Multilingual Turkish Dictionary تورکجه فارسجا - قشقایی

بول وئردي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ابيوردي، نام طايفه‌اي از ايلات كشكولي، دره شوري، ششبلوكي و …

بولبول : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بلبل، عندليب

بـولْچ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: درخشش، برق، سوسو. (← بـورچ)

بولْيوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بوريا، حصير. (ريشة كلمه از «بور» (بريدن) است.)

بوم : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
صداي شليك يا انفجار.
بمب، جسمي كه درون آن مواد منفجره باشد. بومبار (bumbar) = بومباران (bumbaran)
بمباران پرتاب بمب. بومّولاماق (bummulamaq)
صداي انفجار به گوش رسيدن

بوم : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
از پيشوندهاي كمياب تركي كه كمال و فراواني را برساند. مانند
بوم بوْز (كاملاً خاكستري) بوم بوز (خيلي سرد، كاملاً يخ)

بومادير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: گوجه، گرجه فرنگي

بومبور : تورکجه فارسجا - قشقایی

همه، همگي. (← بون1، بونبور)

بون : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
بام، پشت بام خانه. بونتورّه (bunturrә) = بونتورّه‌ك (bunturrәk)
غلتك

بن، ريشه، جايگاه اصلي.
نژاد، اصل و نسب. بونا (buna)
بنه، جايگاه. بون ‌بور (bun bur) = بومبور (bumbur)
از بن و ريشه، همه، همگي. بون ‌بور اوْلماق (bun bur olmaq)
محو شدن، كاملاً از بين رفتن. بونتال (buntal) = بونتول (buntul)
بنه، منزل، جايگاه.
طايفه، گروه، دسته. بونتور (buntur)
دو رشتة نسبتاً ضخيم كه در كنارة فرش بافته مي‌شود. بون جو (bun cu) = بون جوغ (bun cuğ)
سر چشمه، سرآغاز جوي آب. بون دوْوا (bun dova)
داروهاي اصلي، دواها و داروهاي گياهي كه در هنگام تهيّة روغن حيواني در ته ظرف باقي مي‌ماند و در تركي به آن «دارتي» مي‌گويند. بونكَن (bunkәn)
بُن كن، از ريشه كنده شده، همه، همگي. بونكو (bunku)
بنكو، تيره، طايفة كوچك و كم جمعيّت. بونگاه (bungah)
بنگاه، جايگاه فروش اجناس. بونوچّا (bunuçça)
بنيچه، گروه، دسته، صنف. بونوس (bunus)
بن، ريشه، اصل و نژاد. بونوسلو (bunuslu)
داراي بن و ريشه، اصيل و نژاده. بونو سورخ (bunu surx)
بن سرخ، نام گياهي از خانوادة سير كه ريشه و ساقة اصلي آن به رنگ قرمز است و اصولاً در مناطق سردسيري مي‌رويد. بونيا (bunya)
بنيه، توانايي

بونج : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كار كرده، كهنه و نا مرغوب، كم ارزش. بونجا (bunca)
بوته، ته ماندة گياه بوته‌اي. قوْي تا مال بوتّا-بونجادان يئيه. (بگذار تا حيوان از اين بوته‌ها و ته ماندة بوته‌ها بخورد.)
منزل، منزلك، خانه. بونجال (buncal)
كالاي كم ارزش منزل، جنس نا مرغوب. بونجالا (buncala) = بونجه‌له (buncәlә)
موي آشفته، موهاي در هم و مجعّد. بونجوق (buncuq) = بونجول (buncul)
منزل، منزلك.
جنس نامرغوب، كالاي كم ارزش

بونچ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (← بونج) بونچا (bunça) = بونچاق (bunçaq)
بنچه، مدرك اصلي و قديمي.
منزل

بونْگ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بانگ، صدا، بانگ خروس. (← بوْنْق يا بوْنگ)

بونلار : تورکجه فارسجا - قشقایی

: اينها، اينان. (← بو)

بوق : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
ناراحت، اخمو

بوق : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
رختخواب پيچ، چادر بزرگي كه در آن لحاف و دشك گذارند. ( ← بوْغ، بوْغچا)

بوق : تورکجه فارسجا - قشقایی

(3)
بوق، صور، ناي بزرگ، بوق اتومبيل

بوقْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بخل، ناراحتي كه از حسادت و تنگ چشمي ايجاد شود. (← بوق1 و بوْغ1) بوقْل ائدمك (buql edmәk)
بخل و حسادت ورزيدن

