی دیللرینه باغلاییرلار، چوخ بیلگینلره گؤره اسکاندیناوی دیللری تورکجه ایله کؤکداش¬دیلار، بو کلمهنین قارشیت آنلامی اوْلاراق توٌن کلمه¬سی قارانلیق گئجه و دار بیر یئر آنلامیندادیر، آیری دئییشله دان؛تین سؤزوندن دوٌزه¬لن تنگ و تینگ کیمی کلمه¬لرده یوخاری و هاوایا دوغرو گئتمه و توٌن دن دوٌزه¬لن سؤزلرین مفهوموندا آشاغی و قارانلیقا دوْغرو معنالاری گؤروکور، و بیرسیرا کلمه¬لرین کؤکو توٌن سؤزونه باغلانیر، اؤرنک: توٌنگ (آغزی دار بارداق)، توٌنبک (آغزی دار بیر چالقی آلتی)، توٌنئل (قارانلیق یئر آنلامیند)، توٌنَتمک، تونهمک (گئجه¬لهمک)، توٌنَک (توستاق¬خانا)، توٌنَرمک (گئجه اوْلماق)، توٌنَهریک (قارانلیق، مزار)، توٌنلوک، توٌنگلوک: (پنجره، قارانلیقدان ایشیغا بیر یول)، توٌنلوک (ازدحام)، توٌنلهمک (گئجهلهمک)، تینجیخماق سؤزوده پوْزولان شئی اوچون¬دئییلیر و اصلینده توٌنجومک سؤزودور، یئنه¬ده تنگیمک، تنگه گلمک (بئزار اوْلماق)، توٌنگوشمک (باش اَیمک)، تنگه، تنگ (تانگماق (سن): باغلاماق، بوٌرمهلهمک) سؤزلری توٌن سؤزونه باغلیدیلار}