بور : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
بسته، دسته، بريده شده، دسته‌اي از هر چيز. (با بن فعل بريدن فارسي يكي است.)
رمه، گله، دسته‌اي از گوسفندان.
گروه يا دسته‌اي از انسانها.
بند، قسمت. بورّا (burra)
دسته، بسته، گروه.
رمه، گله.
طناب يا ريسمان كوتاه و بريده شده.
وسيله‌اي كه خرمن محصول را بريده و خرد كند، خرمن كوب.
برش، بريدگي، قسمتي از درخت كُنار كه بريده شده باشد، خار، خلنگ.
گياه حصير، برگهاي تيز و برندة گياه حصير.
جدايي، فاصله. آرالارينا بور دوشمـوش. (ميانشان فاصله و اختلاف افتاده است.) بورّا–بورّا (burra-burra)
دسته دسته، گروه گروه. بوراخديرماق (buraxdırmaq)
رها كردن، ترك كردن، دوري و جدايي انداختن. بوراخماق (buraxmaq)
ترك كردن، رها كردن.
در حال ايستاده به پشت سر نگاه كردن، برگشتن و نگاه كردن. بورّان وورماق (burran vurmaq)
قسمتي از چيزي را برداشتن يا بريدن.
از گرسنگي بريدن و بي حال شدن. بورتوق (burtuq)
لنگ، شل، حيوان يا انساني كه از ناحية لگن پا بلنگد. بورتولماق (burtulmaq)
لنگيدن. بورغا (burğa)
بند، زنجير. (← قره بورغا.)
نام گياهي از گياهان دارويي خاردار. بورغا آشى (burğa aşı)
آشي كه از گياه بورغا تيكاني به دست آيد. بورغا تيكانى (burğa tikanı)
از گياهان خار دار و دارويي مؤثّر در مناطق معتدل و سردسير. بورغو (burğu)
مته، سوراخ كن. بورغولاماق (burğulamaq)
برغو زدن، مته زدن. بورلاماق (burlamaq)
بُر زدن، دسته دسته كردن، قسمتي از چيزي را كندن و بر داشتن. بورما (burma)
پيچك، گياه پيچك.
هر گياهي كه به شكل لوله پيچيده و يا دسته بندي شده باشد.
نيشگون. بورماج (burmac)
بستة مو يا پشم. بورمالاماق (burmalamaq)
مقداري از يك بسته را برداشتن، دستبرد زدن.
نيشگون گرفتن. بورّه (burrә)
دسته، قسمت.
طناب كوتاه.
برگ تيز و برندة گياه ني. بورّوش (burruş) = بورّوشت (burruşt)
همان بُرش فارسي است و به معاني زير است
قاطعيّت و برش.
بريدگي، بند و قسمت. بورّوشتلو (burruştlu)
داراي قاطعيّت، صريح اللهجه. بورّوشدورماق (burruşdurmaq)
چين و چروك دادن، مچاله كردن. بورّوشماق (burruşmaq)
چين خوردن، مچاله شدن. بورّوشوق (burruşuq)
چين و چروك، مچاله. بورّوق (burruq)
شل، لنگ، حيوان يا انساني كه از ناحية لگن پا بلنگد.
كج، خميده. بورّوقلاماق (burruqlamaq)
لنگيدن. بورّولغان (burrulğan)
محل پيچ خوردن و موج زدن آب، محلّ غرق شدن، گرداب. بورّولماق (burrulmaq)
بريدن، از ديگران جدا شدن.
از ناحية لگن لنگيدن.
پيچيدن، تاب خوردن. بورون (burun) = بورْن (burn)
بيني، دماغ.
دماغه، پوزه. بورونتاق (buruntaq)
پوزه بند، آنچه بر دهان بزغاله، برّه يا كرّه شتر بندند تا نتواند از پستان مادر شير بمكد. (← گَم.) بورونتو (buruntu)
دماغه، پوزه. بورون قيلى (burun qılı)
موي دماغ، مزاحم. بورونلاماق (burunlamaq)
خيلي نزديك شدن، جلو كسي قرار گرفتن و به او نزديك شدن. بورّونماق (burrunmaq)
پوشاندن، چيزي را به دور خود پيچيدن.
احاطه شدن، فرا گرفتن. بور وورماق (bur vurmaq)
بُر زدن، تقسيم كردن، جدا كردن، خالهاي ورق را بر زدن. بور يئمك (bur yemәk)
جدا شدن، از مسير منحرف شدن.
بُر خوردن ورق

بور : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «بورمك» (چين دادن، بريدن) بوروشمك (bürrüşmәk)
چين و شكن افتادن، چروك شدن. بورروشدورمك (bürrüşdürmәk)
چين و شكن دادن، چروك كردن. بورروشـوك (bürrüşük)
چروكيده شده. چين افتاده، مچاله. بورروك (bürrük)
كج، خميده. بوررومك (bürrümәk)
پوشيدن، پوشاندن، فرا گرفتن. بوررونمك (bürrünmәk)
چيزي به دور خود پوشاندن، پوشيده شدن

بورج : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
برج، يك ماه شمسي كه برابر با 30 يا 31 روز است

بورج : تورکجه فارسجا - قشقایی

(3)
قرض، بدهي، وام

بورج : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
برج، بارو، قلعه، ساختمان و هر چيز بلند و بالا.
نوعي از انواع بازيهاي دسته جمعي كه در ميان جوانان و مردان ايلات رايج است.
قلعه، نام يكي از مهره‌هاي شطرنج. بورجالانماق (burcalanmaq)
متصاعد شدن، بالا رفتن آتش و دود

بورچ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: برق، سوسو، درخشش. بورچ وورماق (bürç vurmaq) = بورچوله‌مَك (bürçülәmәk)
برق زدن، سوسو زدن

بورچَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: زلف، گيسو، معمولاً به قسمتي از زلف خانمها گـفته مي‌شود كه در هنگام عروسي آن را قيچي كنند. (ريشة كلمه از «بيچمك» (بريدن و قيچي كردن) است. ← بيرچك)